Ένα τραγούδι από τ’ Αλγέρι…

Το χρωστούσε αυτό το παιχνίδι ο Μεχντί Αμπεϊντ στον Παναθηναϊκό. Βλέπετε, η «γκέλα» στη Ριζούπολη «χρεώνεται», σε μεγάλο βαθμό στον Αλγερινό, καθώς χάρη σε δικές του επιπολαιότητες, οι «πράσινοι» δεν έφτασαν σε δεύτερο γκολ στο πρώτο ημίχρονο, που, κατά πάσα πιθανότητα, θα «κλείδωνε» το «διπλό».

Ο νεαρός άσος ήταν καλός στην αναμέτρηση με την Καλλονή. Καλύτερος σ’ αυτήν με τον Λεβαδειακό. Εξαιρετικός στον αγώνα με τη Σκόντα Ξάνθη, γεγονός που χαροποιεί ιδιαίτερα τον Γιάννη Αναστασίου.

Τι έκανε ο Αμπεϊντ στο εν λόγω παιχνίδι και πιστώνεται τον τίτλο του κορυφαίου; Τίποτα το φοβερό και τρομερό. Απλά πράγματα, που κάποιες φορές, όμως, γίνονται δύσκολα. Πλην των δυο γκολ, πραγματοποίησε την πιο μεστή του εμφάνιση με την πράσινη φανέλα. Δύσκολα έκανε λάθη, έκοβε, μοίραζε παιχνίδι, έτρεχε ασταμάτητα, πατούσε περιοχή και παρ’ ολίγο, μάλιστα, να κάνει χατ τρικ, λίγο πριν από το φινάλε. Με την απόδοσή του έδειξε τι πραγματικά σημαίνει «box to box» μέσος. Αυτός το τύπος, δηλαδή, που κάνει τα παραπάνω…

Με την άνοδο του Αμπεϊντ, συν αυτή του Μέντες από το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό και μετά, οι «πράσινοι» κερδίζουν πολύ στη μεσαία γραμμή. Γίνονται ακόμη πιο δημιουργικοί και φυσικά πιο «σφικτοί». Μια ματιά στα στατιστικά της νικηφόρας αναμέτρησης με την Ξάνθη, το αποδεικνύει. Πολλές τελικές, δυο γκολ, ελάχιστες ευκαιρίες για τον  αντίπαλο.

Πλην του Αμπεϊντ, οι «πράσινοι» ήταν αρκετά καλοί κόντρα στους «Ακρίτες». Εδειξαν χαρακτήρα, παρά το γεγονός ότι βρέθηκαν πίσω στο σκορ, χάρη στο καταπληκτικό γκολ του Τριάδη και μια «ζωντάνια» ως ομάδα. Καλή δημιουργία, λίγα επιπόλαια λάθη, «στρωτό» και γρήγορο ποδόσφαιρο.  Και το σημαντικότερο: Δεύτερη συνεχόμενη νίκη και ηρεμία πριν τις γιορτές… Δεν θες και περισσότερα…

ΣΧΟΛΙΑ