Ο γιαλός είναι στραβός

Τέλος πρώτου γύρου. Πρωταθλητής χειμώνα ο «θρύλος». 16 νίκες και μια λευκή ισοπαλία. Τριάρες, τεσσάρες, πεντάρες. Τέτοιες επιδόσεις μόνο ο Ολυμπιακός στο ποδόσφαιρο και οι τυχεροί στο τάβλι.

Ο Παντοκράτορας

Τα ρεκόρ «σπάνε» το ένα μετά το άλλο και τίποτα δεν μπορεί να σταθεί εμπόδιο στο διάβα του πρωταθλητή. Ο Τύπος παραληρεί, ο λαός ζητωκραυγάζει. Όλα καλά, εκτός από λίγες γραφικές φωνές, που τολμούν να αμφισβητούν την παντοκρατορία του. Οι «πελάτες» τα λένε αυτά.

Οι «πελάτες»

Ο Παναθηναϊκός, τερμάτισε 6ος πέρυσι και έχει ρεαλιστικό στόχο φέτος την είσοδο στη πεντάδα. Για πρωταθλητισμό ούτε λόγος. Πέρυσι τέτοιο καιρό δεν ήξερε καν αν θα βγάλει τη χρόνια. Η ΑΕΚ σε έναν απίθανο όμιλο, δυο κατηγορίες κάτω. Ο Άρης, τελευταίος και διαλυμένος δεν γλυτώνει τον υποβιβασμό εκτός και αν…  τον γλιτώσει όπως πέρυσι.

Ο ΠΑΟΚ  μόνο διασώζεται ως το «μαγαζί-γωνία» της Θεσσαλονίκης. Και τέτοια μαγαζιά χρειάζεσαι αν είσαι επιχειρηματίας και θέλεις να «πλασαριστείς» σε άλλα deal… Έτσι κι αλλιώς όμως, υπάρχει κανείς που πιστεύει ότι μπορεί να ανταγωνιστεί τον «Παντοκράτορα»;

Ο γιαλός…

Ο Παναθηναϊκός φέτος κάνει μια πολύ αξιόλογη προσπάθεια. Με έναν προπονητή έξυπνο και ικανό, που ψάχνει και βρίσκει τις λύσεις, όταν η περίσταση το απαιτεί. Βελτίωσε τα «στημένα». Βρήκε σκόρερ όταν έχασε τον Φιγκερόα που μας άφησε για την Ασία και τον Μπέργκ όταν  τραυματίστηκε. Άνδρωσε τους πιτσιρικάδες που πια έχουν πίστη και αυτοπεποίθηση. Έχτισε χαρακτήρα, που μπορεί να ανατρέψει ένα ματς που πάει να στραβώσει όπως το χθεσινό.

Ο κόσμος ζεστός και δίπλα στην ομάδα. Στη φυσική του έδρα. Πάντα σχεδόν γεμάτη. Πιο «ευφάνταστος» στα συνθήματα και πιο «ρομαντικός» στις ήττες, από ποτέ. Ένα άριστο κλίμα, μια ομάδα-οικογένεια, που το καταλαβαίνει κανείς και από τα πιο μικρά. Ο φετινός Παναθηναϊκός αρμενίζει καλά.

…είναι στραβός

Καθαρά λόγια: Δεν γίνεται, με κανένα τρόπο, ποτέ, καμιά ομάδα, να κατακτά 16 τίτλους σε 18 χρόνια. Δεν έχει συμβεί πουθενά, ποτέ. Ούτε στις πιο απίθανες χώρες. Ψάξτε το! Πουθενά και ποτέ. Στη μόνη χώρα που συμβαίνει αυτό είναι στην Ελλάδα. Ο αιώνιος πρωταθλητής, είτε είναι καλός είτε δεν είναι –γιατί ναι, υπήρχαν και χρονιές που ήταν καλός- καταφέρνει και παίρνει τον τίτλο. Φέτος δε, η διαφορά από όλους τους άλλους είναι τόσο μεγάλη που το να στοιχηματίσεις τον Ολυμπιακό πρωταθλητή σου επιστρέφει απλώς τα λεφτά σου.

Φυσικά και άλλες ομάδες υπήρξαν κατά διαστήματα καλύτερες των υπολοίπων. Ο Παναθηναϊκός έχει πάρει σερί πρωταθλήματα και η ΑΕΚ επίσης. Ποτέ κανείς όμως δεν πλησίασε την «θρυλική» επίδοση. Μια επίδοση βέβαια, που ποτέ, δεν τον οδήγησε σε ευρωπαϊκή επιτυχία.

Σατανική σύμπτωση. Η μόνη χώρα της Ευρώπης, που η κατά τίτλους καλύτερη ομάδα δεν έχει ευρωπαϊκή διάκριση πέραν μιας πρόκρισης στους οκτώ, είναι η Ελλάδα. Κι αυτό ψάξτε το! Και η Γαλατά στη Τουρκία, και η Άντερλεχτ στο Βέλγιο, και η Σαχτάρ στην Ουκρανία και η ΤΣΣΚΑ στη Ρωσία. Σε όλα αυτά τα «κοντινά» μας πρωταθλήματα, η κατά τίτλους πρώτη ομάδα έχει και μια ευρωπαϊκή ιστορία να μας διηγηθεί.

Εμείς

Όλες οι σκέψεις μου καθοδηγούνται από το αίσθημα ότι θα είναι κρίμα μια τέτοια προσπάθεια που γίνεται φέτος στην ομάδα, να πάει χαμένη εξαιτίας του «στραβού γιαλού». Αυτός ο Παναθηναϊκός, δεν υπάρχει αμφιβολία, ότι με κάποιες ποιοτικές προσθήκες και με τον χρόνο σύμμαχο στο «δέσιμο» της ομάδας, θα μας χαρίσει μεγάλες χαρές στο κοντινό μέλλον.

Καταφανέστατα αδικείται από τη διαιτησία, και φοβούμαι ότι θα εξακολουθήσει να αδικείται. Φυσικά και πρέπει να ασκούμε κριτική. Να το χαρούμε όμως, έτσι κι αλλιώς, γιατί τόση υγεία είχαμε καιρό να βρούμε στην ομάδα μας.

Κάτι σάπιο, πρέπει να υπάρχει, στο Βασίλειο της Δανιμαρκίας. Ευτυχώς, εμείς είμαστε αλλιώς.