Ποτέ και κανείς δεν πήρε τίτλο στο μπάσκετ από τον Οκτώβρη, τον Νοέμβρη και τον Δεκέμβρη. Ποτέ και κανείς δεν «βαφτίστηκε» πρωταθλητής, κερδίζοντας παιχνίδια πρώτης φάσης, που απλά ψάχνεις ένα καλό… πλασάρισμα. Ή μια απλή… επιβεβαίωση. Θυμάμαι ακόμα το «τρένο» της ΤΣΣΚΑ Μόσχας, πριν από μερικά χρόνια, να εκτροχιάζεται μέσα στο ίδιο του το σπίτι, στο φάιναλ φορ της Ρωσίας. Θυμάμαι τον Ολυμπιακό του Ιβκοβιτς να μην έχει στον ήλιο μοίρα στο ξεκίνημα της σεζόν 2011-12 και να παίρνει το ευρωπαϊκό. Θυμάμαι τον Παναθηναϊκό που πήρε το έκτο ευρωπαϊκό το 2011 να είναι χαμένος από χέρι από τους ειδικούς, στο «σταύρωμα» με την Μπαρτσελόνα στα προημιτελικά.
Γιατί τα θυμήθηκα όλα αυτά; Γιατί η Ευρωλίγκα… ξεκίνησε το βράδυ της Πέμπτης. Ο,τι είχε συμβεί μέχρι τις 2 Ιανουαρίου, κατά κάποιο τρόπο είναι σαν να μην έγινε. Μας έλεγαν ότι ο Παναθηναϊκός θα αγκομαχήσει με κάθε του αντίπαλο και ξαφνικά έκανε την Αρμάνι Μιλάνο να μοιάζει ομαδούλα. Ηταν πολλές οι φορές που οι Ιταλοί δεν κατάφεραν να εκδηλώσουν επίθεση, λόγω της άμυνας των παικτών του Πεδουλάκη. Πέρασε… ένα ολόκληρο ματς, για να καταφέρει η Αρμάνι να πάρει ένα επιθετικό ριμπάουντ. Και η διαφορά; Σταθερά πάνω από τους εφτά πόντους για 30 λεπτά, σε διψήφιο αριθμό μονίμως στο τελευταίο δεκάλεπτο και τελικό +16. Στον όμιλο «θανάτου» που βρίσκεται ο Παναθηναϊκός, οι διαφορές έχουν σημασία.
Η Ευρωλίγκα μόλις άρχισε. Ο Παναθηναϊκός μόλις άρχισε. Η νίκη επί του Ολυμπιακού στο Κύπελλο έδωσε σε ομάδα, προπονητή και εξέδρα την ψυχολογία που αναζητούσαν. Μόνο αυτό έλειπε. Όλα τα άλλα θα βρισκόντουσαν. Τη στιγμή που πρέπει, ξέρουν ακόμα και οι… άσχετοι, πως ο Παναθηναϊκός είναι η ομάδα που «κουβαλά» στη φανέλα της τα έξι αστέρια. Αυτή που γνωρίζει πώς να αντιδράσει όταν κρίνονται προκρίσεις και τίτλοι. Κι επειδή τα… τρένα είναι της μόδας και πάλι φέτος, τότε προσδεθείτε: το τρένο μπήκε στις ράγες…
ΥΓ: Όταν σου δίνεται ευκαιρία να δουλέψεις σε μεγάλη ομάδα και κατακτάς την Ευρώπη σε λίγους μήνες, αδικείς τον εαυτό σου και τη δουλειά σου με το να μιλάς συνεχώς για τη διαιτησία. Ο Γιώργος Μπαρτζώκας είναι καλός προπονητής. Το να αδυνατεί να κερδίσει τον Παναθηναϊκό σε αγώνες που κρίνουν τίτλο (0 νίκες, 5 ήττες έχει σε τέτοιου είδους ματς) πρέπει να αποτελέσει προϊόν σκέψης και αυτοκριτικής. Να του αλλάξει το… τσιπάκι στο μυαλό και στο μπλοκάκι του. Οσο δεν βλέπει τι κάνει λάθος όταν έχει απέναντι του τον Παναθηναϊκό και τα ρίχνει όλα στη διαιτησία, ούτε θα βελτιωθεί, ούτε θα του πάρει κάποιον τίτλο. Το έκανε και ο Γιαννάκης, κάποτε, κι έπαθε τα ίδια. Αν παραδειγματιστεί απ’ τον προκάτοχό του, Ντούσαν Ιβκοβιτς και πάψει να ασχολείται με τις βολές, θα αυξήσει τις πιθανότητες επιτυχίας του.
