Ο στόχος από το καλοκαίρι ήταν διπλός: Να χτιστεί μια ομάδα από την αρχή, με λίγα χρήματα προκειμένου να υπάρχει παράλληλα και μια προσπάθεια για οικονομική εξυγίανση και να μη γίνουν τα λάθη του παρελθόντος. Ετσι, λοιπόν, επιλέχτηκαν άνθρωποι νέοι, με «δίψα» και κίνητρο, άνθρωποι που ξέρουν το άθλημα πολύ καλά και στο πλαίσιο των οικονομικών περικοπών, η ομάδα επέστρεψε στη Λεωφόρο (αυτή είναι μια συζήτηση που θα κάνουμε σε άλλο κείμενο).
Γιάννης Αναστασίου για προπονητής, Νίκος Νταμπίζας για τεχνικός διευθυντής, Δημήτρης Σαραβάκος για τεχνικός σύμβουλος και με ουσιαστικό ρόλο στα αποδυτήρια. Πριν την έναρξη της σεζόν, υπήρχαν αντιδράσεις από αρκετούς. Κάποιοι θεωρούσαν ότι είναι ρίσκο να παίρνεις άπειρους για να φτιάξεις από την αρχή μια ομάδα, ενώ όλοι θυμόμαστε τον παραλογισμό ορισμένων σχετικά με την επιλογή Νταμπίζα. Η διοίκηση, όμως, πιστή στο πλάνο που ήθελε να εφαρμόσει, έκλεισε τα αυτιά της και προχώρησε.
Είναι, φυσικά, πολύ νωρίς για να κρίνουμε το έργο των συγκεκριμένων ανθρώπων. Αυτό θα κριθεί εν καιρώ και ΠΡΕΠΕΙ να γίνει αυτό. Ποτέ κανείς δεν έκανε «ταμείο» σε έξι μήνες. Είναι κάτι το αφελές, το χαζό ή το «πονηρό»…
Οφείλουμε, όμως, να τονίσουμε κάποια πράγματα που παρατηρούμε στο φετινό Παναθηναϊκό και το «χτίσιμο» που γίνεται.
–Οι «πράσινοι» βγάζουν υγεία στον αγωνιστικό χώρο, γεγονός που έχει να κάνει πολύ με το τεχνικό τιμ. Χρόνια είχε να συμβεί αυτό…
-Ο μεταγραφικός σχεδιασμός, μέχρι στιγμής, κρίνεται επιτυχημένος. Οι περισσότερες μεταγραφές είναι στη σωστή λογική, δίχως να υπάρχει, φυσικά, ο πακτωλός χρημάτων. Ποδοσφαιριστές καλοί, με κίνητρο, διάθεση για διάκριση. Βασισμένοι σ’ αυτό το πλάνο κινήθηκαν οι «πράσινοι» με σκοπό να βάλουν τα θεμέλια για μια ομάδα που σε λίγο καιρό θα πρωταγωνιστεί.
-Κάντε συγκρίσεις. Πέρυσι: Κασιγιάμα, Εσπάρθα, Κάιπερ. Φέτος: Μπεργκ, Πέτριτς (κατά πάσα πιθανότητα), Πράνιτς, Μέντες. Πέρυσι: Μια ομάδα δίχως πλάνο, μια ομάδα που δεν έπαιζε ποδόσφαιρο. Φέτος: Παιχνίδι που χαίρεσαι να βλέπεις, με σχέδιο, με λάθη φυσικά και με βελτίωση όσο περνάει ο καιρός. Απλά πράγματα, δίχως περαιτέρω ανάλυση…
-Προσθέστε, επίσης, την πλήρη αξιοποίηση παιδιών από τις ακαδημίες που θα αποτελέσουν το «αύριο» αυτής της ομάδας. Λαγός, Ρισβάνης, Τριανταφυλλόπουλος, Μαρινάκης, είναι το πιο χαρακτηριστικό δείγμα. Η συνταγή είναι δοκιμασμένη και απολύτως επιτυχημένη, αν γυρίσουμε στο παρελθόν. Σημαντικό, επίσης, ότι υπάρχει άψογη συνεργασία ανάμεσα στους Αναστασίου, Ρούτερ, Φος και τον υπεύθυνο ακαδημιών, Γιάννη Σαμαρά, ο οποίος κάνει τρομερή δουλειά και έχει ανεβάσει επίπεδο την ακαδημία.
-Φυσικά και δεν είναι όλα ρόδινα. Υπάρχουν αδυναμίες και κακώς κείμενα. Σε καμία ομάδα του κόσμου, άλλωστε, δεν γίνεται να είναι όλα σωστά. Ωστόσο, η διαφορά με τα τελευταία χρόνια είναι ότι όλα γίνονται βάσει συγκεκριμένου σχεδίου. Όλα έχουν μια ποδοσφαιρική λογική από ανθρώπους ικανότατους να το κάνουν αυτό. Ας είναι, λοιπόν, η φετινή χρονιά η αφετηρία για μια νέα διαφορετική προσέγγιση των καταστάσεων στον Παναθηναϊκό. Αν αυτή αξιοποιηθεί σωστά και υπάρχει εμπιστοσύνη στο τεχνικό τιμ και τους συνεργάτες τους, τότε, σύμφωνα με τα δείγματα που έχουμε, κάτι καλό πάει να γίνει στην ομάδα…
