Στέλιος Λάσπατζης, Γιάννης Παρασκευάς. Δυο νέοι άνθρωποι, που έχουν ένα μεγάλο όνειρο. Να παίξουν ποδόσφαιρο. Και που μέσα σε μια μέρα βλέπουν αυτό το όνειρό τους να γίνεται εφιάλτης από τον υπερπαράγοντα ετών, τον Χρήστο Πανόπουλο. Τόλμησαν, βλέπετε, τα παιδιά να φωτογραφηθούν με τον Ντάνιελ Πράνιτς και να ποστάρουν τη φωτογραφία στο facebook. Να καμαρώνουν που ήταν δίπλα σε ένα ποδοσφαιρικό τους ίνδαλμα, έναν άνθρωπο που έχει αγωνιστεί στην Μπάγερν Μονάχου, έναν παίκτη με «βαρύ» όνομα στον ευρωπαϊκό χώρο. Τι; Όλα αυτά δεν έχουν σημασία, όταν μιλάει ο μέγας κ. Πανόπουλος; Όταν αποφασίζει να διώξει τους νεαρούς από την ακαδημία για το αμάρτημά τους; Εχετε δίκιο. Στην Ελλάδα, επικρατούν οι «Πανόπουλοι». Ή αλλιώς… «περίεργοι».
Μην αηδιάζετε, μη σιχτιρίζετε, μην εκνευρίζεστε. Αυτό ήταν και είναι το ελληνικό ποδόσφαιρο. Να κόβεις το όνειρο δυο παιδιών για τέτοιο λόγο. Δίχως πολλές εξηγήσεις, δίχως ίχνος ντροπής. Γιατί να έχεις, άλλωστε. Εδώ έχεις κάνει άλλα κι άλλα, μετατρέποντας το πιο αγαπητό άθλημα, στο πιο σιχαμένο. Κάνοντας τον κόσμο να γυρνάει την πλάτη του και κάθε Κυριακή τα περισσότερα ματς να γίνονται μεταξύ συγγενών και φίλων. Κι’ ύστερα, μας κάνει εντύπωση γιατί οι νέοι ποδοσφαιριστές ψάχνουν πως και πώς να την κάνουν για το εξωτερικό και να απαλλαχθούν απ’ αυτό το «πράγμα» που εσείς οι «Πανόπουλοι» ονομάζετε «ελληνικό ποδόσφαιρο».
Εγώ λέω, αντί να διώχνουν νέα παιδιά από τις ακαδημίες, να διώξουμε τον Πανόπουλο και τον όποιο «Πανόπουλο» από το αγαπημένο μας άθλημα. Να διώξουμε τους «περίεργους» και όλους αυτούς που χρόνια τώρα σκοτώνουν σε καθημερινή βάση το Σαββατοκύριακο του Ελληνα φιλάθλου. Πιο ωραίο μου ακούγεται… Εσείς τι λέτε;
Υ.Γ.: Αναμένω με ιδιαίτερο ενδιαφέρον την επόμενη «χιουμοριστική» ανακοίνωση της Σκόντα Ξάνθης για τα «κακώς κείμενα» του ελληνικού ποδοσφαίρου. Εχουν που έχουν την πλάκα τους, τώρα θα γελάσουμε πολύ περισσότερο…
Υ.Γ2.: Κάποτε ο κ. Πανόπουλος ξεστόμισε την ατάκα «Γαμώ το ποδόσφαιρό μου». Συμφωνούμε απόλυτα. Αυτό κάνετε εδώ και χρόνια…
