Γιάννης Αβραμίδης

Από τις δύο… Ρεάλ

Από τις δύο… Ρεάλ

Ο Γιάννης Αβραμίδης προτιμά Ρεάλ στην επόμενη φάση για τον Παναθηναϊκό και το δικαιολογεί…

Να ξεκινήσουμε με ένα δεδομένο… Ο Παναθηναϊκός δεν επιλέγει αντίπαλο. Οι αντίπαλοι του επιλέγουν να τον αποφύγουν. Και τόσο η Ρεάλ όσο και η ΤΣΣΚΑ σίγουρα δεν χάρηκαν όταν είδαν την Μάλαγα να μένει τόσο πίσω και τον Παναθηναϊκό να είναι σίγουρα στην τετράδα.

Το άλλο δεδομένο που έχουμε είναι πως ο Παναθηναϊκός μπορεί να πέσει θύμα… επιλογής μόνο από την Ρεάλ. Γιατί η ΤΣΣΚΑ παίζει νωρίτερα και δεν θα ξέρει τι θα έχει γίνει στο ΣΕΦ αλλά η Ρεάλ θα μπορεί (αν η ΤΣΣΚΑ κερδίσει) να διαλέξει αν θέλει να έρθει πρώτη ή δεύτερη. Βέβαια για να έρθει δεύτερη θα πρέπει να χάσει με καμιά δεκαριά πόντους κάτι που σημαίνει πως θα δείξει σε όλο τον κόσμο την επιλογή της.

Οπότε ο Παναθηναϊκός δεν επιλέγει και δεν θα επέλεγε αν του δινόταν η ευκαιρία. Αλλά αν είναι να διαλέξει μία από τις δύο ομάδες, θαρρώ πως η Ρεάλ θα ήταν η σοφότερη επιλογή.

Οι λόγοι είναι περισσότεροι από έναν. Πριν τους αραδιάσω όμως, θα πρέπει να γίνει σαφές ότι τόσο η Ρεάλ όσο και η ΤΣΣΚΑ είναι πολύ καλές ομάδες αλλά σε καμία περίπτωση ανίκητες. Οπότε ο Παναθηναϊκός σε όποιο μονοπάτι και αν βρεθεί θα πολεμήσει και όπου βγει.

Πάμε τώρα στα της Ρεάλ…

Κεφάλαιο… rotation

Αρχικά η ΤΣΣΚΑ φέτος δεν έπαιξε σχεδόν ποτέ πλήρης. Όλο και κάποιο τραυματισμό είχε και κανείς δεν ξέρει ποια θα είναι η πραγματική της εικόνα όταν αυτή η τρομερή τετράδα στην Frontline συνδυαστεί με όλους τους περιφερειακούς της. Η Ρεάλ από την άλλη είναι η ίδια ομάδα που ξεκίνησε την σεζόν. Την ξέρουμε πως παίζει, ξέρουμε που βασίζεται και ξέρουμε τι δεν πρέπει να κάνει μία ομάδα αν δεν θέλει να διασυρθεί. Δεν είναι τυχαίο που και στα 13 παιχνίδια του Τορ-16 έχει ξεκινήσει ακριβώς με την ίδια πεντάδα (Λουλ, Φερνάντεζ, Ντέρντεν, Μίροτιτς, Μπουρούσης) και συνολικά στα 23 παιχνίδια της φέτος μόλις 3 φορές κάποιος από τους παραπάνω δεν είναι βασικός.

Σε αυτό βάλτε λίγο και τις λύσεις. Εντάξει παικταράς ο Φερνάντεζ, το ίδιο και ο Ροντρίγκεζ. Πρώτος σκόρερ όμως είναι ο Λουλ. Από εκεί και πέρα, αν στον άσο ο Ροντρίγκεζ μοιράζεται τον χρόνο με τον Ντέρντεν, στα γκαρντ, οι Ντίαζ, Nτράπερ και Κάρολ, μάλλον είναι συμπληρωματικοί. Από την άλλη, στην ΤΣΣΚΑ, πλην του Τεόντοσιτς που μπορεί να καταστρέψει την ομάδα του ή τον αντίπαλο, υπάρχουν οι Τζάκσον, Πάργκο, Φριντζόν, Ουίμς και Μικόφ που όλοι έχουν σημαντικό ρόλο στον τρόπο που παίζει ο Μεσίνα. Έξι εναντίον… τεσσάρων.

Κεφάλαιο… front line

Το πιο σημαντικό όμως είναι, πως η Ρεάλ βασίζεται κυρίως στην περιφέρεια της, ενώ η ΤΣΣΚΑ στην frontline της. Για τον Παναθηναϊκό αυτό μοιάζει ιδανικό. Οι πράσινοι έχουν δείξει πως απέναντι στις καλές περιφερειακές ομάδες μπορούν να βγάλουν ενέργεια. Με σύνθετες άμυνες να περιορίσουν την δράση τους και να τους βραχυκυκλώσουν. Απέναντι στην ΤΣΣΚΑ που θα περάσει την μπάλα κοντά στο καλάθι, ο Παναθηναϊκός δεν έχει τόσες λύσεις.

Το παραπάνω αποδεικνύεται και στατιστικά. Στην Ρεάλ οι ψηλοί έχουν τους 37 από τους 87 πόντους της ομάδας τους με 3,3 ασίστ. Στην ΤΣΣΚΑ, οι ψηλοί έχουν τους 39 από τους 79 πόντους με –προσοχή σε αυτό- 8,5 ασίστ! Κοινώς η μπάλα πάει πολύ πιο συχνά στην ρακέτα στην Ρωσία και αυτό θα είναι πρόβλημα για τον Παναθηναϊκό που δεν έχει τόσες λύσεις εκεί όσες στην περιφέρεια.

Με απλά λόγια… Αν οι πράσινοι σταματήσουν τον Μίροτιτς –σε συνδυασμό με την περιφέρεια- δεν χάνουν από τους Μπουρούση, Ρέγιες και Σλότερ. Αν οι πράσινοι –σε συνδυασμό με την περιφέρεια- σταματήσουν τον Κρίστιτς είναι πολύ πιθανόν να χάσουν από κάποιον εκ των Καούν, Χάινς, Κριάπα…

Κεφάλαιο… προπονητής

Δεν θέλει μεγάλη ανάλυση. Διαλέξτε έναν εκ των Πάμπλο Λάσο ή Έτορε Μεσίνα για την ομάδα σας. Υπάρχει κανείς που δεν θα διάλεγε στην ομάδα του, τον Μεσίνα; Ε αυτόν που θα διαλέγατε σίγουρα δεν θα τον θέλατε και για αντίπαλο.

Κεφάλαιο… πόσο σε ξέρω

Τόσο η Ρεάλ όσο και η ΤΣΣΚΑ δεν έχουν αλλάξει πολύ το ρόστερ τους από πέρυσι. Πέρυσι που ο Παναθηναϊκός κέρδισε δύο φορές την Ρεάλ (την τελευταία στην Μαδρίτη) σε τέσσερις αγώνες και έχασε δύο φορές σε ισάριθμες αναμετρήσεις από την ΤΣΣΚΑ. Στην Μόσχα μάλιστα ήταν και η μεγαλύτερη του ήττα επί Πεδουλάκη… (Πέντε τάπες ο Καούν, τρεις… δέχτηκε ο Λάσμε, για την frontline που λέγαμε)

Κεφάλαιο… διασταυρώσεις

Αν θέλετε να κοιτάξουμε και λίγο παραπέρα, μετά την Ρεάλ θα υπάρχει ο νικητής Αρμάνι-Μακάμπι στα ημιτελικά. Πιο εύκολος όποιος και να ναι από την Μπαρτσελόνα.

Επίλογος…

Και θα πει κάποιος… «Ρε φίλε, αν ήταν τόσο εύκολη η Ρεάλ γιατί δεν την κερδίζει κανείς;». Η Ρεάλ αρχικά δεν ειπώθηκε ποτέ ότι είναι εύκολη αντίπαλος, απλά κάνουμε μία σύγκριση των δύο πολύ καλών ομάδων στο πως ταιριάζουν ή δεν ταιριάζουν με τον Παναθηναϊκό. Η Ρεάλ για παράδειγμα δεν έχει κανένα τριάρι για να ματσάρει τα post-games (παιχνίδια με πλάτη) του Ματσιούλις. Μπουρούσης και Ρέγιες δεν μπορούν να παίξουν στον αέρα τους Γκιστ και Λάσμε. Η ΤΣΣΚΑ από την άλλη, έχει τον Τεόντοσιτς και ίσως αυτό να είναι αρκετό. Αλλά μπορεί να λείπει και αυτός μιας και είναι τραυματίας.

Για τον Παναθηναϊκό κάθε αντίπαλος θα αντιμετωπιζόταν με τον ίδιο τρόπο. Είμαστε Παναθηναϊκός και δεν φοβόμαστε κανέναν… Οι άλλοι ας μας φοβούνται (και ας μην είμαστε και στα καλύτερα μας φέτος).

ΥΓ. Μην περιμένετε να γράψω μετά το ματς με τον Ολυμπιακό (sorry Διονύση). Το θεωρώ παντελώς αδιάφορο εκτός και αν μία από τις δύο (ή και οι δύο) αποφάσισαν να χάσουν και προσπαθεί η μία να το δώσει στην άλλη. Στην παράλογη ελληνική πραγματικότητα που ζούμε, αντί να πανηγυρίζουμε που για άλλη μία φορά δύο ελληνικές ομάδες με μηδέν δυναμικότητας πρωτάθλημα, εν μέσω οικονομικής κρίσης και μειωμένων μπάτζετ, είναι μαζί με την Ισπανία οι μόνες χώρες με διπλή εκπροσώπηση, είμαστε έτοιμοι να σκοτωθούμε για το ποιος θα έρθει τρίτος. Ε όχι… Ευχαριστώ αλλά δεν θα πάρω.

ΥΓ2. Θα έλεγα πως προτιμώ και την Ρεάλ λόγω Ρούντι. Αλλά θα στεναχωρήσω πολλούς φίλους του αν αρχίσω και λέω ότι όσο μεγάλος παίκτης είναι άλλο τόσο looser τείνει να γίνει στην καριέρα του…

Exit mobile version