Ας αφήσουμε σήμερα τις ποδοσφαιρικές αναλύσεις στην άκρη. Γι’ αυτές φρόντισε ο Βασίλης Μοιρώτσος στο άρθρο του. Με πολύ απλά λόγια, ο Παναθηναϊκός ήταν μακράν καλύτερος από τον ΟΦΗ και πήρε μια δικαιότατη πρόκριση. Μια πρόκριση που ήρθε, έπειτα από ΜΑ- ΤΣΑ- ΡΑ στη Λεωφόρο. Σε μια κατάμεστη Λεωφόρο, που προσωπικά με γύρισε αρκετά χρόνια πίσω.
Δίχως να έχω σκοπό να ηρωοποιήσω κάποιους, θέλω να τονίσω τούτο: Δεν ξέρω πόσοι από εσάς έχετε καταλάβει τι έχει κατορθώσει ο φετινός Παναθηναϊκός. Αυτός ο Παναθηναϊκός που ξεκίνησε τη χρονιά με χίλια μύρια προβλήματα. Με την ομάδα να αλλάζει σχεδόν όλη. Με τον Γιάννη Αναστασίου να κάνει προετοιμασία με πιτσιρικάδες. Με το «τριφύλλι» να δείχνει σχεδόν «μαραμένο», εκτός Ευρώπης. Με τα οικονομικά προβλήματα να είναι πιο έντονα από ποτέ και τον Γιάννη Αλαφούζο να παλεύει μόνος του, μαζί με την Παναθηναϊκή Συμμαχία. Με τον κόσμο να αγωνιά και στην αρχή να γκρινιάζει…
Αυτός ο Παναθηναϊκός, λοιπόν, κατάφερε σήμερα που μιλάμε να παίρνει μια πρόκριση στον τελικό Κυπέλλου Ελλάδας, για πρώτη φορά έπειτα από τέσσερα χρόνια. Αυτός ο Παναθηναϊκός κατάφερε να γίνει ΟΜΑΔΑ με τα όλα της. Αυτός ο Παναθηναϊκός έφερε ξανά τον κόσμο στο γήπεδο, μοίρασε χαμόγελα, χαρά και ελπίδα για ένα καλύτερο πιο πράσινο και ευοίωνο μέλλον. Και δεν είναι λίγο πράγμα, όταν μιλάμε για μια ομάδα που σε όλους τους τομείς, αγωνιστικούς και διοικητικούς, έκανε μια υπερπροσπάθεια, η οποία οδηγεί στην υπέρβαση. Βάλτε σ’ αυτά και το γεγονός ότι είναι φαβορί για τη 2η θέση του πρωταθλήματος.
Μια λέξη μόνο: Respect! Σε όλους όσοι δουλεύουν στην ομάδα. Στους παίκτες. Στον Γιάννη Αναστασίου, που αποδεικνύει ότι είναι ένας άψογος επαγγελματίας με ήθος, εργατικότητα και μέθοδο. Στους ποδοσφαιριστές που έχουν καταφέρει να δημιουργήσουν ένα πολύ καλό σύνολο, με δυνατά σημεία, φυσικά, και αδυναμίες. Στους διοικούντες που… το έλεγαν το καλοκαίρι, αλλά εμείς κρατούσαμε επιφυλακτική στάση. Στον κόσμο, ο οποίος φέτος έχει υποδειγματική συμπεριφορά, αποδεικνύοντας ότι αν του πεις την αλήθεια, θα την εκτιμήσει…
Τα καλύτερα έρχονται. Οι βάσεις έχουν μπει και φαίνεται πως είναι γερές…
Υ.Γ.: Το παιχνίδι έχει τελειώσει. Οι παίκτες πανηγυρίζουν σαν μωρά. Οι περισσότεροι, άλλωστε, είναι. Ο κόσμος, εκστασιασμένος. Και ξαφνικά μια γνώριμη, μα λίγο μακρινή εικόνα στη Λεωφόρο, το πιο ιστορικό γήπεδο της Ελλάδας. “Ολε”, “Ολε”! Το μυαλό γυρίζει πίσω. Στις ένδοξες βραδιές. Συγκίνηση…
