Ότι κι αν γίνει με την αφαίρεση βαθμών (;) που “μαγειρεύει” (;) η ,πάντα εχθρική στον Παναθηναϊκό, Ομοσπονδία, το τριφύλλι προετοιμάζεται να δώσει ευρωπαϊκά παιχνίδια. Εξυπακούεται πως η επόμενη σεζόν θα είναι δυσκολότερη, όχι γιατί οι αντίπαλοι θα γίνουν ισχυρότεροι (δεν προκύπτει από πουθενά), αλλά επειδή το κλαμπ θα έχει νέους πονοκεφάλους, συγκεκριμένα τις υποχρεώσεις στις διοργανώσεις της ΟΥΕΦΑ και τις απαιτήσεις που αυτά τα 90λεπτα συνοδεύουν.
Το κλίμα που έχει δημιουργηθεί ενόψει της καινούργιας περιόδου παρουσιάζει τον σύλλογο σχεδόν ισότιμο διεκδικητή πρωτιάς με τον Ολυμπιακό που είναι αρματωμένος σαν αστακός στα εξωγηπεδικά πόστα μ΄ ότι συνεπάγεται αυτό σ’ ένα ΠΑΡΑΓΟΝΤΙΚΟ πρωτάθλημα σαν το δικό μας. Ο ΠΑΟ δεν θα έχει σοβαρό οικονομικό πρόβλημα αν μπει στους ομίλους, ετοιμάζεται να βοηθήσει (;) ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος, οι παίκτες θα δουλέψουν δεύτερη χρονιά με τον ίδιο προπονητή, δεν θα μπει πωλητήριο σε κανέναν απ’ τους σταρ. Μπορεί το κλαμπ να “τρέχει” μια εκ των δυσκολότερων σεζόν της ιστορίας του αλλά με την εξαιρετική δουλειά που έγινε στο “Καλαφάτης” οι προσδοκίες θέριεψαν, εξέλιξη που γιγαντώνει τα κίνητρα. Πολλοί στο ξεκίνημα της χρονιάς φοβόντουσαν τον ίσκιο τους αλλά η πιτσιρικαρία τους διέψευσε, άπαξ κι έκανε πλάκα στους “πλούσιους” Ολυμπιακό, ΠΑΟΚ τα συμπεράσματα για του χρόνου προκύπτουν αβίαστα: Με καλύτερη χημεία, κάμποσες στάλες εμπειρίας στις πλάτες η γενιά των εικοσάρηδων μόνο καλύτερα μπορεί να πάει…
Ο προγραμματισμός “τρέχει” πριν από τον τελικό κυπέλλου, οι προπονητές έχουν ήδη χαράξει στρατηγική για του χρόνου, εκεί που θα χρειαστεί να παλέψουν με “δαίμονες”. Ο πρώτος αφορά την παρουσία του κλαμπ στην Ευρώπη (κάτι που συνεπάγεται κόπωση,τραυματισμούς, “αποπροσανατολισμό”, ανάγκη για “μεγαλύτερο” ρόστερ), ο δεύτερος αφορά τι θα σκαρφιστεί ο Αναστασίου αναφορικά με το αγωνιστικό πλάνο. Θα είναι συμβατό με την γενικότερη νοοτροπία που έχει επιβάλλει φέτος (“πρέσινγκ, πρέσινγκ, πρέσινγκ”) ή θα χρειαστεί να δουλέψει διπλοβάρδια (επιθετικό πλάνο για τις εγχώριες διοργανώσεις, πιο συντηρητικό για τα ευρωπαϊκά παιχνίδια) στην προετοιμασία;
Αν πιάσουμε τα ματς της ομάδας ένα προς ένα θα διαπιστώσουμε πως ακόμα κι όταν ο ΠΑΟ δεν πατούσε καλά ο “Ολλανδός” ζητούσε πίεση, όχι οπισθοχώρηση. Ήταν το πρώτο πράγμα που είπε στην κάμερα της Nova μετά το “Χ” με τον ΠΑΟΚ (… “στην επανάληψη οπισθοχωρήσαμε αδικαιολόγητα”) κι ας φαινόταν δια γυμνού οφθαλμού ότι ο ανέτοιμος Λαγός, ο μπλαζέ Κλωναρίδης κι ο ντεφορμέ Ατζαγκούν δεν μπορούσαν να εξυπηρετήσουν το πλάνο του. Ο 40χρονος τεχνικός ζητά πρέσινγκ ψηλά, επιστροφές από τους πλάγιους στην άμυνα, διαγώνια τρεξίματα από τους κεντρικούς χαφ ώστε να καλύπτουν τα overlap των ακραίων μπακ. Θα μπορούσε να ισχυριστεί κάποιος ότι αυτά τα πράγματα προλειαίνουν το έδαφος ενόψει των γκρουπ (πρώτα ο Θεός) του Γιουρόπα Καπ, εκεί όπου τα παραπάνω στοιχεία είναι απαραίτητα αν θες να διακριθείς, να πάρεις πόντους που θα σε βοηθήσουν μελλοντικά σε κληρώσεις με πιο βατούς αντιπάλους. Το Τσάμπιονς Λιγκ είναι άλλη υπόθεση, σε τόσο ψηλό επίπεδο καμιά ελληνική ομάδα δεν γίνεται να πρεσάρει απλώνοντας παίκτες πάνω από τη σέντρα γιατί ο (ποιοτικός) αντίπαλος με 3-4 πάσες δύναται να βγάλει τους φορ φάτσα με τον τερματοφύλακα!
Φέτος ο Παναθηναϊκός είχε πρώτο μέλημα να φτιάξει καλή ομάδα, τα κατάφερε άψογα, κατακτώντας και τίτλο! Ακόμα κι αυτός να μην ερχόταν τολμούμε να γράψουμε πως οι ιθύνοντες θα ήταν ευχαριστημένοι! Μεγαλύτερη σημασία είχε η κατήχηση των νεαρών, ο τρόπος που η μάθηση θα “έβγαινε” στο χορτάρι, οι ποδοσφαιριστές “ξεπατίκωσαν” σε μεγάλο βαθμό όσα ο Αναστασίου αποκάλυπτε πως θα διδάξει την ημέρα της επίσημης παρουσίασής του: ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας, χωρίς φόβο και ηττοπάθεια, με μεγάλα αποθέματα ενέργειας κι ενθουσιασμού να “πνίγουν” τον αντίπαλο.
Του χρόνου ο Αναστασίου πρέπει να εμφανίσει μια ομάδα όχι απλώς πειστική αλλά κάμποσα σκαλιά πιο πάνω απ’ τους έτερους αντιπάλους, δηλαδή ΠΑΟΚ και Ατρόμητο (ο Ολυμπιακός συνιστά…ειδική περίπτωση), ώστε το σωματείο να είναι το φαβορί για την θέση στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ. Γι αυτό π.χ ζητά επίμονα την απόκτηση του Γκάλο. Ο μπακ-χαφ του Παναιτωλικού μπορεί να παίξει τόσο στη θέση του “Τριάντα”, όσο και δεξιός εξτρέμ σε σχήματα περισσότερο αμυντικά. Έχοντας το Νάνο στην απέναντι πλευρά ο κόουτς θα διαθέτει μεγαλύτερο πλουραλισμό στη δημιουργία, με δύο παίκτες ικανούς να σημαδέψουν συμπαίκτη από μέση και μακρινή απόσταση, κάτι που θα κάνει το τριφύλλι λιγότερο προβλέψιμο.
Ο προπονητής ετοιμάζεται να πάρει το βάπτισμα του πυρός σ’ ευρωπαϊκά παιχνίδια, είναι φυσιολογικό το τελευταίο να γεννά δημιουργικούς προβληματισμούς (η πρώτη φορά πάντα είναι “περίεργη”), αλλά απ’ την άλλη δεν υφίστανται οι περσινές σκοτούρες. Το καλοκαίρι δεν υπάρχει η ανάγκη χτισίματος απ’ το “μηδέν”, ούτε “ξεκαθαρίσματος” των αποδυτηρίων. Τα περασμένα χρόνια οι καραβιές αθλητών που μπαινόβγαιναν στην Παιανία κάμποσα προβληματάκια τα έφερναν, κάποιοι έχαναν κολλητούς και κρεμούσαν μούτρα! Φέτος αρκεί να διαβάσουμε ΟΛΕΣ τις συνεντεύξεις των ποδοσφαιριστών (ειδικά από τον Γενάρη και μετά) για να κατανοήσουμε το ΑΨΟΓΟ κλίμα στα ενδότερα του ΠΑΟ.