Δημήτρης Στρατής

“Περιμένοντας” Μπαϊράμι-Πέτριτς

“Περιμένοντας” Μπαϊράμι-Πέτριτς

Του χρόνου οι αντίπαλοι θα σε υπολογίζουν περισσότερο γι αυτό θες παίκτες με έφεση στην ατομική ενέργεια που θα "ξεκλειδώσουν" τα "ταμπούρια". Γράφει ο Δημήτρης Στρατής.

Πως και πως “περιμένει” του χρόνου Μπαϊράμι-Πέτριτς ο Γιάννης Αναστασίου, βέβαιος ότι η ποιότητά τους μπορεί ν’ ανεβάσει τον μ.ο κλάσης στο Κορωπί. Αρκεί να μείνουν μακριά από τραυματισμούς!

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή: Είναι ολοφάνερο πως φέτος στο “Καλαφάτης” γινόταν καθημερινώς σοβαρή δουλειά, πλην όμως στο ξεκίνημα της σεζόν έκανε “μπαμ” η απειρία σ’ ότι αφορούσε την προσέγγιση των αγώνων. Μέχρι να ξεψαρώσουν οι νέοι και βρουν ρυθμό οι “παλιοσειρές” είχαν πεταχτεί ένα σωρό βαθμοί, με το προπονητικό τιμ να διαλέγει εξαρχής τον δύσκολο δρόμο, αυτόν της διδαχής ποδοσφαίρου κατοχής που συνεπάγεται σωστή κυκλοφορία, ανάτπυξη από χαμηλά με σίγουρες, σωστές μεταβιβάσεις και πρέσινγκ που ξεκινούσε από τον αντίπαλο πορτιέρο.

Το πρόβλημα που αντιμετώπισε ο “Ολλανδός” (και έφερε το όνομα του Γιώργου Δώνη να παρελαύνει στα πρωτοσέλιδα το φθινόπωρο) ήταν ότι η ποιότητα των ποδοσφαιριστών δεν επαρκούσε για να υποστηριχθεί το παραπάνω απαιτητικό στυλ. Ο Μπαϊράμι πονούσε στη μέση, ο Μπεργκ κι ο Μέντες προσπαθούσαν να βρουν ρυθμό μετά από χρόνιο σκούριασμα, ο Πράνιτς ήταν παίκτης στιγμών κι όχι ροής, ο Ζέκα έκανε άθλιο ξεκίνημα, χωρίς να μπορεί να σταυρώσει πάσα στα δύο μέτρα, οι αμυντικοί έψαχναν να βρουν χημεία κι ως τότε κάθε στημένη μπάλα ήταν σαν πέναλτι εις βάρος του τριφυλλιού! Βλέποντας, ωστόσο, τον τρόπο που πρέσαρε κι απλωνόταν η ομάδα ένιωθες πως αν η διοίκηση δεν πανικοβαλλόταν στα άσχημα αποτελέσματα τότε η πρόοδος θα ήταν εμφανής μετά το πέρας κάμποσων 90λεπτων. Απλώς έπρεπε να “βγουν μπροστά” οι έμπειροι. Στο β γύρο με “Σίφο”, Μπεργκ, Μέντες σε υψηλό επίπεδο η ομάδα έκανε πρωταθλητισμό.

Είναι φυσιολογικό να ποντάρει του χρόνου σε Μπαϊράμι-Πέτριτς ο κοουτς αφού μιλάμε για παίκτες κλάσης, ικανούς να κάνουν πλάκα στο αργό ελληνικό πρωτάθλημα. Οι τέσσερις (!) φάσεις για γκολ μέσα σε δέκα λεπτά του Κροάτη στο εντός έδρας ματς με τον Εργοτέλη (1-1), η γκολάρα που πέτυχε στον ΠΑΟΚ, το…υδραυλικό που σκάρωσε στην άμυνα του ΟΦΗ στον ημιτελικό κυπέλλου μας προδιαθέτουν για ακόμα πιο σπουδαία πράγματα…

Αν μάλιστα η ευστοχία στις μεταγραφές πιάσει ξανά υψηλό ποσοστό, η οικονομική εξυγίανση θα πλησιάσει ακόμα πιο γοργά! Παρατηρούμε ότι (σε αντίθεση με πέρσι) οι ιθύνοντες αυτή τη φορά δεν σνομπάρουν καθόλου την ελληνική αγορά. Ο Νταμπίζας έχει ανοιχτές κεραίες για “λαβράκια”, π.χ ο Γκάλο ήταν νο1 στόχος, ο Μπούρμπος προβάρει το τριφύλλι, stand by είναι ο Αμπρόουζ που έκανε σπουδαία ματς στον Απόλλωνα. Ο λατινοαμερικάνος του Παναιτωλικού είχε “γυαλίσει” καιρό στον προπονητή αλλά από τη στιγμή που έπρεπε να δοθούν λεφτά στη Μπράγκα, προτιμήθηκε τα χρήματα να πάνε σε επιθετικογενή χαφ.

Του χρόνου θα χρειαστεί παίκτης στον άξονα που θα μπορεί ν’ αξιοποιήσει το τρέξιμο στο χώρο των επιθετικών. Αν είναι σε φόρμα οι wingers Ντίνας, Μπαϊράμι η ομάδα θ’ αποκτήσει πλουραλισμό ανάπτυξης και δεν θα θυμίζει το φετινό ξεκίνημα όταν ο Κοσοβάρος αναγκαζόταν να πάρει όλο το βάρος της δημιουργίας, με Λαγό, Μέντες, Ζέκα ανίκανους να βοηθήσουν μπροστά. Ο Εμίρ έπρεπε -απέναντι σε προσαρμοσμένες άμυνες- να πηγαίνει διαρκώς στο “ένας μ΄ έναν”, χωρίς την δυνατότητα να βγάλει πολλές ατομικές ενέργειες. Αν παίζεις τον αντίπαλο στο μισό γήπεδο και παρόλα αυτά δεν μπορείς να τον “ανοίξεις” είναι θέμα χρόνου να βρεθείς σε μειονεκτική θέση, ειδικά αν παίζεις με πολλούς “20άρηδες” και στήνεις τα μπακ σου στη σέντρα. Κάπως έτσι ήρθαν οι γκέλες με Πανιώνιο, Βέροια, Πλατανιά.

Στο επόμενο πρωτάθλημα -αν όλα κυλήσουν ομαλά- ο αντίπαλος δεν θα ξέρει από που να πρωτοφυλαχθεί. Οι μικροί πατούν πια γερά στα πόδια τους κι οι έμπειροι (πλην Πράνιτς, Σίφο) θα ξεκουραστούν αρκετά το καλοκαίρι ώστε στο νέο πρωτάθλημα να συνεχίσουν με κεκτημένη ταχύτητα. Ειδικά Μπαϊράμι-Πέτριτς τους περιμένουμε με ανυπομονησία μιας και ξεκάθαρα είναι παιδιά που σε ανεβάζουν επίπεδο στα καλά τους. Λίγο πριν φύγει το 2013 οι αντίπαλοι για να καγχάσουν τον τρόπο δουλειάς στο Κορωπί έλεγαν πως όσα και να διδάξει ο προπονητής, όσο καλά κι αν γυμνάσει ο Γιούσεφ Φος για να τα βγάλεις πέρα με τα ελληνικά “ταμπούρια” χρειάζεσαι ατομική ικανότητα. Ε αυτή την διαθέτουν και με το παραπάνω οι προαναφερθέντες…

Exit mobile version