Die Hard – Diamantidis Edition

Μία μέρα μετά τον θρίαμβο στο ΣΕΦ και δύο μέρες πριν τον τελικό των… τελικών στο ΟΑΚΑ, ένα είναι σίγουρο. Πως ο Παναθηναϊκός κέρδισε για μία ακόμα σεζόν το χειροκρότημα μας. Γιατί είναι μαγκιά και δείχνε αρχ…ες (καταλαβαίνετε ότι θέλω να γράψω κάτι άλλο) να κοντράρεις μία ομάδα που δείχνει σε καλύτερη κατάσταση, που είναι σαφώς πιο εύστοχη στην σειρά των τελικών και έχει την ψυχολογία με το μέρος της και όχι μόνο να την κερδίζεις, αλλά να την ισοπεδώνεις για 35’.

Να την έχεις στα σχοινιά που λένε στην πυγμαχία και να την βαράς, παρά το ότι ξέρεις, πως και το σώμα σου και η λογική ίσως υπαγορεύει το αντίθετο. Οι 30άρηδες Διαμαντίδης, Λάσμε και Φώτσης, ο ανέτοιμος και χωρίς προπονήσεις Γκιστ και ο σίγουρα πιο αδικημένος παίκτης του Παναθηναϊκού, Λουκάς Μαυροκεφάλιδης, με την συνδρομή του τρελαμένου για ένα ακόμα ματς Ματσιούλις και του Γιάνκοβιτς που ήρθε να δώσει λίγο από αυτό που περιμένει ο Παναθηναϊκός από τους περιφερειακούς του. Γιατί φέτος, Κάρι, Ούκιτς, Μπράμος και ο Ράιτ δεν έχουν βοηθήσει ούτε στο ελάχιστο τον Διαμαντίδη, που κουβαλάει μόνος του όλο το φορτίο. Τα νούμερα τους (για τους πρώτους τρεις ο λόγος) σε σύγκριση με πέρυσι είναι πολύ χειρότερα και το καλό είναι πως έχουν ανέβει οι Γκιστ και Λάσμε, που προσφέρουν ακόμα περισσότερα από πέρυσι.

Αλλά κυρίως όλο το θέμα είναι ο Δημήτρης Διαμαντίδης. Που αντέχει να παίζει στα 34 του 37 και 38 λεπτά και παραμένει το ίδιο ψύχραιμος από την αρχή ως το τέλος Το ιστορικό του όλου θέματος είναι πως ο Διαμαντίδης στο ματς στο Φάληρο πέρασε και στην δεύτερη θέση των σκόρερ με την πράσινη φανέλα στην Α1. Έφτασε τους 2960 πόντους και ξεπέρασε τον Μάικ Μπατίστ, μένοντας πίσω μόνο από τον προπονητή του πια, Φραγκίσκο Αλβέρτη που με 4474 πόντους δεν ανησυχεί… Εκτός και αν ο Διαμαντίδης παίξει μπάσκετ για καμιά εξαετία ακόμα…

Το παράδοξο και η τρανότερη απόδειξη του πόσο σημαντικός είναι φέτος ο Διαμαντίδης για τον Παναθηναϊκό, είναι πως φέτος ο αρχηγός του τριφυλλιού έχει κάνει ρεκόρ πόντων με την πράσινη φανέλα σε αγώνες πλέι οφ! Έχοντας φτάσει τους 126 πόντους, ξεπέρασε την προ διετίας καλύτερη του σεζόν με 119 έχοντας παίξει τότε σε 11 παιχνίδια και όχι σε 9 όπως τώρα! Συνολικά φέτος είναι η δεύτερη πιο παραγωγική του σεζόν, μετά το 2010-11 όπου είχε 21 περισσότερους (κάτι που σημαίνει πως ίσως την Τετάρτη το ξεπεράσει και αυτό) έχοντας παίξει και σε σύγκριση με τότε σε 3 ματς λιγότερα.

Όλα για αυτά για έναν παίκτη που είναι πρώτος σε ασίστ, πρώτος σε κλεψίματα,δεύτερος σε αμυντικά ριμπάουντ, τρίτος σε πόντους σε αγώνες πλέι οφ, τέταρτος σε συνολικά ριμπάουντ, πέμπτος σε πόντους, πέμπτος σε εύστοχα τρίποντα, έκτος σε εύστοχες βολές, έβδομος σε τάπες (με μία μόνο διαφορά από τον έκτο) και όγδοος σε συμμετοχές συνολικά στην ιστορία της Α1.

Μπορεί μία ομάδα να αντέξει με τρεις παίκτες σούπερ, δύο που βοηθάνε απλά και τους υπόλοιπους μέτριους; Το παιχνίδι στο ΟΑΚΑ (ο τρίτος τελικός) έδειξε πως όχι… Αν όμως έρθουν βοήθειες από τον Μαυροκεφαλίδη και από έναν ακόμα παίκτη στην περιφέρεια (στο ΣΕΦ ήταν ο επίσης πολύ αδικημένος φέτος Γιάνκοβιτς), τότε όχι μόνο μπορεί να αντέξει, αλλά είναι ο Ολυμπιακός αυτός που έχει το πρόβλημα.

Το ζήτημα μας λοιπόν είναι το ίδιο με αυτό που ήταν μετά τον αγώνα με τον Ολυμπιακό στο ΟΑΚΑ… Κίνητρο για να πάρει αυτό το πρωτάθλημα ο Παναθηναϊκός έχουν όλοι οι παίκτες και κυρίως αυτοί που θέλουν να συνεχίσουν να παίζουν και του χρόνου σε τόσο υψηλό επίπεδο. Πέρυσι μας έδειξαν ότι μπορούν. Φέτος όχι. Να η ευκαιρία τους. Τετάρτη. Πέμπτος τελικός στο ΟΑΚΑ. Και να μην τα περιμένουμε όλα από τους Διαμαντίδη, Λάσμε και Γκιστ.

ΥΓ. Ο πραγματικός νικητής σε αυτό το ματς ήταν ο κόσμος του Παναθηναϊκού και μάλιστα με πολλαπλές νίκες. Αρχικά και με μεγαλύτερη σημασία, η στήριξη στην ομάδα. Το καλύτερο αναβολικό που μπορούσαν να πάρουν οι πράσινοι ήταν αυτοί οι 500 στο Κάραβελ. Μετά… η στάση τους μετά το τέλος του αγώνα στο ΟΑΚΑ σε αντίθεση με αυτά που είδαμε στο ΣΕΦ. Και στο ΟΑΚΑ είχαν κάθε λόγο να διαμαρτύρονται για την διαιτησία αλλά το παιχνίδι δεν διακόπηκε και δέχθηκαν στο τέλος και συγχαρητήρια ακόμα και από τους Αγγελόπουλους! Στο ΣΕΦ το ότι έσπασαν τα αμάξια παικτών του Ολυμπιακού δείχνει την χαώδη διαφορά νοοτροπίας. Στην μία ομάδα έχουμε μπασκετικό κοινό, στην άλλη η πλειοψηφία δεν έχει καμία σχέση με το μπάσκετ.

ΥΓ2. Ο πάγκος του Παναθηναϊκού και ο Φραγκίσκος Αλβέρτης κάνει τα πρώτα του βήματα… Το ζήτημα είναι πως κάποια πράγματα θα μπορούσαν να γίνουν νωρίτερα και να μην φτάσουμε ως εδώ. Ποτέ δεν είναι αργά όμως… Και περιθώρια καλύτερης εκμετάλλευσης των παικτών αλλά και αξιοποίησης του τι δίνει το κάθε παιχνίδι υπάρχουν. Κυρίως τώρα που ο αντίπαλος… μάλλον έχει χάσει το νόημα και χειρίζεται λάθος την όλη κατάσταση.

ΥΓ3. Την Τετάρτη στο ΟΑΚΑ, ο Παναθηναϊκός έχει ανάγκη τους πάντες. Αλλά κανένας οπαδός δεν βάζει καλάθι ή ευστοχεί σε τρίποντο. Την Τετάρτη το ματς θα το κερδίσουν αυτοί που θέλουν περισσότερο τη νίκη, ξέχωρα από στρατηγικές και τακτικές. Αυτό που έδειξαν οι πράσινοι στο ΣΕΦ θέλουμε να το ξαναδούμε και στο ΟΑΚΑ. Πλέον μας έδειξαν ότι μπορούν…