Δεξιός οπισθοφύλακας (Μπούρμπος), χαφ και στόπερ (αν φύγουν Αμπέιντ, «Σίφο») κι ίσως ένας εξτρέμ, είναι οι προτεραιότητες του Παναθηναϊκού, είπε ο προπονητής στην τελευταία του συνέντευξη στο Gazzetta.gr. Λαμβάνοντας υπόψη ότι οι δανεικοί θα μείνουν στο Κορωπί κι ο 37χρονος Καραγκούνης θα παίζει αραιά και που (εκτός κι αν η ιερή αγελάδα του ελληνικού Τύπου θέλει να είναι και φέτος βασικός, «μπαρουτιάζοντας» μετά τον Φερέιρα και τον Αναστασίου) η μοναδική προσθήκη θα είναι ο πρώην παίκτης του ΟΦΗ. Ο κόουτς έβαλε με αστερίσκο την υπόθεση του εξτρέμ περιμένοντας να δει πως θα πάει η αποθεραπεία του Εμίρ Μπαϊράμι που κοντεύει να βγάλει ρίζες στο «Καλαφάτης» από το καθισιό.
Η κατάσταση μνημονίου που βιώνει ο σύλλογος (καλύτερα τα πράγματα ,όμως, σε σχέση με πέρσι) δεν επιτρέπει τρέλες στις μεταγραφές εκτός κι αν γίνει το θαύμα, μπούμε στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ κι η κάνουλα ανοίξει για τα καλά. Πρώτο μέλημα του προπονητικού τιμ είναι να συνεχίσει όπως σταμάτησε πέρσι, αναδεικνύοντας κι άλλο τους μικρούς, δημιουργώντας υπεραξίες που ο ΠΑΟ θα καρπωθεί στο μέλλον, βελτιώνοντας τα οικονομικά του. Χουχούμης, Ρισβάνης, Δώνης, Σπυρόπουλος, Ντίνας είναι οι έξτρα ενισχύσεις που έχει στο μυαλό του ο κόουτς, συν τους μπαλαδόρους Πέτριτς, Μπαϊράμι που ακόμα και στο 70% των δυνατοτήτων τους να φτάσουν σε ΑΥΤΟ το πρωτάθλημα μπορούν να κάνουν την διαφορά.
Αναστασίου-Βονόρτας-Φος-Ρούτερ έχοντας άπειρο ρόστερ στα χέρια τους προσπαθούν να διδάξουν ένα δύσκολο παιχνίδι κατοχής, η φιλοσοφία τους βασίζεται στην σωστή κυκλοφορία, την ανάπτυξη από χαμηλά (πολύτιμοι σ’ αυτό τον τομέα Σίφο-Κουτρουμπής αφού για τη θέση που καλύπτουν ξέρουν μπάλα), με πολλές σίγουρες πάσες και πρέσινγκ που ξεκινά από Μπεργκ, Καρέλη, Κλωναρίδη ψηλά. Το πρόβλημα (που ήταν ορατό πέρσι στο ξεκίνημα) είναι ότι αυτό το στυλ απαιτεί έμπειρους ποδοσφαιριστές. Σε αντίθεση περίπτωση όταν πας να το υποστηρίξεις με ψαρωμένη πιτσιρικαρία και ξένους «σκουριασμένους» από την απραξία, στην αρχή πρέπει να είσαι προετοιμασμένος να δεχθείς «σφαλιάρες». Η απουσία τοπ κλάσης σε συνδυασμό με τα νιάτα και την απουσία χημείας, οδηγούν το σύνολο που θέλει να αγωνίζεται ανεβάζοντας τους μπακ στη σέντρα στο να παίζει διαρκώς με τη φωτιά. Αρκεί ένα κλέψιμο του αντιπάλου και μια μπαλιά στον κενό χώρο ή μια απροσεξία στην άμυνα ώστε να βρεθείς εκτεθειμένος κι ας έχεις υπηρετήσει πιστά το αρχικό σου πλάνο.
Γράφαμε πέρσι πως όσο καλά και να γυμναστούν οι παίκτες, τα «ταμπούρια» τα ανοίγουν οι απρόβλεπτες ενέργειες. Με το που οι μικροί πίστεψαν στους εαυτούς τους κι οι Μπεργκ, Πράνιτς, Μέντες «λύθηκαν» η ομάδα έπαιξε μπαλάρα…Φέτος θα ήταν ευχής έργον να έμενε ο Αμπέιντ και να εξελισσόταν περισσότερο ο Ατζαγκούν. Αμφότεροι πιέζουν στα χαφ, σκοράρουν κι οι κάθετες κινήσεις τους εφορμώντας ως…τρέιλερ στα αντίπαλα καρέ είναι υποδειγματικές. Ακόμα έχουν πολλά να μάθουν εμπλουτίζοντας την τακτική τους σκέψη αλλά οι μεταγραφές τους «βγήκαν» και δεν επέτρεψαν να φανει η έλλειψη δυνάμεων Πράνιτς-Μέντες, ειδικά στον πρώτο γύρο. Σε περίπτωση που οι νεαροί εμφανιστούν βελτιωμένοι και αγοραστεί χαφ ικανός στις στημένες μπάλες, με δυνατότητα αξιοποίησης του τρεξίματος Μπαϊράμι, Ντίνα, Κλωναρίδη, Καρέλη, Μπεργκ στο χώρο (ούτε γι αστείο δεν μπορεί να προσφέρει σ’ αυτά ο αγαπημένος παίκτης των μεγαλοδημοσιογράφων-opinion makers) τότε ας προετοιμαζόμαστε για …ομορφιές.
Απ’ τη στιγμή που η ομάδα πάει να βάλει στο μισό γήπεδο τον αντίπαλο, κάθε ποιοτική λύση που προσφέρει στο «άνοιγμά» του, καλοδεχούμενη. Απαξ κι οι παγίδες που στήνουν ψηλά Λαγός, Ζέκα, Μέντες είναι εξαιρετικές, δίνοντάς σου δικαίωμα να ξαναστήσεις επιθέσεις χωρίς να ρισκάρεις ανεβάζοντας τα μπακ ψηλά, ένας ποδοσφαιριστής με μυαλό και γλυκά χτυπήματα της μπάλας κουμπώνει τέλεια!
