Για το πρεστίζ και το…ταμείο

Ο Γιάννης Αναστασίου θα έχει σύντομα πρόβλημα! Θα τον «κυνηγούν» οι εμφανίσεις των ποδοσφαιριστών του, όχι φετινές, όσο οι…περσινές! Στο προηγούμενο πρωτάθλημα η πιτσιρικαρία, μαζί με κάμποσους έμπειρους, που άργησαν να πάρουν μπροστά («Σίφο», Μπεργκ, Μέντες), έκαναν εξαιρετική σεζόν, επιλέγοντας στα περισσότερα ματς να παίξουν φουλ επίθεση.

Το κατόρθωμα για τα φιντανάκια της ακαδημίας κρίνεται εντυπωσιακό, αν αναλογιστεί κανείς ότι ουδέποτε στο παρελθόν ο σύλλογος είχε αποτολμήσει ανάλογο project, χώρια ότι παίκτες-ΜΥΘΟΙ του σωματείου σε τόσο μικρή ηλικία, ούτε ηγετικά προσόντα είχαν να επιδείξουν, ούτε τίτλο κέρδισαν με την πρώτη!

Οι μικροί σπρίνταραν προς την αναγνώριση και την αποδοχή από τον κόσμο (αποδοχή, ΟΧΙ ΚΑΤΑΞΙΩΣΗ, αυτή έρχεται μετά από χρόνια, αναλόγως των αντοχών σε καταστάσεις ακραίου ανταγωνισμού), με συνέπεια να «τρέξει» μαζί τους κι ο Παναθηναϊκός που πέτυχε πράγματα τα οποία δεν περίμεναν ούτε οι πιο ένθερμοι οπαδοί του!

Ο πρωταθλητισμός, όμως, είναι αμείλικτος, απαιτεί διαύγεια πνεύματος και σώματος σε βάθος χρόνου και με τα τελευταία κατορθώματα οι νεαροί μεγάλωσαν τις απαιτήσεις. Η σεζόν θα είναι στοίχημα, γιατί στην εξίσωση μπαίνουν και τα ευρωπαϊκά παιχνίδια. Άμαθοι σ’ αυτές τις συνθήκες οι «πράσινοι» πρέπει να προετοιμαστούν γι άλλο ένα μακροβούτι στα βαθιά, υπολογίζοντας πως όταν το αγωνιστικό καλεντάρι χωράει +60 παιχνίδια τη σεζόν, σπάνια συναντάς ποδοσφαιριστή ελληνικής ομάδας με δύο σερί «γεμάτες» σεζόν.

Το 1999 π.χ ο Νικόλας ο Λυμπερόπουλος έκανε τον Βασίλη Δανιήλ να σχολιάζει σκωπτικά «δεν τον πήραμε από τη Γιουβέντους», μετά από επαναλαμβανόμενες ερωτήσεις των ρεπόρτερ αφού ο Καβαλιώτης δεν χρησιμοποιούσε τον Μεσσήνιο μπαλαδόρο. Με τον Γιάννη Κυράστα στον πάγκο, ο «Λύμπε» ήταν ο κορυφαίος παίκτης της χώρας το 2000. Το 2002 ο Μιχάλης Κωνσταντίνου έβαζε έξι γκολ στην πρώτη του παρουσία στο Τσάμπιονς Λιγκ, την επόμενη περίοδο χρεώθηκε το ηλίθιο πέναλτι στον Βενετίδη που κόστισε ένα πρωτάθλημα. Επί Άγγελου Αναστασιάδη ο Κώστας Χαλκιάς δικαιολογούσε τον τίτλο του «Έλληνα Βάντζικ» (με καταπληκτικά ευρωπαϊκά παιχνίδια σε Αμβούργο, Γαλικία) και το καλοκαίρι δινόταν ως έμψυχο αντάλλαγμα στον Ηρακλή για τον Κωνσταντίνου.

Του χρόνου οι εγχώριοι αντίπαλοι θα είναι υποψιασμένοι, θα προσεχθεί περισσότερο ο Μάρκους Μπεργκ. Ο Αναστασίου σοβαρές μεταγραφές δεν μπορεί να κάνει, οπότε του μένει να εμφανίσει καλύτερους Μπαϊράμι, Πέτριτς και να επικεντρώσει την προσοχή του στο πως θα εμφανιστεί πιο δυνατός στην άμυνα. Γι αυτό η ΠΑΕ ανέχεται υπομονετικά τα «παιχνίδια» των Ρώσων, θέλοντας να κρατήσει τον «Σίφο». Ο Κροάτης δεν είναι κάτι σπέσιαλ, αλλά ξέρει μπάλα, λειτούργησε ως πατρική φιγούρα πέρσι ανάμεσα σε 20χρονα και μόλις βρήκε πατήματα, ο κόουτς σταμάτησε τις διαρκείς αλλαγές στην αμυντική τετράδα.

Ξέρουμε ότι το πλάνο του προπονητή επικεντρώνεται στο πόσα γκολ θα βάλει, αλλά του χρόνου επιβάλλεται και βαθμοθηρικό αγωνιστικό πλάνο. Η κούραση από τα ευρωπαϊκά ματς θα βγει κι είναι λογικό ο Παναθηναϊκός να μην είναι σε θέση να πιέζει τον αντίπαλο μέχρι σκασμού όπως γινόταν πρόσφατα.

Πέρσι το τριφύλλι κέρδισε 11 ματς (8 πρωταθλήματος, 2 κυπέλλου, ένα στα πλέι-οφ) στο γκολ, με εφτά αναμετρήσεις να λήγουν 1-0 υπέρ των «πρασίνων». Ένα σύνολο που έχει κερδίσει τόσα λίγα παιχνίδια με έλεγχο ρυθμού, χαμηλό τέμπο και κλείσιμο χώρων, είναι λογικό να σκέφτεται πως πρέπει να προσθέσει στο μενού και την νοοτροπία «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα». Το καινούργιο ξεκίνημα θα έχει ενδιαφέρον, με τον Παναθηναϊκό να δίνει κομβικά ευρωπαϊκά παιχνίδια που θα τον φέρουν κοντά στα ζεστά εκατομμύρια της ΟΥΕΦΑ. Απέναντι σε ομάδες από προηγμένα πρωταθλήματα απαιτείται πιο…προσεκτική διαχείριση, περιμένουμε να δούμε πως ο Παναθηναϊκός θα τα καταφέρει, αρνούμενος (;) τον εαυτό του.

Η ομάδα πέρσι ενθουσίασε επειδή έπιανε τους αντιπάλους από τον λαιμό. Οι μνήμες είναι νωπές, κάποιοι ίσως τσινίσουν άμα δουν επιστροφή στο «τσούκου-τσούκου μπολ» που στο παρελθόν έφερε τεράστιες επιτυχίες κι είναι ο ΜΟΝΟΣ τρόπος διάκρισης στην Ευρώπη. Μερικοί παίκτες θα κληθούν να μεταλλαχθούν, να γίνουν περισσότερο «εργάτες», η μεταστροφή από το ένα στυλ στο άλλο δεν είναι εύκολη, αλλά στις διοργανώσεις της ΟΥΕΦΑ τα λάθη απαγορεύονται. Εδώ κολλά αυτό που αναφέρθηκε στον πρόλογο, ότι τον προπονητή ίσως τον «κυνηγήσουν» τα περσινά παιχνίδια. Τώρα ο Αναστασίου καλείται να παρουσιάσει έναν πιο «ωμό» και «ρεαλιστή» Παναθηναϊκό που θα μπει στους ομίλους και θα φέρει βαθμούς-χρυσάφι για το πρεστίζ και το ταμείο του κλαμπ…

Δημήτρης Στρατής Για τον Δημήτρη Στρατή το panathinaikos24 αποτελεί το τρίτο πράσινο μετερίζι στο οποίο θ' ασχολείται με το ομορφότερο δευτερεύον πράγμα στη ζωή του.
Η διαδρομή ξεκίνησε από το balla.gr, συνεχίστηκε στο leoforos.gr, τώρα όντας ο 13ος (προφανώς σημαδιακό μιας κι ο αριθμός -για προφανείς λόγους- είναι ο αγαπημένος του) συνεργάτης του site θ' ασχολείται (σχεδόν) καθημερινά με τον μεγαλύτερο ελληνικό σύλλογο! Θεωρεί τη γενιά του προνομιακή αφού έζησε live τα σπουδαιότερα επιτεύγματα των τμημάτων του κλαμπ, πλην Γουέμπλεϊ. Μια ζωή θα τον στοιχειώνει ο χαμένος προημιτελικός με την Πόρτο του Μουρίνιο το 2003 , όταν χάθηκε τελικός-φαντασίωση για όλους τους πράσινους πιστούς απανταχού Γης! Φαντάζεστε τι θα γινόταν σε συναπάντημα ΠΑΟ και...Σέλτικ;