Τιμή χαρακτηρίζει τη συμμετοχή του στις υποχρεώσεις της Εθνικής ο Νικ Καλάθης σε συνέντευξή του στο «Βήμα» ενώ παρουσιάζεται αισιόδοξος εν όψει Μουντομπάσκετ. Παράλληλα δηλώνει ευγνώμων στον Παναθηναϊκό για όσα του πρόσφερε, παραδέχεται πως βρέθηκε κοντά στην επιστροφή και δεν αποκλείει αυτό να γίνει στο μέλλον, ενώ μιλά για την περιπέτειά του με το ντόπινγκ και την καριέρα του στο ΝΒΑ.
Αναλυτικά οι δηλώσεις του:
Tη συμμετοχή στην Εθνική:
«Είναι μεγάλη τιμή. Δεν θα ερχόμουν αν δεν το αισθανόμουν έτσι. Είναι τιμή να παίζω για την Ελλάδα, είναι τιμή να βάζουμε όλοι το ταλέντο μας για την πατρίδα μας. Υπάρχουν αρκετοί παίκτες που θα ήθελαν να βρίσκονται εδώ, αλλά δεν έχουν αυτή τη δυνατότητα. Επομένως εμείς που έχουμε αυτή την ευκαιρία πρέπει να είμαστε υπερήφανοι και να νιώθουμε ευλογημένοι. Πέρυσι πήρα ένα τάιμ άουτ, γιατί ήθελα να ζήσω τις πρώτες ημέρες του νεογέννητου γιου μου, αλλά εφέτος είμαι εδώ για να ζήσω με τα υπόλοιπα παιδιά τις εμπειρίες που μόνο η εθνική ομάδα μπορεί να σου χαρίσει».
Tην πρώτη άσχημη εμπειρία με το εθνόσημο:
«Καλύτερα να μην το θυμάμαι. Η πρώτη μου εμπειρία στην Εθνική Νέων ήταν η χειρότερη της ζωής μου. Βρέθηκα χωρίς να το θέλω στο μάτι του κυκλώνα με αφορμή τη συμμετοχή ή όχι του Κώστα Κουφού. Ακούστηκαν πολλές ιστορίες – άλλες από αυτές αληθινές και άλλες όχι. Για μένα εκείνη η εμπειρία ήταν καταστροφική. Δεν πέρασα καθόλου καλά. Όταν όμως πήγα στην Ανδρών, τα πάντα άλλαξαν από την πρώτη στιγμή. Αγάπησα αμέσως τα παιδιά, ήταν όλοι επαγγελματίες, με αγκάλιασαν από την αρχή, με έκαναν να αισθανθώ άνετα. Ο Σπανούλης, ο Ζήσης, ο Διαμαντίδης, ο Φώτσης, αυθεντικοί τύποι, με τους οποίους δέσαμε από την αρχή. Στο Ευρωμπάσκετ της Πολωνίας, βέβαια, δεν ήξερα τι να περιμένω, αλλά κατακτήσαμε το χάλκινο μετάλλιο και ήμασταν όλοι ευχαριστημένοι. Θα μου λείψουν τα παιδιά που για διάφορους λόγους δεν θα είναι εφέτος μαζί μας, αλλά περισσότερο από όλους ο Φώτσης, που ήταν και ο συγκάτοικος μου στις αποστολές της Εθνικής».
Το ρόλο του ελλείψει Σπανούλη:
«Αναμφισβήτητα θα έχω μεγαλύτερο ρόλο και ανυπομονώ να παίξω στο πλευρό του Νίκου Ζήση. Προφανώς και οι ευθύνες μου θα είναι αυξημένες, αν και αυτό ισχύει με τα περισσότερα παιδιά, που πλέον μετρούν 3-4 καλοκαίρια στην Ανδρών. Πιστεύω ότι έχουμε καλή ομάδα, νεανική, με πλούσιο ταλέντο. Υπάρχουν σπουδαίοι παίκτες που μπορούν να βάλουν τη σφραγίδα τους, ενώ οι ψηλοί μας, ο Μπουρούσης και ο Βουγιούκας, είναι πολύ σημαντικοί, γιατί θα καθορίσουν το πόσο ανταγωνιστικοί θα είμαστε στην Ισπανία».
Το γρήγορο παιχνίδι του Κατσικάρη:
«Δεν θα έλεγα ότι με εξιτάρει περισσότερο και η απάντηση μου δεν είναι διπλωματική ώστε να μη θίξω τους προηγούμενους προπονητές. Απλώς φαίνεται άτι θα παίζουμε πιο γρήγορα καθώς o κόουτς Κατσικάρης έχει επιρροές από το ισπανικό μπάσκετ. Για να είμαι ειλικρινής, έχουμε γρήγορους παίκτες, όπως ο Παπανικολάου, που μπορούν να φτάσουν εύκολα και γρήγορα στο καλάθι και αυτό σημαίνει εύκολους πόντους. 0 Βασιλειάδης είναι φανταστικός σουτέρ, ο Ζήσης μπορεί να κάνει πολλά. Θεωρώ ότι επέλεξαν τον κατάλληλο προπονητή για αυτή την ομάδα».
Την προσαρμογή του Αντετοκούνμπο:
«Πάντα είναι δύσκολη η προσαρμογή για έναν παίκτη που έρχεται από το NBA στην Ευρώπη γιατί πρόκειται για δύο διαφορετικούς μπασκετικούς κόσμους, με διαφορετική φιλοσοφία, κανονισμούς και συνήθειες. Για αυτό και όλοι προσπαθούμε να τον βοηθήσουμε. Έχει απίστευτο ταλέντο και οι φιλικοί αγώνες θα τον βοηθήσουν να προσαρμοστεί στο ευρωπαϊκό στυλ παιχνιδιού. Δεν το λέω μόνο εγώ αλλά οι περισσότεροι ότι ο Αντετοκούνμπο μπορεί να εξελιχθεί σε μεγάλο όπλο για την Εθνική τα επόμενα δέκα χρόνια».
Την παρουσία του στο ΝΒΑ:
«Από μικρό παιδί το όνειρο μου ήταν το NBA. Ήθελα πολύ να το ζήσω και είμαι χαρούμενος που το Μέμφις μου έδωσε πέρυσι την ευκαιρία. Ασφαλώς στην Ευρώπη είχα διαφορετικό ρόλο και έπαιζα πολύ περισσότερο. Στο NBA έπρεπε να κερδίσω ένα-ένα τα λεπτά συμμετοχής και αυτό δεν ήταν εύκολο. Στο ξεκίνημα της χρονιάς αντιμετώπισα κάποια προβλήματα, αλλά απο τα μισά της σεζόν και έπειτα άρχισα να παίζω πολύ και να βρίσκω ουσιαστικά τον δρόμο μου. Το θέμα στο NBA είναι να έχεις ευκαιρίες. Ήξερα ότι κάποια στιγμή θα ερχόταν η ώρα μου και ότι απλώς όφειλα να είμαι έτοιμος. Μετά τον τραυματισμό λοιπόν του βασικού πόιντ γκαρντ άρπαξα την ευκαιρία και συνέχισα να παίζω. Ελπίζω η δεύτερη σεζόν μου στους Γκρίζλις να αποδειχθεί ακόμη καλύτερη από την πρώτη».
Τη συμβολή του Ομπράντοβιτς στην καριέρα του:
«Σαφώς η συνύπαρξη με τον Ομπράντοβιτς με βοήθησε πάρα πολύ. Ειδικά στη φιλοσοφία του πικ εν ρολ, το οποίο κυριαρχεί και στο NBA, ο Ζέλικο με βοήθησε να γίνω ο παίκτης που είμαι τώρα. Στον Παναθηναϊκό βρέθηκα πίσω από καλλιτέχνες του πικ εν ρολ όπως ο Σπανούλης, ο Σάρας και ο Διαμαντίδης και βλέποντας αυτούς τους παίκτες ήταν το καλύτερο σχολείο που θα μπορούσε να μου τύχει. Γενικά εκείνη η απόφαση μου να παίξω στην Ευρώπη μετά τα δύο χρόνια στο Πανεπιστήμιο της Φλόριντα ήταν πολύ σημαντική νια την εξέλιξη της καριέρας μου».
Τα σενάρια για το μέλλον του αυτό το καλοκαίρι:
«Ήταν αρκετά αγχωτικό. Δεν ήξερα πού θα αγωνιστώ την επόμενη χρονιά και αυτό δημιουργούσε μια σχετική αβεβαιότητα. Υπήρχε μεγάλο μπέρδεμα με το συμβόλαιο μου γιατί, ως γνωστόν, ο μάνατζερ μου, που είχε κάνει τη συμφωνία με το Μέμφις, προσελήφθη εκ των υστέρων στη διοίκηση του συλλόγου ως τζένεραλ μάνατζερ και μετά έχασε τη θέση του, με αποτέλεσμα να μη γνωρίζω ότι η ομάδα είχε την επιλογή για τη δεύτερη σεζόν του συμβολαίου μου. Την ίδια στιγμή ο εκπρόσωπος μου συζητούσε με ευρωπαϊκές ομάδες, αλλά στο τέλος το Μέμφις αποφάσισε να με κρατήσει και έτσι θα γυρίσω στο NBA για να τα δώσω όλα και να μπορέσω να βρω ένα καλύτερο συμβόλαιο του χρόνου. Αν δεν τα καταφέρω, πάντα θα υπάρχει η προοπτική της επιστροφής στην Ευρώπη».
Το φλερτ με Παναθηναϊκό:
«Η αλήθεια είναι ότι ήθελα να παίξω στον Παναθηναϊκό. Επί τρία χρόνια είχαν φροντίσει πολύ εμένα και την οικογένειά μου και αυτό δεν το ξεχνάω. Όλα όσα είπα στις δηλώσεις μου τα πίστευα και τα αισθανόμουν. Ο Παναθηναϊκός με πήρε από το Κολέγιο και μου πρόσφερε επαγγελματικό συμβόλαιο. Τα αδέλφια Παύλος και Θανάσης Γιαννακόπουλος με αγκάλιασαν από την πρώτη στιγμή και τώρα συμβαίνει το ίδιο με τον Δημήτρη. Ήταν πάντα εκεί για εμένα και επιπροσθέτως η Αθήνα είναι η καλύτερη πόλη ώστε να ζει μια οικογένεια. Τη λατρεύω και εγώ και η σύζυγος μου. Αν επέστρεφα λοιπόν στην Ευρώπη, θα έπαιζα στον Παναθηναϊκό, μολονότι υπήρχαν ομάδες που μου έδιναν ακόμη περισσότερα χρήματα. Αν το καλοσκεφθεί κανείς, είμαι διπλά ευλογημένος που είχα ανοιχτές δύο πόρτες, τόσο του NBA όσο και της Ευρώπης, θα μείνω εφέτος στο Μέμφις και θα δούμε πού θα με βγάλει τα επόμενα χρόνια η παρουσία μου στο ΝΒΑ».
Την περιπέτεια ντόπινγκ:
«Σοκαρίστηκα! Δεν το πίστευα. Με πήραν τηλέφωνο από το εργαστήριο του NBA και με ενημέρωσαν ότι έχει ανιχνευθεί μια απαγορευμένη ουσία. Εξεπλάγην γιατί ποτέ στη ζωή μου δεν έχω πάρει κάποιο βοήθημα νια να μπορώ να παίξω μπάσκετ. Είμαι μάλιστα εναντίον. Όταν μου τηλεφώνησαν, έμοιαζε με κακόγουστο αστείο, αλλά δυστυχώς δεν ήταν. Το είπα πρώτα στη σύζυγο μου και στον πατέρα μου, αλλά ακόμη δεν μπορούσα να το πιστέψω. Ώσπου ήλθε η ώρα της απολογίας μου στη FIBA μέσω τηλεδιάσκεψης. Μίλησα με ειλικρίνεια στα μέλη της επιτροπής ότι ήταν ο τρίτος έλεγχος που περνούσα στο NBA και γενικώς στην καριέρα μου ποτέ δεν είχα αντιμετωπίσει πρόβλημα. Ότι έκανα το λάθος να χρησιμοποιήσω ένα φάρμακο που δεν ήξερα τις ακριβείς ουσίες που περιείχε και όφειλα να το δηλώσω στην ομάδα μου. Ευτυχώς η ειλικρίνειά μου εκτιμήθηκε και σε λίγες ημέρες η ποινή μου εκπνέει, θα χάσω βέβαια τα περισσότερα φιλικά παιχνίδια αλλά θα προλάβω τους δύο τελευταίους αγώνες. Οπότε αρκούμαι στις προπονήσεις μέσα απο τις οποίες θα προσπαθήσω να είμαι έτοιμος νια το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα».
Τις συμβουλές Νίκολας, Διαμαντίδη και Μπατίστ:
«Ο πρώτος που μου έρχεται στο μυαλό είναι ο Ντρου Νικόλας, με τον οποίο υπάρχει μια ιστορία που θα αναφέρω για πρώτη φορά. Έπειτα από ένα ματς στο οποίο δεν είχα παίξει καθόλου τρώγαμε μεσημεριανό σε ένα ιταλικό εστιατόριο στο Mall. Με είδε λοιπόν στενοχωρημένο και μου είπε κάτι που θα μπορούσε να αποτελεί μότο για όλη μου την καριέρα: “Νικ, να είσαι πάντα έτοιμος. Πρέπει όταν μπαίνεις στο γήπεδο να προσφέρεις κάτι διαφορετικό στην ομάδα. Κάτι που θα κάνει τον κόουτς να μην μπορεί να σε βγάλει έξω”. Και αυτό το κάτι ήταν η άμυνα. Δύο εβδομάδες αργότερα ο Ομπράντοβιτς μού ανέθεσε το μαρκάρισμα του Ναβάρο στα πλέι οφ με την Μπαρτσελόνα και εκείνη η σειρά άλλαξε όλη μου την καριέρα. Όχι μόνο κατακτήσαμε την Ευρωλίγκα, αλλά ο Παναθηναϊκός ενεργοποίησε την οψιόν του τρίτου χρόνου του συμβολαίου μου, κάτι που ειλικρινά δεν περίμενα να συμβεί πριν από τη συνάντησή μου με τον Ντρου. Ο δεύτερος είναι ο Διαμαντίδης. Είναι ο άνθρωπος που με βοήθησε πάρα πολύ και στα τρία χρόνια μου στον Παναθηναϊκό. Αυτός που με έκανε να βελτιώνομαι μέρα με τη μέρα. Ασφαλώς, ο Μάικ Μπατίστ είναι ο τρίτος, ο οποίος μαζί με τον Ντρου με ανέχονταν στα ίδια αποδυτήρια και κάθε συζήτηση μαζί τους ήταν και μια καινούργια εμπειρία. Και φυσικά ο κόουτς Ομπράντοβιτς, ο οποίος απλώς είναι το κάτι άλλο».
