Έφταιγε χθες (πλην της «αβλεψίας» του ρέφερι να δώσει πέναλτι στον ΠΑΟ;) η επιλογή του προπονητή να κάνει rotation; Πολλοί “αρρώστησαν” στο α΄ ημίχρονο βλέποντας την ομάδα να θυμίζει αγγλικό κλαμπ περασμένων δεκαετιών ανοίγοντας τη μπάλα σε Μπούρμπο, Χουχούμη που σέντραραν διαρκώς.
Με τους χαφ να «κολλάνε» στα μπακ αντί ν’ ακροβολιστούν παίρνοντας πρωτοβουλίες (χειρότερος όλων ο Ντίνας που τουλάχιστον στο β΄ ημίχρονο «κουνήθηκε», αναζητώντας φάσεις ένας μ΄ έναν) ο κυπελλούχος έγινε προβλέψιμος καθώς στον άξονα έμενε μόνο ο αμυντικογενής Δώνης, οι υπόλοιποι στιβάζονταν στο “κουτί” (όπου τα σωματώδη παιδιά του Παντελίδη δεν είχαν πρόβλημα ν’ αντιμετωπίσουν τις μπάλες που έρχονταν από ψηλά) μ’ αποτέλεσμα οι βραχύσωμοι Ντίνας, Καρέλης, Ζέκα, Πράνιτς να “χαθούν”.
Έλειψε η κίνηση του Καρέλη, η κλάση του Πέτριτς κι η ευχέρεια του Κλωναρίδη να δίνει πλάτος στο γήπεδο, ενώ πάλι ο Ντίνας παρουσιάστηκε απίστευτα αγχωμένος. Ο προπονητής θεωρώντας ότι η σεζόν δεν βγαίνει με 15-16 παίκτες, χρησιμοποίησε τις ρεζέρβες, χωρίς να δικαιωθεί. Έτσι κι αλλιώς το παιχνίδι στο ΟΑΚΑ απέναντι στον Λεβαδειακό προσφερόταν γι αλλαγές, ασχέτως αν όσοι έπαιξαν δεν εκμεταλλεύτηκαν την ευκαιρία που τους δόθηκε. Αρκετοί παρουσιάστηκαν «μαγκωμένοι», ειδικά η κακή κατάσταση των Μπούρμπου, «Τριάντα» ήταν πασιφανής.
Ο Παναθηναϊκός έκανε προετοιμασία για να βγάλει σεζόν με πολλά ματς και να έχει τρεξίματα καθ΄ όλη την διάρκειά της. Υπό αυτό το πρίσμα θεωρούμε φυσιολογικό η ομάδα να μην “πετά” Αυγουστιάτικα και κάμποσοι ποδοσφαιριστές να μην είναι ακόμα αεράτοι, το αντίθετο θα ήταν ύποπτο για γρήγορο “κρέμασμα” του συνόλου, καλή ώρα όπως συνέβη πέρσι με τον Ολυμπιακό που δεν βλεπόταν μετά τον Γενάρη.
Η κάκη κατάσταση ενός αθλητή δεν φαίνεται μόνο από την ταχυδύναμη που πέφτει στις φάσεις αλλά από απλούστερα πράγματα. Θυμάστε πόση μουρμούρα ξεσήκωσε ο Πέτριτς στη ρεβάνς με την Λιέγη όταν καλά-καλά δεν μπορούσε να στοπάρει και να κοντρολάρει σε δύο μέτρα κενό χώρο; Μιλάμε για παικταρά εγνωσμένης αξίας που στο τόπι “μιλάει” και δεν περιμέναμε να τον δούμε με τα πράσινα για να το διαπιστώσουμε. Ή πάλι χθες όταν στα δύο μέτρα Μπούρμπος και Τριανταφυλλοπουλος χάρισαν άκοπα πλάγια επίθεση στον Λεβαδειακό στο β΄ μέρος, αδυνατώντας να συννενοηθούν σ’ ένα τυπικό ξεδίπλωμα επίθεσης;
Γι αυτό τον λόγο έχει κερδίσει τις εντυπώσεις ως τώρα ο Καρέλης που μπορεί απέναντι στον τερματοφύλακα να τρέμει αλλά επειδή είναι ελαφρύ σκαρί σε κάνει να νομίζεις ότι βρίσκεται παντού στο γήπεδο! Χθες βέβαια δεν ήταν τόσο καλός όσο την Πέμπτη (το παιχνίδι χωρίς μπάλα απαιτεί φρέσκα πόδια και μυαλό από τους περισσότερους παίκτες για να φέρει ζαλάδα στον αντίπαλο), έλα όμως που πρέπει να συνηθίζουμε ότι ως τον Δεκέμβρη τα σκαμπανεβάσματα θα είναι στο πρόγραμμα.
Η νεανική ομάδα του Αναστασίου πρέπει ξανά να βουτήξει στα βαθιά μαθαίνοντας να διαχειρίζεται το «Πέμπτη-Κυριακή» που (καλώς εχόντων των πραγμάτων) θα μας συντροφεύει μέχρι τις γιορτές! Δεν διαθέτει δα ο κόουτς τόσο μεγάλο ρόστερ ώστε να είναι ήρεμος με τις εναλλακτικές του γι αυτό κι αποφάσισε σ’ ένα θεωρητικά ακίνδυνο παιχνίδι στην Αθήνα με 8.000 Παναθηναϊκούς στις εξέδρες, να δώσει χρόνο στους παγκίτες.
Ο κόσμος βέβαια δυσφορεί, αφού μετά την κατάκτηση του κυπέλλου και την πορεία πρωταθλητισμού στο β΄ μισό της σεζόν ο πήχης ενδόμυχα ανέβηκε για όλους, πλην όμως τα κιτάπια λένε πως με «μείον» Καπίνο, Αμπέιντ, Μπεργκ το κλαμπ αποδυναμώνεται τρομακτικά! Για να μην ξεχνιόμαστε κιόλας, κάμποσα παιχνίδια και μερικοί μήνες εμπειρίας δεν μεταμόρφωσαν ξαφνικά την πιτσιρικαρία σε έτοιμο για πρωταθλητισμό υλικό, στο παρελθόν είδαμε άλλους κι άλλους πολύ πιο διαφημισμένους- ψημένους ν’ αποτυγχάνουν να αντέξουν το βάρος της φανέλας και των απαιτήσεων.
Όπως με Μαρινάκη
Σφάδαζε απ’ τον πόνο ο Μάρκους Μπεργκ κι ο διαιτητής είχε το νου του στην εξέλιξη του ματς, λες και δεν συνέβαινε τίποτα. Από τη στιγμή, όμως, που έχουμε δει παρόμοια αντίδραση, πέρσι με τον τραυματισμό του Νίκου Μαρινάκη στο «Βικελίδης» από τον Τάσο Κάκκο (όπου ο μικρός πήγε στον άλλο κόσμο και ξανάρθε) ότι κι αν συμβαίνει πλέον φαίνεται ήσσονος σημασίας…Άλλωστε από το 1997 έχουμε δει τόσα και τόσα που αρκετοί έχουν γίνει παντελώς αναίσθητοι, φροντίζοντας απλώς να γελούν…
Μπούρμπος
Πέρασε κάποιες καλές σέντρες ο νεοαποκτηθέντας μπακ αλλά στην άμυνα ήταν κίνδυνος-θάνατος. Επειδή τον θυμόμαστε από την περσινή του θητεία στον ΟΦΗ (από τους καλύτερους των Κρητικών) θέλουμε να πιστεύουμε πως όταν βρει ρυθμό (άργησε να “μπει” στην προετοιμασία), τουλάχιστον θα σταματήσει να παραχωρεί “επικίνδυνα φάουλ” αντιμετωπίζοντας τους αντιπάλους του με ελληνορωμαϊκές λαβές.
Ότι πάει μέσα, «γράφει»
Πάλι καλά που δεν έπιασε μερικά εκατοστά πιο κάτω την επικίνδυνη κεφαλιά του ο Βούκσεβιτς (στο 0-0) στο β΄ ημίχρονο, γιατί τώρα το τριφύλλι δεν θα είχε ούτε τον βαθμό στο σακούλι του. Στο ριπλέι φάνηκε ότι αν ο Μαυροβούνιος (που πήδηξε ολομόναχος μπροστά από τον Κοτσόλη) σημάδευε καλύτερα, ο 35χρονος πορτιέρο θα το έτρωγε όρθιος κι επιπλέον ούτε που θα καταλάβαινε από που του ήρθε! Μ’ εξαίρεση τον αγώνα στο Βέλγιο (όπου ήταν σταθερότατος χωρίς όμως να κάνει ΤΗΝ επέμβαση) ο βετεράνος τερματοφύλακας δίνει την εντύπωση ότι θα καλύψει συμβατικά τις υποχρεώσεις του κάτω από τα γκολπόστ. Του λείπει το ανάστημα ώστε να γίνει κυρίαρχος της περιοχής του και δείχνει το ίδιο πρόβλημα με τον Καπίνο στις εξόδους! Μόνο που ο πρώτος τώρα “πλάθεται” κι ο δεύτερος έχει 15 χρόνια καριέρας πίσω του… Αφήστε που χτύπησε και άσχημα την ώρα των πανηγυρισμών του Ηλία Κώτσιου το νόημα του Σάββα Παντελίδη στον σκόρερ του (“σου τα ‘λεγα”), δείγμα ότι μας βρήκαν πάλι μπόσικους στις στημένες μπάλες, ακριβώς ότι συνέβαινε πέρσι το διάστημα Αυγούστου-Δεκέμβρη!
Πολλοί τραυματισμοί
Ζέκα, Κλωναρίδης, Μέντες, Λαγός, Πράνιτς, Χουχούμης, Πέτριτς, Μπεργκ έχουν μπει ως τώρα στο απουσιολόγιο κι ακόμα δεν έφυγε ο Αύγουστος! Μ’ εξαίρεση τον Σουηδό που σακατεύτηκε από παρέμβαση αντιπάλου οι υπόλοιποι αντιμετώπισαν μϋικά θεματάκια, με τον Χουχούμη ν’ αποδεικνύει ότι είναι “γυάλινος” (τρομερή η ευπάθεια αυτού του παιδιού) κι ο Πέτριτς “επίφοβος”. Σε περίπτωση που η μεταγραφική σύσκεψη καταλήξει ότι ο Κροάτης θα τραβήξει το βάρος της αναπλήρωσης του Μπεργκ, τότε ο 33χρονος άσος θα χρειαστεί προσεκτική διαχείριση αφενός γιατί έχει ιστορικό τραυματισμών, αφετέρου γιατί δύσκολα θα καταφέρει να προσαρμοστεί σε πρόγραμμα τριών ματς την εβδομάδα για τέσσερις ολόκληρους μήνες!
