Το φιλικό με την Βιτορούλ είναι πρώτης τάξεως ευκαιρία να δούμε δείγμα γραφής των Σουηδών. Ο Βαλμίρ Μπερίσα -διαβάζουμε- ότι έχει κερδίσει τον προπονητή με το θράσος του, διαθέτει καλές κινήσεις φορ κι από τη στιγμή που λείπει ο Μπεργκ ενδεχομένως να πάρει νωρίτερα του αναμενομένου τις ευκαιρίες του. Ο Μπαϊράμι αποτελεί το μεγαλύτερο στοίχημα του προπονητή που καλοκαιριάτικα επέμενε πως ο καλός εξτρέμ όχι απλώς θα παραμείνει στο ρόστερ αλλά τούτη τη σεζόν θα κάνει κι απόσβεση της μεταγραφής του. Ευχής έργον θα είναι να «βγουν» οι Σκανδιναβοί, μεγαλώνοντας το ρόστερ.
Η χρόνια τάση του Τύπου είναι να να χαϊδεύει τ΄ αυτιά του πύρινου κόσμου για το πόσο ασύγκριτους παικταράδες απολαμβάνει, πόσο άδικο είναι που ο Θρύλος δεν κάνει κάθε χρόνο το 34/34 (!), πόσο κακοί είναι οι λιγοστοί αντίπαλοι που αποφασίζουν να προβάλλουν σθεναρή αντίσταση στους… γκαλάκτικος! Αναφέρουμε το παραπάνω γιατί από τον Αύγουστο πρέπει να έχουμε διαβάσει ίσα με 100 φορές για τις τρεις ισάξιες ενδεκάδες που καλείται να διαχειριστεί ο Μίτσελ, αλλά ουδείς ανέφερε π.χ ότι στον αγώνα με τον Πανιώνιο ο ΠΑΟ έπαιξε χωρίς τους μισούς του βασικούς. Θα μου πεις κι οι άλλοι με παιδάκια αγωνίζονταν αλλά έτερον, εκάτερον. Στον κυπελλούχο ήταν έξω ο Στιλ, εκτός ο Κουτρουμπής, στην εξέδρα ο Μπεργκ, παρατηρητής του Ντίνα ο Ατζαγκούν, μακριά από το φυσικό πεδίο δράσης του ο Μέντες. Δεδομένης της ταλαιπωρίας του ταξιδιού στη Δανία δεν ήταν μικρό πράγμα η επική ανατροπή των 180 δευτερολέπτων!
Κι όμως με την λήξη τον περίγυρο του τριφυλλιού περισσότερο απασχόλησε ένα ακόμα χαμένο ημίχρονο, το κενό στον άξονα (λες και πέρσι είχαμε «δεκάρι»), η ξεροκεφαλιά (;) του προπονητή να μην ζητά παίκτη, αφού φαίνεται ότι ποντάρει στη δουλειά του για να βελτιώσει τους ήδη υπάρχοντες. Ο Παναθηναϊκός βαδίζει στα περσινά πρότυπα, οι πυλώνες του (Μπεργκ, Κοτσόλης, Μέντες, Νάνο, Σίφο, Πράνιτς, Πέτριτς, Ζέκα) ξεκουράζονται λιγότερο απ’ τους υπολοίπους που είτε ανακυκλώνονται στο βασικό σχήμα, είτε δεν έχουν πρόβλημα να κάνουν παρέα στον κόουτς στον πάγκο. Αν για κάτι παίρνει άριστα το προπονητικό τιμ είναι ότι τάχιστα εμφύσησε στους παίκτες τι προϋποθέτει ο όρος «οικογένεια» μ’ αποτέλεσμα στο τέλος όχι μόνο οι περισσότεροι να παρουσιάσουν αλματώδη πρόοδο στο παιχνίδι τους αλλά και να δικαιολογήσουν απόλυτα τον τίτλο ΟΜΑΔΑ, φροντίζοντας ο ένας τον άλλο στ’ αποδυτήρια.
Ο Αναστασίου μετά το στράβωμα της υπόθεσης Αλφάρο επέλεξε τον δύσκολο δρόμο, επικοινωνιακά θα μπορούσε να καλυφθεί αν έβγαζε προς τα έξω ότι «καιγόταν» για δημιουργικό χαφ, αντιθέτως στύλωσε τα πόδια κάνοντας μεγάλο μέρος του κοινού να τον πάρει με στραβό μάτι. Ο «Ολλανδός» περιμένει ξανά μέσω του συναγωνισμού στο Κορωπί να παρουσιαστεί το περσινό σύνολο που από τον Ιανουάριο έπαιξε όμορφο ποδόσφαιρο, πέτυχε ιστορικές νίκες κι έφερε στον σύλλογο τρόπαιο!
Η ομάδα στην έναρξη της περασμένης σεζόν ξεκίνησε με βασικό φορ τον Καρέλη που στη συνέχεια «εξαφανίστηκε» πριν δείξει στον β΄ γύρο ότι η συνύπαρξη με Μπεργκ-Φιγκερόα-Πέτριτς του έκανε καλό. Ο Κουτρουμπής μετά από πολλές δοκιμές στο δίδυμο των σέντερ-μπακ έφτασε να ματσάρει τέλεια με τον Σίντενφελντ, κάνοντας αρκετούς να πιστέψουν ότι σύντομα θα κληθεί στην εθνική. Θυμηθείτε σε τι κατάσταση επέστρεψε κάτω από τα δοκάρια στο β΄ γύρο ο Καπίνο που ένιωσε ν’ «απειλείται» από τον Κοτσόλη. Ή την τακτική πειθαρχία του Λαγού που αποτέλεσε τον σκληρό υπασπιστή του αργού (αλλά ντελικάτου) Μέντες στον άξονα. Στο «Καλαφάτης» αναμφισβήτητα γίνεται σοβαρή δουλειά, περίμενε π.χ κανείς τον (ξεχασμένο από τον… Θεό) Σπύρο Ρισβάνη να πραγματοποιήσει τόσο μεστή εμφάνιση στη Δανία;
Ακόμα κι αυτοί που προστέθηκαν φέτος στο ρόστερ είναι ίδιας κοψιάς παίκτες με τους περσινούς. Κανείς εκ των Μπούρμπου, Στιλ, Μπερίσα, Μπούι δεν θα στραβώσει αν “φάει” πάγκο, πλην όμως θα βάλουν στο τρυπάκι τους συμπαίκτες τους να κάνουν καλύτερη προπόνηση. Θέλοντας και μη σύντομα ο Τριανταφυλλόπουλος εκτός από το να τσακώνεται θ’ αποφασίσει να παίξει μπάλα, ομοίως οι Κλωναρίδης-Καρέλης θα συνεχίσουν να «ματώνουν», αφού η Ρόμα δεν έστειλε στην Αθήνα έναν εκ των πιο φερέλπιδων φυντανιών της για να παρατηρεί αμέτοχος τα ματσάκια με Πλατανιάδες και Καλλονές.
Κοντολογίς, θα είναι μεγάλη υπόθεση να πατήσουν γερά στα πόδια τους οι Σκανδιναβοί. Όταν επιστρέψει ο Μπεργκ, ο ΠΑΟ θα γίνει ακόμα πιο επιθετικός και τα ανεξάντλητα πνευμόνια των πιτσιρικάδων θα κάνει και πάλι τους περισσότερους να τον τρέμουν. Φέτος μην ξεχνάμε υπάρχει και το όπλο της ομοιογένειας που το κλαμπ ίδρωσε να βρει μέχρι τον χειμώνα πετώντας στο μεταξύ ένα σωρό πόντους. Απόδειξη γρήγορης ωρίμανσης είναι πως ενώ η ομάδα έχει δεχθεί ένα σωρό φτηνά γκολ δεν εκνευρίστηκε ΠΟΤΕ, αντιδρώντας γρήγορα. Ακόμα και το γεγονός ότι μ’ ένα σωρό άπειρους στην Ευρώπη παίκτες πήρε εύκολο 0-0 (κάλλιστα μπορούσε να είναι «διπλό») στο Βέλγιο (όπου σημειωτέον ο Μπεργκ δεν ακούμπησε μπάλα, «κουτουλώντας» διαρκώς με τον Πέτριτς) λέει ΠΟΛΛΑ!