Εντυπωσιακή η παραδοχή του Εμίρ Μπαϊράμι για το πρόβλημα που αντιμετωπίζει στη μέση το οποίο είπε πως δεν πρόκειται να γιατρευτεί ΠΟΤΕ. Οπότε από εδώ και στο εξής ο Σουηδός πρέπει ν’ αντιμετωπίζεται συντηρητικά από την ομάδα που του πρόσφερε μεγάλο συμβόλαιο (για τα δεδομένα της), προκειμένου ν’ αποτελέσει “δάσκαλο” για τους νεαρούς (όχι ότι ο πρώην παίκτης της Μονακό είναι …μεγάλος).
Αυτό που μας προβληματίζει είναι ότι στον Παναθηναϊκό παιδιά με χρόνιες παθήσεις δεν μπόρεσαν όχι απλώς ν’ αποδώσουν αλλά απομακρύνθηκαν “αθόρυβα” παρότι η κλάση τους σε προϊδέαζε για μεγάλα πράγματα. Να πιάσουμε τις περιπτώσεις των Εκι Γκονζάλες, Λουτσιάν Σανμαρτεάν; Του Πάολο Σόουζα; Του Σεμπάστιαν Λέτο; Του Εμάνουελ Ολιζαντέμπε που -όπως ο Αργεντινός- αν δεν είχε αδύναμα γόνατα θα έπαιζε σε τοπ πρωτάθλημα; Ο Λίμα Άντερσον είναι μια κατηγορία μόνος του, αποκτήθηκε ως πρώτο όνομα της Χαλκηδόνας (μπαλαδόρος μεγάλος ο Βραζιλιάνος), έπαιξε λίγα λεπτά σ’ ένα ντέρμπι με την ΑΕΚ κι έκτοτε…μην τον είδατε!
