Η εξέλιξη του παιχνιδιού δεν κατέπληξε κιόλας. Ο Παναθηναϊκός έχει βαρεθεί να κυνηγάει στο σκορ τις ομαδούλες του ελληνικού πρωταθλήματος, δεν θα συνέβαινε το ίδιο απέναντι σ’ ένα αρκετά ποιοτικότερο αντίπαλο;
Οι Ρώσοι «σβηστοί» νίκησαν, είχαν δύο δοκάρια (στο δεύτερο η μπάλα χτυπά στη δοκό, απομακρύνεται και κατόπιν στο πλάνο εμφανίζεται ο τερματοφύλακας να πλονζάρει) εκμεταλλευόμενοι το ντόμινο ανακατατάξεων στο βασικό σχήμα του «τριφυλλιού» που έχει μπερδέψει τα πράγματα. Η απουσία του Μπεργκ έφερε σε πρώτο πλάνο τον ανέτοιμο Πράνιτς και τους μικρούς που ναι μεν τη διαφορά την κάνουν στη Σούπερ Λιγκ, αλλά την Ευρώπη την μαθαίνουν τώρα.
Η κακή κατάσταση του Κουτρουμπή βάφτισε στόπερ τον Μέντες, αφήνοντας σε ρόλο συντονιστή τον Λαγό που όμως δεν ξέρει μπάλα. Ο άμοιρος ο Ζέκα δεν ξέρουμε πόσο θα συνεχίσει να παίζει τόσο εκπληκτικά, εσχάτως έχει βάλει μανδύα Διαμαντίδη. Τρισδιάστατος! Με το που πέρασε στο ματς ο Δώνης (του οποίου τα τελειώματα σε τρεις φάσεις ήταν κωμικά, πλην όμως το παιδί είναι λογικό να έτρεμε παίζοντας πρώτη φορά τόσο σημαντικό αγώνα) κι ο Πορτογάλος βρήκε παίκτη να παίξει το «1-2» (ο Πράνιτς δεν έχει τρεξίματα για να είναι παντού στο τερέν) ο Παναθηναϊκός απέκτησε σφυγμό!
Ακόμα ο Αναστασίου δεν έχει βρει τον ποδοσφαιριστή που δεν θα επιτρέψει να φανεί το κενό του Αμπέιντ, ασφαλώς ακόμα είναι νωρίς μα εδώ κι ένα μήνα ο κυπελλούχος έχει επιδοθεί σε τόσες σέντρες όσες δεν έκανε σ΄ ολόκληρη την προηγούμενη σεζόν. Με Ντίνα, Ατζαγκούν, Πράνιτς να κινούνται κοντά στα αντίπαλα δοκάρια ο άξονας είναι απελπιστικά άδειος και το τόπι «σφυρίζει» διαρκώς κοντά στις πλάγιες γραμμές λες και στην επίθεση υπάρχουν οι δίμετροι.
Ο ανεξάντλητος σε δυνάμεις Νάνο (άλλο ένα «γεμάτο» παιχνίδι από τον Ίβηρα) σου επιτρέπει να «φορτώνεις» την αριστερή πλευρά, αν βρει σύντομα τον εαυτό του ο Μπούρμπος έχει καλώς, ειδάλλως ίσως δούμε σύντομα τον Σπυρόπουλο, ώστε η ομάδα να μην γέρνει μονόπαντα! Τον «30» δεν τον βάζουμε στο κάδρο αφού αυτή την εποχή είναι σε «μαύρο φεγγάρι»! ΟΚ, τους τσαμπουκάδες με Βέλγους και Δανούς τους καταλαβαίνουμε (χρειάζεται και το νεύρο ενίοτε), αλλά λυμένο ζωνάρι για καυγά εν ώρα αγώνα (!) με τον Σίντενφελντ (!) χτυπάει άσχημα. Τα έχει αυτά η μπάλα, να σου βγαίνει εκνευρισμός άμα νιώθεις ότι είσαι ντεφορμέ όμως προτιμότερο είναι ο παίκτης να «προστατευτεί» αφού εκτίθεται, δόξα τω Θεό σε θέση μέσα δεξιά έχουμε τρεις!
Κρίνοντας από το πως μπορούσε να κυλήσει το παιχνίδι μετά το 0-2 (ο γδούπος του δεύτερου δοκαριού των Ρώσων ακούστηκε ως τη ΓΑΔΑ), μας ικανοποίησε η αντίδραση. Στην Ελλάδα σαφώς και μπορείς να εκφράσεις παράπονα που έχουν αφήσει κάθε χωριό να προηγείται, αλλά η Ευρώπη είναι καινούργιο «παιχνίδι» στα πόδια των περισσοτέρων, συνεπώς για να πάρεις κάτι παραπάνω εκτός από εμπειρίες φέτος θες και τύχη! Ναι μεν απόψε μας «έφτυσε» στις φάσεις των Πράνιτς, Δώνη, Καρέλη αλλά από την άλλη δεν μπορούμε να παραβλέψουμε το γεγονός ότι στο 60΄ το σκορ θα μπορούσε να ήταν 0-4!