Ο Παναθηναϊκός δεν βρίσκεται στα καλύτερα στάνταρ της απόδοσης του, όμως αυτό δεν δίνει κάποιο σημαντικό πλεονέκτημα στην ομάδα του Πλατανιά, όπως τόνισε και ο προπονητής του συλλόγου, Γιάννης Χριστόπουλος.
Οι δύο ομάδες θα αναμετρηθούν στα «Περιβόλια» και ο Έλληνας τεχνικός, μιλώντας στην κάμερα της Nova, σημείωσε πως αν και οι «πράσινοι» διαθέτουν παίκτες που αρέσκονται στο γρήγορο ποδόσφαιρο οι Κρητικοί μπορούν να εκμεταλλευτούν σε έναν βαθμό την κατάσταση του «τριφυλλιού».
Αναλυτικά τις οι δηλώσεις του:
«Μέσα σε έξι μέρες παίζουμε δύο ματς πρωταθλήματος και ένα Κυπέλλου, έχουμε δύσκολο πρόγραμμα και θα προσπαθήσουμε να προετοιμάσουμε όλο το ρόστερ για αυτή τη δύσκολο εβδομάδα.
Στο ματς με τον Εργοτέλη ξεκίνησαν στην 11άδα μας για πρώτη φορά οι Ιτούα, Ολίμπα, Κουλιμπαλί… Μια εντελώς διαφορετική αμυντική γραμμή. Σιγά σιγά μπαίνουν και τα υπόλοιπα παιδιά μέσα. Θεωρώ πως στα τέλη Σεπτέμβριου θα μπορούμε να έχουμε την άμυνα που θέλουμε ενώ προς το τέλος Οκτωβρίου θα παίζουμε και ποιοτικό ποδόσφαιρο.
Μία ομάδα σαν τον Παναθηναϊκό είναι δύσκολο να κάνει δύο σερί ήττες στο πρωτάθλημα αλλά το σίγουρο είναι πως σχεδιάζουμε το παιχνίδι και θα προετοιμάσουμε τους ποδοσφαιριστές μας νοητικά και τακτικά για αυτό το ματς.
Το ευρωπαϊκό παιχνίδι του Παναθηναϊκού είναι υπέρ μας αλλά αυτές οι ομάδες έχουν διαμορφώσει έτσι τα ρόστερ τους για να παίζουν Τετάρτη-Κυριακή στον ίδιο ρυθμό. Ο κος Αναστασίου κάνει καλό ροτέισιον άλλωστε. Είναι μία ομάδα που βασίζεται στην ταχύτητα και στο επιθετικό ποδόσφαιρο, Δεν είναι εύκολο να αμυνθείς απέναντί τους ούτε και να επιτεθείς. Σίγουρα έχουν αδυναμίες, θα προσπαθήσουμε να φτιάξουμε ένα σενάριο για το ματς και μακάρι η εξέλιξη του αγώνα να βγει με τον τρόπο που θέλουμε».
Για την κακή αντίδραση του Παναθηναϊκού όταν δέχεται πρώτος γκολ:
«Και ο Πλατανιάς ήταν μία ομάδα που δεν είχε σκοράρει αλλά στο τρίτο ματς έκανε τρία γκολ. Σίγουρα υπάρχει λογική μέχρι ενός σημείου στα στατιστικά και στα νούμερα αλλά πρέπει να αναλύεις και την εικόνα για να καταλαβαίνεις που έχουν δίκιο τα στατιστικά και που όχι και τόσο».
