Μ’ όσα διαβάσαμε κι ακούσαμε τις τελευταίες μέρες αναρωτιόμαστε τι θα είχε συμβεί αν ο ΠΑΟ περνούσε στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ! Σίγουρα το «γλέντι» για τα λεφτά της ΟΥΕΦΑ θα κάλυπτε για μέρες το αμιγώς αγωνιστικό κομμάτι (μάνι-μάνι ο σύλλογος θα είχε ξεφορτωθεί τεράστιο μέρος του χρέους του), ως τη στιγμή που η μπάλα θα στηνόταν στη σέντρα, έχοντας (λογικά) απέναντι κάποιο μεγαθήριο.
Σε κανέναν δεν άρεσε που η «ξεχαρβαλωμένη» Σταντάρ Λιέγης κι η «ξεδοντιασμένη» (με απούσα τη γραμμή των χαφ της) Ντιναμό Μόσχας άλωσαν το «Α.Νικολαϊδης», σύλλογοι που αν έπαιζαν στην «καλή» διοργάνωση θα ήταν στο 4ο γκρουπ δυναμικότητας. Τι θέλουμε να πούμε; Πως ανεξαρτήτως των θετικών στοιχείων που έχει το τριφύλλι (ακόμα βέβαια δεν έχει δείξει κάτι σπέσιαλ), το ρόστερ του είναι δύσκολο (χωρίς τύχη) ν’ ανταποκριθεί στη «βαριά» ιστορία και τις απαιτήσεις που πηγάζουν από το παρελθόν του στα ευρωπαϊκά κύπελλα.
Χρήματα για επενδύσεις σε ποδοσφαιριστές δεν υπάρχουν (στην τελευταία συνέντευξη Τύπου, Αλαφούζος, Νταμπίζας, Φύσσας υπογράμμισαν πως εκτός από τους διακανονισμούς υπάρχουν και τα έξοδα του προπονητικού κέντρου που «τρέχουν»), συνεπώς ο ΠΑΟ βρίσκεται πάνω –κάτω στο ίδιο σημείο με πέρσι! Ένα νεανικό σύνολο, που τώρα παίρνει μυρωδιά Ευρώπης, έχοντας τρεις κομβικούς παίκτες μείον (Καπίνο, Αμπέιντ, Μπεργκ), μπόλικους σε φάση ένταξης (Χουχούμη, Ντίνα, Πέτριτς, Στιλ, Δώνη, Μπούι) και κάμποσους ντεφορμέ (για την άμυνα έκανε λόγο ο κόουτς μιλώντας στην κάμερα της Nova).
Δημήτρης Στρατής
