Διαβάζοντας την 11άδα που κατέβηκε στα Περιβόλια (έξω Κλωναρίδης μέσα Πέτριτς, βασικός ο ντεφορμέ Κουτρουμπής, Δώνης ο αντί-Μέντες) ευχόμασταν πριν τη σέντρα οι έμπειροι να σταθούν στο ύψος τους κι οι Ντίνας, Ζέκα να συνεχίσουν από εκεί που σταμάτησαν την Πέμπτη, όντας από τους καλύτερους του ματς με τη Ντιναμό.
Με τον Παναθηναϊκό ακόμα να μην βγάζει αυτοματισμούς αν ο αντίπαλος τον περιμένει έχοντας παίκτες να πάνε δυνατά στις προσωπικές μονομαχίες μπορεί να τον μπλοκάρει. Τελικά η ομάδα κέρδισε παρότι είχε κόντρα Αρετόπουλο, επόπτη και Κοτσόλη, Πράνιτς (μηδενική προσφορά επιθετικά, πρώτος «πράσινος» σε λάθη με οκτώ συνολικά), Πέτριτς, Σίντενφελντ, Κουτρουμπή, Τριανταφυλλόπουλο σε κακό βράδυ. Το επίπεδο του ελληνικού πρωταθλήματος είναι χαμηλό σε σημείο μετά τον αγώνα ν’ αναρωτιέσαι τι θα γινόταν αν έπαιζε από την αρχή ο Μέντες κι ήταν στο τερέν ο Κλωναρίδης που σίγουρα θ’ ανακάτευε περισσότερο τον Πλατανιά σε σχέση με τον «ακούνητο» Πέτριτς!
Τώρα που ο Ντίνας άρχισε να πατά πιο γερά ο κυπελλούχος διαθέτει τρεις παίκτες ικανούς να τρέξουν με τη μπάλα (Κλωναρίδης, Ντίνας, Καρέλης) και να κάνουν ντρίμπλα στο ένας μ΄ έναν. Ο πρώην παίκτης της Παναχαϊκής σε θέση αριστερού εξτρέμ κι επιθετικού χαφ (στην επανάληψη) πήρε από νωρίς την ενέργεια του αγώνα (άλλωστε ο ΠΑΟ αναπτυσσόταν μονίμως από την πλευρά που κάλυπτε αυτός κι ο Νάνο), πραγματοποιώντας σωρεία προσωπικών ενεργειών.
Ο Αναστασίου διευκόλυνε το έργο Ντίνα, Καρέλη (κυριολεκτικά «έφαγαν» το γήπεδο) περνώντας στην επανάληψη τον Μέντες, ισορροπώντας στη μεσαία γραμμή. Μετά το 2-3 ήταν φανερό ότι ο Πλατανιάς θα ισοφάριζε μόνο αν εκμεταλλευόταν το μη καθαρό μυαλό των οπισθοφυλάκων που είχαν μπόλικη δουλειά στο τελευταίο 20λεπτο αφού ο ρέφερι έδωσε πολλά φάουλ στους Κρητικούς μεταφέροντας το ματς στα καρέ του Κοτσόλη. Το τρίποντο δίνει την ευκαιρία στους ποδοσφαιριστές να αποσυμπιεστούν και να πάνε με καλύτερη ψυχολογία γι άλλες δύο νίκες με τους Βολιώτες (Ολυμπιακό και Νίκη) που θα φτιάξουν περισσότερο το κλίμα.
Εκεί που πρέπει να εστιάσει η ομάδα είναι στην εκπαίδευση των νεαρών για το τι κάνουν όταν δεν έχουν μπάλα στα πόδια. Οι μικροί δεν διαθέτουν ακόμα ολοκληρωμένη ποδοσφαιρική παιδεία, τους λείπουν στοιχεία που θα εμπλουτίσουν τις παραστάσεις τους, βλέπουμε π.χ πως όταν δεν βρίσκουν χώρους βραχυκυκλώνουν. Είδαμε π.χ τον Καρέλη με τη Μίντιλαντ στην Αθήνα, τον Κλωναρίδη στη Δανία, τον Ντίνα χθες να εκμεταλλεύονται τα μέτρα που τους δόθηκαν.
Επειδή είναι γρήγοροι και διαθέτουν ντρίμπλα που τους επιτρέπει να ξεφεύγουν στο ανοιχτό γήπεδο είναι το καλύτερό τους όταν ο αντίπαλος δεν παίζει «ταμπούρι». Θα μπορούσαν να είχαν δείξει περισσότερα αν υπήρχε ένας παραπάνω κεντρικός χαφ να γλυκάνει το παιχνίδι στον άξονα, δίνοντας μεγαλύτερο πλάτος στην ανάπτυξη που ως τώρα είναι μονότονη, αφού η μπάλα πάει διαρκώς στις πτέρυγες.
Ο Αναστασίου είχε ζητήσει το καλοκαίρι Καραγκούνη, Αμπέιντ, «ψηνόταν» με τον Αλφάρο, αλλά στο τέλος ξέμεινε με τον «άγουρο» Μπούι χωρίς να πάρει κεντρικό μέσο που θα μπορούσε να προσφέρει άμεσα. Έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα δεν υπάρχει άλλη λύση, πρέπει ο σύλλογος να βρει τρόπους ν’ αποσπάσει πράγματα από Πέτριτς, Μπαϊράμι, ώστε να βοηθηθεί και το κλαμπ. Ειδικά ο Κροάτης σε κάνει να βγαίνεις από τα ρούχα σου θυμίζοντας εντόνως Μιχαλάκη Κωνσταντίνου που στο όνομα της μονομαχίας με τον Ολυμπιακό έπιασε τον ΠΑΟ κορόιδο, ποτέ άλλοτε ποδοσφαιριστής που κόστισε ένα τάνκερ λεφτά δεν ήθελε δύο στρέμματα χώρο για να κοντρολάρει!
Ο 33χρονος Κροάτης έχει ποιότητα, προσωπικότητα και τρομερές αγωνιστικές παραστάσεις σε τοπ πρωταθλήματα, με τα τωρινά οικονομικά δεδομένα τέτοιο όνομα το τριφύλλι δεν μπορούσε να χτυπήσει, οπότε δεν μένει παρά να τον «πλακώσει» στην ατομική προπόνηση, ελπίζοντας να διαθέτει ακόμα θέληση να επανέλθει και να προσφέρει.
