Στον στρατό τίποτα δεν είναι τόσο άσχημο που να μη μπορεί να γίνει ακόμη χειρότερο! Αυτή είναι έκφραση που χρησιμοποιούν οι φαντάροι και η αλήθεια είναι ότι εκείνη μου ήρθε στο μυαλό, όταν έγινε γνωστή η είδηση για τη θλάση που υπέστη ο Αντώνης Φώτσης. Τον τελευταίο παίκτη που προστέθηκε στη λίστα των τραυματιών για τον Παναθηναϊκό μετά τους Σλότερ, Νέλσον, Μαυροκεφαλίδη και Λούντζη.
Ούτε μούντζα να του είχαν ρίξει. Τόσους τραυματισμούς, εγώ προσωπικά δεν μπορώ να θυμηθώ άλλη σεζόν για την ομάδα και μάλιστα μαζεμένους από το ξεκίνημα της προετοιμασίας της.
Από το πρώτο κιόλας ραντεβού των «πρασίνων» για τη φετινή χρονιά, είχαμε απουσίες όχι μόνο λόγω τραυματισμών αλλά και ανειλημμένων υποχρεώσεων (βλ. Ιβάνοβιτς, Γκιστ). Γεγονός που έχει δημιουργήσει προβλήματα στην προετοιμασία της ομάδας. Διότι, πώς να το κάνουμε, αν λείπουν οι μισοί παίκτες σε κάθε προπόνηση πώς θα βγάλεις συμπεράσματα για τις πραγματικές αδυναμίες της;
Ανεξάρτητα με το «κεφάλαιο» επιπλέον ενίσχυσης του Παναθηναϊκού, που παραμένει πάντα στις σκέψεις των ανθρώπων του, το πρόβλημα είναι ότι και οι παίκτες που υπάρχουν στην ομάδα αυτή τη στιγμή, πρέπει να κάνουν τάμα για να προπονηθούν όλοι μαζί. Πόσο μάλλον να αγωνιστούν πλήρεις σε ένα φιλικό ματς.
Και γι αυτό το λόγο είναι παρακινδυνευμένο να βγάλει κάποιος συμπεράσματα από τα πρώτα παιχνίδια που έδωσε ο Παναθηναϊκός. Διότι πολύ απλά εκτός του ότι οι αγώνες που γίνονται σε αυτή τη φάση είναι στο πλαίσιο της προετοιμασίας, δεν μπορεί κάποιος να περάσει στο ντούκου τις αναποδιές που έχουν τύχει στο τριφύλλι από το ξεκίνημα της σεζόν.
Μπορεί να μη σταυρώσει νίκη σε φιλικό και να είναι έτοιμη όταν πρέπει; Αυτό έχει σημασία. Όλα τα άλλα είναι για λαϊκή κατανάλωση και αφορμή για να γράφουμε και εμείς οι δημοσιογράφοι. Δε λέω να μην κάνουμε κριτική. Στην παρούσα φάση όμως, όποια κριτική είναι λίγο «άστοχη». Να αναμασήσουμε για άλλη μια φορά, ότι η ομάδα χρειάζεται παίκτες; ΟΚ. Χρειάζεται. Όμως, τι παίκτες; Έναν ψηλό ακόμη τον θέλει. Διότι μπορεί ο Μπατίστα να είναι δυνατό κορμί, να έχει θετικά στοιχεία, όμως δεν είναι τόσο αθλητικός παίκτης και είναι επιρρεπής και στα φάουλ. Και ένα 3-4άρι το θέλει. Σύμφωνοι. Για το 3-4άρι, επιτρέψτε μου να έχω τις επιφυλάξεις μου. Διότι από τη στιγμή που δεν έχει βρεθεί ακόμη κάποιο λαβράκι γι αυτή τη θέση και με δεδομένα τα αγωνιστικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η ομάδα ποιος μου λέει εμένα, ότι δε μπορεί να μας προλάβουν οι εξελίξεις…
ΥΓ: Επειδή όλο αυτόν τον καιρό εισπράττω την ανησυχία για να μην πω δυσαρέσκεια μερίδας οπαδών του τριφυλλιού για τις κινήσεις της ομάδας και για το αν θα ενισχυθεί με παίκτες που θα κάνουν τη διαφορά εκείνο που έχω να απαντήσω είναι το εξής: Με δεδομένο ότι το πλάνο του Δημήτρη Γιαννακόπουλου ήταν εξαρχής να δοθεί πρωταγωνιστικός ρόλος στους νέους και ταλαντούχους παίκτες, δε νομίζω ότι θα γίνει μεταγραφή που θα… τρίζουν τα τσιμέντα. Προσωπικά δεν θα ήθελα μόνο έναν, αλλά δύο παικταράδες να κάνουν τη διαφορά στην ομάδα, όμως, πρώτον δεν αποφασίζω εγώ τη φιλοσοφία της και δεύτερον και κυριότερο, δε βάζω εγώ το χέρι στην τσέπη για τον Παναθηναϊκό…