Λογικά ο Στέφανος Κοτσόλης επιστρέφει κάτω από τα δοκάρια κόντρα στη Νίκη Βόλου αφού ο προπονητής θεωρεί ότι δεν ήρθε ακόμα η ώρα του Λουκ Στιλ. Ο 35χρονος πορτιέρο εκτός από το ότι ξεκίνησε «μουδιασμένα» την χρονιά έχει για αντίπαλο και την …παράδοση που θέλει τους τερματοφύλακες προχωρημένης ηλικίας να μην στεριώνουν.
Ακόμα και σε ποδοσφαιριστές- μύθους το πέρασμα του χρόνου άφησε ανεξίτηλα σημάδια. Ο Νίκος Σαργκάνης π.χ τη σεζόν 1989-1990 είχε αρχίσει να παίρνει την κάτω βόλτα (φυσιολογικό στα 36 του), με την ομάδα να αλλάζει εκείνη την χρονιά τρεις τερματοφύλακες (Σαργκάνης, Αμπαδιωτάκης, Νικοπολίδης), να δέχεται 35 (!) γκολ (η Καλαμαριά που υποβιβάστηκε είχε δεχτεί μόλις τρία περισσότερα), παρόλα αυτά να παίρνει τον τίτλο χάρις την επιθετική υπεροπλία που είχε με Σαραβάκο, Βαζέχα, Σαμαρά, Αντωνίου, Χρήστο Δημόπουλο, Γεωργακόπουλο. Ο Γιόζεφ Βάντσικ, στα 35, έχασε την θέση του βασικού από τον Αντώνη Νικοπολίδη, το 1997-1998 ήταν η πρώτη φορά από το 1989 που ο Αρτινός ήταν το «Νο1» στη συνείδηση του προπονητή του.
Ο Βασίλης Δανιήλ την επόμενη περίοδο τιμώντας τον τεράστιο (κυριολεκτικά και μεταφορικά) Πολωνό του έδωσε 15 συμμετοχές, αλλά κάποια χαζά γκολ που δέχθηκε (στην Καβάλα, με τον Ολυμπιακό, από την Άρσεναλ στο Λονδίνο) σάλπισαν το οριστικό τέλος εποχής για τον ΑΠΟΛΥΤΟ πορτιέρο που θαυμάσαμε ποτέ με το τριφύλλι στο στήθος.
