Μπορεί οι επιθετικές τους προσπάθειες να μην καρποφόρησαν αλλά (πάλι) όσοι μπήκαν ως αλλαγές στο ματς βοήθησαν τον Παναθηναϊκό να διατηρήσει κυριαρχικό ρόλο στο τερέν. Ο Κλωναρίδης, ο Πέτριτς, ο Δώνης κατέγραψαν έξι τελικές, δείχνοντας ότι η ομάδα ακόμα και τώρα που είναι off ο κορυφαίος της φορ τον τρόπο να παράγει φάσεις τον έχει βρει.
Η εκτέλεση είναι ένα ζήτημα ασφαλώς, αφού δεν γίνεται να βρίσκεσαι σε προφανείς θέσεις για γκολ κι η μπάλα ν’ αναζητείται… εκτός γηπέδου. Έγινε ξανά (με θύτες Ατζαγκούν, Καρέλη) και δευτερευόντως παρατηρήθηκε σε Πέτριτς, Ντίνα πλην όμως στους τελευταίους πρέπει να συνυπολογίσουμε τις καλές κινήσεις του πορτιέρο και τα σώματα που παρενεβλήθησαν ώστε το τόπι να μην καταλήξει στο βάθος των διχτυών.
Μιας κι αναφερθήκαμε στον Καρέλη, για να μην λέμε μόνο τ΄ άσχημα, πρέπει να του αναγνωριστεί η σωστή κίνηση που κάνει χωρίς τη μπάλα στη φάση του 1-0 όταν κινείται σε αντίθεση κατεύθυνση από εκείνη που τραβά ο σκόρερ, παρασέρνοντας δύο μπακ της Νίκης.
