Θυμόμαστε αμέτρητες φορές οπαδούς σ’ εκπομπές επικοινωνίας μετά από ανεπιτυχή αποτελέσματα να ζητούν από τους προπονητές να χρησιμοποιήσουν νέα παιδιά … «που τουλάχιστον έχουν κίνητρο και μεγάλη διάθεση να διακριθούν». Ο Παναθηναϊκός έφτασε προ διετίας στο χείλος του γκρεμού κι αναγκαστικά από τη στιγμή που δεν υπήρχε φράγκο στο ταμείο πόνταρε στην ακαδημία του. Επί Γιώργου Βαρδινογιάννη το έκανε συχνότατα, όχι όμως με την προϋπόθεση τα φυντάνια να βάλουν πλάτη για να μην παρασύρει το κλαμπ η κατρακύλα.
Εδώ και λίγες ώρες βαρεθήκαμε ν’ ακούμε και να διαβάζουμε την «κασέτα» για «ντροπές» και «ξεφτίλες» που κατά την ταπεινή μας άποψη ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ στα σπορ. Υφίστανται μόνο πλάνα και στρατηγικές που πότε βγαίνουν, άλλοτε όχι, προκαλώντας στη δεύτερη περίπτωση τους εμπνευστές τους να ψαχτούν για ν’ ανακαλύψουν τι έγινε λάθος. Ο Παναθηναϊκός πρέπει να… «ντρέπεται» επειδή από πέρσι προσπαθεί να στήσει ένα αξιοπρεπές σύνολο με φθηνά, άπειρα υλικά και δεν μπορεί να παίρνει τα αποτελέσματα που θέλει σε κάθε αγώνα! Μα αυτό είναι το φυσιολογικό ξεκίνημα ενός τέτοιου εγχειρήματος το οποίο μεγαλώνει, προοδεύει, τρώει χαστούκια, ξανασηκώνεται, μάχεται σ΄ ένα περιβάλλον που δεν κάνει «χάρες», ούτε εξασφαλίζει ευνοϊκή αντιμετώπιση ΠΟΥΘΕΝΑ!
Δηλαδή για να έχουμε καλό ερώτημα όσοι καλούν Αναστασίου και τους συν αυτώ να πάνε …σπίτι τους τι καλύτερο περίμεναν όταν προ μερικών μηνών ο Παναθηναϊκός ξεκινούσε προετοιμασία με μόνο έμπειρο παίκτη τον 25χρονο Ζέκα που ηγούνταν της… «σχολικής εκδρομής»; ΟΚ, τοπ σύλλογος είσαι, αδύνατον να μην κουνιέται φύλλο στις στραβές, ο κόσμος έχει απαιτήσεις (είναι μαθημένος αλλιώς στην Ευρώπη) και πικραίνεται βλέποντας «χωριά» (Μακάμπι, Οντένσε, Μάριμπορ, Σταντάρ, Εστορίλ) να κάνουν «παρέλαση» πάνω μας.
Παρά το μικρό μπάτζετ, τις παραλείψεις στις μεταγραφές, την εμμονή σε ντεφορμέ παίκτες τον Παναθηναϊκό δεν τον λες και σκορποχώρι σκεπτόμενος τι απουσίες έλαχε ν’ αντιμετωπίσει το τελευταίο διάστημα (Μέντες, Μπεργκ). Δυνατότητες και πλάνο υπάρχουν, το είδαμε πέρσι, ο Αναστασίου θέλει να μάθει τους μικρούς να παίζουν ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας, ας βοηθήσει κάποιος θυμίζοντάς μας ΕΝΑ παιχνίδι (πλην του ΠΑΟΚ στη Τούμπα, με το χαμένο πέναλτι του Μπεργκ) που η ομάδα έχασε τον έλεγχο και δέχτηκε «βομβαρδισμό» απ’ τον αντίπαλο. Ή μήπως ακόμα κι αυτός ο προβληματικός ΠΑΟ, με τον κορυφαίο παίκτη του πρωταθλήματος off κι ένα σωρό βασικούς (Πέτριτς, Μπούρμπος, «Τριάντα», Κοτσόλης) να θυμίζουν καρικατούρες δεν ΑΔΙΚΕΙΤΑΙ απ’ τη βαθμολογική του θέση στη λίγκα, όπου θα μπορούσε να είχε ήδη «καβαλήσει» και τον ΠΑΟΚ, περιμένοντας το «αλληλοσκότωμά» του με τον Ολυμπιακό αυτή την αγωνιστική;
Όπως είπε κι ο κόουτς το παιχνίδι με την Εστορίλ ήταν μακράν το χειρότερο μ’ αυτόν στον πάγκο, θυμόμαστε πολλά 90λεπτα που το τριφύλλι δεν πήρε τη νίκη, εντούτοις στο χορτάρι ήταν ΟΜΑΔΑ με μέση, αρχή, τέλος, με τα καλά και τ’ άσχημά της χωρίς ΠΟΤΕ να θυμίσει ρεμπέτ ασκέρι. Μ’ εξαίρεση χθες ασφαλώς που εκτός από τα αγωνιστικά χάλια υπήρχε μια ραθυμία κι ένας ωχαδερφισμός θυμίζοντάς μας πολύ κοντινές εποχές που προσπαθούμε να ξεχάσουμε! Τα λάθη είναι μέσα στο ποδόσφαιρο αλλά επειδή από πέρσι βάσεις έχουν μπει και το προπονητικό τιμ (Φος, Ρούτερ) είναι από τα κορυφαία που πέρασαν από το τριφύλλι, θεωρούμε ότι άκρη θα βρεθεί.
