Ο Παναθηναϊκός πέρσι έκανε σπουδαία (τηρουμένων των αναλογιών) σεζόν ακριβώς επειδή μετά από πολλά χρόνια του προέκυψε αληθινό ΔΕΣΙΜΟ μεταξύ προπονητών, παικτών, παραγόντων, κόσμου. Μέσα από την ομοψυχία ήρθαν κάμποσα σπουδαία αποτελέσματα που μακιγιάρισαν την απουσία υψηλού μ.ο κλάσης του ρόστερ.
Οι οπαδοί ξέρουν ότι μεγάλες απαιτήσεις από τους συγκεκριμένους ποδοσφαιριστές δεν μπορούν (ακόμα) να έχουν αλλά φρόντισαν να κρούσουν… καμπάνες επισκεπτόμενοι το Κορωπί, αναρωτώμενοι για τον λόγο που ως τώρα δεν παρατηρούν «λύσσα». Να ιδρώνεις απέναντι σε Καλλονές, Λεβαδειακούς, Πανιώνιους, να ηττάσαι χωρίς καν να προσπαθήσεις από κάποια Εστορίλ, δημιουργεί ανησυχητικούς συνειρμούς ενόψει των δύσκολων που έπονται με Αϊντχόβεν («πετάει» στην Ολλανδία), Ολυμπιακό, ΠΑΟΚ. Ακόμα κι εντός έδρας οι σύλλογοι που θ’ αντιμετωπίσεις είναι ζόρικοι, με την PSV να μην αστειεύεται και τον Ατρόμητο να έρχεται… αεράτος από την περσινή σεζόν όταν ήταν ο μόνος σύλλογος που έμεινε αήττητος σε τέσσερα παιχνίδια!
Συνεπώς χρειαζόταν λίγο «κούρδισμα» μπας κι αφυπνιστεί η ομάδα που θα κληθεί ν’ ανέβει ανηφόρα χωρίς τον κορυφαίο της παίκτη.
Δημήτρης Στρατής
