Ο Τζέισον Κιντ προανήγγειλε την έλευση του Κρις Ράιτ στον Παναθηναϊκό με τον κόουτς του Μιλγουόκι να θεωρεί δεδομένη την συμφωνία του 26χρονου σέντερ με τον μόνιμο πρωταθλητή. Είτε είναι αυτός, είτε όχι ο εκλεκτός του Ιβάνοβιτς για τη θέση “5” το σίγουρο είναι πως έχει ολόκληρο βουνό να διαβεί μιας κι η κληρονομιά Λάσμε είναι βαριά.
Μπορεί προ διετίας μερικοί να σκάρωναν ανέκδοτα με την φράση “Γκαμπονέζος μπασκετμπολίστας” αλλά ο επαγγελματίας γυρολόγος ρίζωσε στην Αθήνα, ανέπτυξε το παιχνίδι του, ταίριαξε απίστευτα με Διαμαντίδη, Γκιστ προσφέροντάς απολαυστικές στιγμές και τίτλους σε χρόνια που άπαντες “έτρεμαν” το ολοκληρωτικό γκρέμισμα του μύθου που έχτισε ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς με πολύτιμο εφόδιο τα κοντέινερ δολλαρίων που του πρόσφεραν οι ιδιοκτήτες.
Ο Λάσμε είναι παίκτης “σειράς” Τομάσεβιτς, Μίντλετον, καλαθοσφαιριστές που το όνομά τους δεν ενθουσίασε τα πλήθη αρχικά, πλην όμως τίμησαν μέχρι τελευταίου ευρώ το συμβόλαιό τους. Βέβαια ο Σέρβος κι ο Αμερικανός είχαν ευκολότερο έργο παίζοντας με καλύτερο supporting cast σε σχέση με τον Αφρικανό. Ο τελευταίος με τ’ απαράμιλλα αθλητικά του προσόντα και την never say die νοοτροπία ήταν ο στρατηγός της άμυνας “take no prisoners” του Πεδουλάκη, φτάνοντας να τραβηχτεί ακόμα κι έξω από τη ρακέτα για να πάρει στο κυνήγι κοντύτερους αντιπάλους.
Ταύρος σωματικά, ικανότατος μπλοκέρ, πάντα ανεπιθύμητος ακόμα και στους πιο κλασάτους αντιπάλους γιατί δεν κώλωνε να παίξει σκληρά οπουδήποτε, οποιονδήποτε. Τον Ράιτ ούτε που τον ξέρουμε αλλά σε video που είδαμε δείχνει ενδιαφέρον στοίχημα. Με άλμα που τον δείχνει σαν να περπατά στον αέρα, στεγνό κορμί κι εντυπωσιακή κατατομή μυών επαφίεται στον χαρακτήρα του να επιβιώσει στον ευρωπαϊκό τρόπο παιχνιδιού που δεν είναι run n’ gun αλά Αμερική, μα συγκεντρώνει στρατηγική, αμέτρητες επαφές, πολύ “ξύλο”.
Όπως και να ‘χει το προπονητικό τιμ ψάχνει παίκτη να “δέσει” αμυντικά με τον Γκιστ, αφού στην επίθεση “Μαύρος”, Μπατίστα δείχνουν “σίγουρα χαρτιά” αν όχι στα ντέρμπι με τα φαβορί της Ευρωλίγκας, τουλάχιστον στο υπόλοιπο 80% αγώνων της σεζόν. Ψάχνεις προστάτη του καλαθιού, γρήγορο, αθλητικό καλό χαρακτήρα και συμπαίκτη, τα τελευταία είναι σοβαρά ζητούμενα για τους προπονητές κρίνοντας ότι φέτος σμιλεύουν πιτσιρικάδες που θα “βγουν μπροστά” τα επόμενα χρόνια, συνεπώς χρειάζονται στήριξη (και) από τους “περπατημένους”.
Η αποστολή μόνο εύκολη δεν είναι από τη στιγμή που λεφτά πολλά δεν διαθέτεις γι αυτό ακριβώς το λόγο “έσπασε” το πετυχημένο δίδυμο Λάσμε-Γκιστ που μας πρόσφερε πράγματα πρωτόγνωρα. Χρειάστηκε να περάσουν καράβια παικταράδων από Γλυφάδα, ΟΑΚΑ για να απολαύσουμε ψηλούς που μπορούσαν ταυτόχρονα να οχυρώσουν το καλάθι, να παίξουν άμυνα σε γκαρντ (!), να λειτουργούν σαν ιδανικοί finishers επιθέσεων, είτε από επιθετικά ριμπάουντ, είτε από συνεργασίες με τον Διαμαντίδη πάνω απ’ την στεφάνη, είτε χρησιμοποιώντας σουτ από μέση και μακρινή απόσταση (εδώ κολλά ο Γκιστ).
Το ρεπερτόριό τους πλούσιο σε σημείο να σε κάνουν ν’ αναρωτιέσαι πως αν είχαν ΚΑΙ το κοφτερό μυαλό του Ντέγιαν Τομάσεβιτς (του μοναδικού …πόιντ γκαρντ που αντίκρυσαν τα μάτια μας με μπόι 2.08!) το κασέ τους θ’ ακουμπούσε τα 2.000.000 ευρώ το χρόνο! Ξέρεις τι είναι να έρχεσαι στην κορυφαία ομάδα της Ευρωλίγκας την τελευταία 20ετία χωρίς να είσαι σταρ και να επηρεάζεις το παιχνίδι της με πολλούς περισσότερους τρόπους από οποιονδήποτε άλλο συμπαίκτη σου την ώρα που μοιράζεσαι τ’ αποδυτήρια με κολοσσούς (Διαμαντίδη, Τσαρτσαρή, Φώτση);
