Το να βγουν διθυραμβικά συμπεράσματα μετά την επική πρόκριση επί του Ολυμπιακού είναι το ίδιο κουτό μ’ όσους είχαν κρεμάσει πλερέζες λόγω των οκτώ ηττών στα εννιά φιλικά που έδωσε ο Εξάστερος.
Ο Παναθηναϊκός σε λίγες ώρες ντεμπουτάρει στην Ευρωλίγκα εκεί που πέρσι με πολύ πιο έμπειρο υλικό «ίδρωσε» να περάσει τον πρώτο γύρο (μην ξεχνάτε ότι το εντός έδρας παιχνίδι με τους ερυθρόλευκους της Σερβίας είχε χαρακτήρα… τελικού)! Προ ημερών ο Δημήτρης Διαμαντίδης έθεσε ως ευρωπαϊκό στόχο να περάσουμε απλώς στην β΄ φάση και μετά… βλέποντας και κάνοντας, δείγμα ότι οι τόνοι στην ομάδα είναι χαμηλοί, ασχέτως αν αρκετοί μετά τη νίκη στο ντέρμπι μπορεί να την «άκουσαν» για τα καλά (τα έχουν αυτά τα εφηβικά και τα μετεφηβικά χρόνια, άλλωστε).
Ο μόνιμος πρωταθλητής είναι ένα σύνολο με ταβάνι το οποίο ΟΥΔΕΙΣ ξέρει, ούτε καν ο άνθρωπος που κοουτσάρει καθημερινώς τους αθλητές. Ταλέντο μπόλικο υπάρχει μόνο που αυτό δεν αρκεί σε ομάδα πρωταθλητισμού όπου οι απαιτήσεις, το άγχος κι η πίεση μπορούν να σε διαλύσουν αν το στομάχι σου δεν αντέχει! Π.χ κοτζάμ Αριαν Κόμαζετς (το 1992 θεωρούνταν απ’ τους Κροάτες το μεγαλύτερο ταλέντο του τόπου και κλώνος του Ντράζεν Πέτροβιτς) ήρθε εν μέσω διθυραμβικών σχολίων στον Παναθηναϊκό, το ποσοστό του από τα 6.25 το 1993 στην κανονική περίοδο ακουμπούσε το 51% (!!!) αλλά στο τέλος της σεζόν «εξαφανίστηκε» με την επίσημη εκδοχή να μιλά για ψυχολογικά προβλήματα!
Ο ΠΑΟ έχει ένα πολλά υποσχόμενο έμψυχο δυναμικό πλην όμως μπόλικοι από τους παίκτες έχουν εμφανέστατες αδυναμίες κι ελλείψεις που στην Ευρωλίγκα θα φανούν. Το καλό είναι πως με την μορφή που έχει πάρει το ρόστερ η «κατασκοπεία» -στο ξεκίνημα τουλάχιστον- θα είναι δύσκολη για τους αντιπάλους αφού ουδείς ξένος έχει ιδέα τι εστί Μποχωρίδης, Διαμαντάκος, Γιάνκοβιτς, Παππάς.
Εδώ το πράσινο προπονητικό τιμ ακόμα ψάχνεται, αφού λείπει ο οργανωτής που θα ξεκουράσει αρκετή ώρα τον Διαμαντίδη, ένας καλός περιφερειακός αμυντικός (να δούμε σε τι κατάσταση θα επιστρέψει ο Νέλσον) κι ένας αθλητικός ψηλός. Η Ευρώπη κρύβει πολλά ζόρικα τεστ, πρώτη φορά μετά απ’ τον περασμένο… αιώνα ουδείς βάζει το χέρι του στη φωτιά ότι η πρόκριση θα έρθει άνετα!
Απ’ την άλλη με την διοίκηση να αποσαφηνίζει σε κάθε ευκαιρία ότι φέτος είναι σεζόν «χτισίματος» ο ΠΑΟ αποσυμπιέζεται -εν μέρει -από το «πρέπει» και κοιτά να φανεί συνεπής στο project, πάει να πει την πρόοδο των πιτσιρικάδων του. Το ξεκίνημα είναι ενθαρρυντικό και χαροποιεί τον κόσμο, μακάρι να έχει συνέχεια, άλλωστε φέτος στο τέλος της χρονιάς το πρώτο που θα μετρήσει (περισσότερο από τους τίτλους) είναι κατά πόσο επιτεύχθηκαν τα «θέλω» της ιδιοκτησίας που πέρσι «έστειλε» τον (πετυχημένο) Πεδουλάκη με την αιτιολογία ότι δεν χρησιμοποιούσε τους νέους κι ότι η ομάδα απέδιδε βαρετό μπάσκετ. Με Ολυμπιακό, Κηφισιά ο νταμπλούχος ακούμπησε τους 80 πόντους μ’ ένα σωρό απουσίες βασικών, χώρια που τρόμαξε τον «αιώνιο» (που στο τέλος «τα έκανε πάνω του» γνωρίζοντας για νιοστή φορά την ήττα) με πεντάδα Μπλουμς, Παππά, Μποχωρίδη, Γιάνκοβιτς και Διαμαντάκο. Άριστοι οιωνοί για ξεκίνημα.