Με τον Ολυμπιακό σάλπισε την αντεπίθεση στο 3ο δεκάλεπτο πριν αναλάβει την μπαγκέτα ο Διαμαντίδης για να «καθαρίσει την μπουγάδα», κάτι που ο κάπτεν επαναλαμβάνει με θαυμαστή συνέπεια από το 2004!
Χθες ο Νίκος Παππάς μοιράστηκε τις εντυπώσεις με τον A.J Σλότερ, αλλά επειδή είναι γηγενής, «αλητάκος» και Παναθηναϊκός μπαίνει σε καλύτερο θέση στο κάδρο. Ο λεγάμενος μαζί με τον Γιάνκοβιτς πάρκαραν (αδικαιολόγητα) πέρσι στον πάγκο από τον Αργύρη Πεδουλάκη κάτι που στράβωσε τον ιδιοκτήτη ο οποίος έδειξε την πόρτα της εξόδου στον απόλυτα επιτυχημένο (κατά τ΄ άλλα) «Αρτζι».
Ο 24χρονος αποδεικνύει πως δεν ήταν υπερβολικοί οι ύμνοι που ακούγονταν για πάρτη του στη Νέα Σμύρνη αν και παιδιά της ηλικίας του, με ασυγκράτητη ορμή και ενθουσιασμό επιβάλλεται ν’ «αράξουν» αρχικά σε ομάδες πρωταθλητισμού. Παίρνει χρόνο να καταλάβουν ότι στο νέο περιβάλλον θα είναι τρίτες ή τέταρτες επιλογές, χώρια που στα αποδυτήρια μπροστά στους πάλιουρες πρέπει να σκύβουν το κεφάλι.
Ο μικρός φρόντισε με το καλημέρα να κάνει θόρυβο, είτε με τις παραποιημένες (;) εκφράσεις του για την ταπεινότητα του αρχηγού του, είτε με την μαγκιά του σε στιγμές που η μπάλα ζύγιζε πολλά κιλά. Με τον Ολυμπιακό στο πρώτο δεκάλεπτο έχανε τη μπάλα μέσα από τα χέρια του και στην επανάληψη τους πήρε φαλάγγι, πριν αναλάβουν να ξεπαστρέψουν τον «αιώνιο» οι πιο έμπειροι. Με τους Πολωνούς όταν το σκορ πήγε στο 73-71 (36΄) «καθάρισε» με τρίποντο, «ηλεκτρίζοντας» την κερκίδα με την τσατίλα που πρόδιδε η γλώσσα του σώματός του.
Από μπασκετική «αλητεία» διαθέτει καντάρια ο τύπος που έπαιξε εφτά λεπτά περισσότερα από τον Διαμαντίδη, σκόραρε, ηγήθηκε, ενέπνευσε, βρέθηκε στις περιστροφές να μαρκάρει μέχρι και τον σέντερ-φορ του αντιπάλου κι όλα αυτά ενώ νωπές είναι ακόμα οι κουβέντες για τον… κωλοπαιδισμό του που πέρσι τον έβαλε για τα καλά στο «ψυγείο», για λόγους που ουδέποτε ήρθαν στην επιφάνεια, δείγμα των άριστων στεγανών των αποδυτηρίων.
Το να είσαι μια ολόκληρη χρονιά ο 12ος παίκτης στο rotation εύκολα σου «πειράζει» το μυαλό ειδικά όταν σαν χαρακτήρας δεν είσαι κι ο πιο υπομονετικός που κυκλοφορεί. Το παιδί πάντως φωνάζει πως έχει το «πακέτο» να γίνει σταρ. Στον Πανιώνιο έπαιρνε 15-20 προσπάθειες ανά παιχνίδι με μ.ο 20 πόντους κι άριστα ποσοστά. Εξαιρετικός finisher, χρησιμοποιεί ακόμα και το αριστερό χέρι (καλή ώρα όπως χθες σε μπάσιμο στο πρώτο ημίχρονο), ενώ το κύριο γνωρισμά του είναι το θράσος του, αφού δεν κωλώνει σε καμιά έδρα, μπροστά σε κανένα αντίπαλο.
Το συναπάντημά του με τον Ιβάνοβιτς είναι ευλογία για το Νίκο αφού ο Μαυροβούνιος έχει αναδείξει πλήθος παιχταράδων κι είναι στο χέρι του παίκτη να ξεπεράσει τα παιδιά της γενιάς του (Σλούκες, Μαντζάρηδες) που μετά τον Ίβκοβιτς τους έλαχε να συνεργαστούν με τεχνικούς χαμηλότερου βεληνεκούς (Μπαρτζώκες και… Τόμιτς). Όταν μάθει να παίζει άμυνα και να βελτιώνει με την παρουσία του τους συμπαίκτες του (μόνο τότε δικαιολογείς τον τίτλο του leader) θα έχει δώσει την πιο μεγάλη ώθηση στην καριέρα του. Στο χέρι και στο μυαλό του είναι όλα!