Κατόρθωμα κι αυτό… Ο «φτωχός» Παναθηναϊκός να κατεβαίνει Φάληρο στερούμενος τους πιο σημαντικούς του παίκτες κι όμως ν’ αναγκάζει το «σύστημα» να εκτεθεί ξανά. Η πλάκα είναι πως σε σχέση μ’ άλλες «ομορφιές» που έχουμε απολαύσει εκεί μέσα, το αποψινό μέχρι που το αποκαλείς και… light.
Κάποιος ανίδεος για το τι παίζεται στην Ελλάδα θα μπορούσε να υποστηρίξει ότι ο ρέφερι έδωσε τα σπόρια στην έδρα κι εκεί που ελέγχεται είναι το φάουλ που φέρνει το γκολ του Ολυμπιακού και (κυρίως!) τη φάση του Πέτριτς που ο Ατζαγκούν μπαίνει μόνος για το 1-1 αλλά σταματά ακούγοντας το σφύριγμα για παράβαση του Κροάτη (μιλάμε για απίστευτο ανέκδοτο…)
Ο Νιγηριανός μαζί με τον Καρέλη έδωσαν πολλούς… τράκους με τους αντιπάλους αλλά χωρίς Μπεργκ, οι τριαντάρες μπαλιές που έβγαιναν από την άμυνα ήταν δύσκολο να εκμεταλλευτούν από παιδιά που είναι μεν μαχητές αλλά ακόμα έχουν θέματα να λύσουν όσον αφορά την τεχνική τους επάρκεια, κάτι που φάνηκε στα τελευταία λεπτά όταν η μπάλα τους στρώθηκε καλά (πρώτα στο Νίκο από ωραίο «κόψιμο» του Ζέκα και κατόπιν στον Αμπντούλ που τζαρτζαρίστηκε επιτυχώς από τον Μασουάκου που ζήτημα είναι να ζυγίζει … 50 κιλά) .
Ο Παναθηναϊκός λόγω περιορισμένων λύσεων και ντεφορμαρίσματος σημαντικών μονάδων του- αναγκάστηκε να παίξει ένα παιχνίδι που δεν γνωρίζει, με πολλούς παίκτες πίσω από τη μπάλα να διώχνουν το τόπι μακριά μπας και γίνει τσαφ στην άμυνα του γηπεδούχου κι οι γρήγοροι μεσοεπιθετικοί το εκμεταλλευτούν. Με Πράνιτς, Μπούι εξαφανισμένους και τον Ζέκα να δίνει βοήθειες αμυντικά, κουβάλημα μπάλας στον άξονα δεν υπήρχε, οπότε… γιόμα κι άγιος ο Θεός αφού συν τις άλλοις ο «30» δεν θα γίνει ποτέ του φουλ-μπακ κι ο Νάνο ακόμα δεν πατά γερά!
Απέναντι στον «σακατεμένο» Παναθηναϊκό η ομάδα με τις … τρεις ισάξιες ενδεκάδες (που είχε και μια μέρα παραπάνω ξεκούρασης) φρόντισε απλώς να εκμεταλλευτεί το μπόι του Αυλωνίτη και την αργοπορημένη αντίδραση του Κουτρουμπή σε μια από τις αμέτρητες φορές που ο ρέφερι έστησε τη μπάλα στα καρέ του Στιλ.
Ο Αγγλος μπορεί να μην έχει τα περιθώρια εξέλιξης του Καπίνο αλλά στο πρώτο του ντέρμπι ήταν καλός και μάλιστα ο πρώτος πορτιέρο που θυμόμαστε από την εποχή Σαργκάνη που… ξελαρυγγιάζεται, καθοδηγώντας τους συμπαίκτες του, κάτι που δείχνει νεύρο!
Τουλάχιστον όσον αφορά το τελευταίο κανείς Παναθηναϊκός δεν μπορεί να έχει παράπονα αφού οι πράσινοι κατέβηκαν με γυαλισμένο μάτι στο Καραϊσκάκη (είδαμε τι έγινε στο πρώτο ημίχρονο με τη μανούρα Μιλιβόγεβιτς-Πράνιτς, όπου ειδικά «Σίφο»-30 ήταν… έτοιμοι!), απλώς έλειψαν 2-3 παίκτες μπροστά για να βάλουν περισσότερα δύσκολα στον Μίτσελ. Ο Ισπανός ευτύχησε στην περίπτωση Αυλωνίτη, αλλά κατεβάζοντας ίδια (κατά 10/11) ενδεκάδα αλά Γιούβε έδειξε ότι οι ατάκες τύπου… 30 ισάξιοι «ερυθρόλευκοι» παίκτες είναι μπούρδες!
Θα στοιχηματίζαμε ότι ο ΠΑΟ με Μπεργκ και 2-3 παίκτες τον Γενάρη μπορεί να τους εκθέσει περισσότερο (απόψε η πιτσιρικαρία «ανάγκασε» για πρώτη φορά στα χρονικά το κοινό του νικητή ν’ αποδοκιμάσει την ίδια του την ομάδα στο σφύριγμα της λήξης), αλλά με την 1η θέση ν’ απέχει ήδη εννιά πόντους δεν ξέρουμε τι μπορούμε να προσμένουμε για το μέλλον. Ίσως διαιτητική βοήθεια (!!!) σε δύο εβδομάδες στην Τούμπα αφού ο ΠΑΟΚ άρχισε να γίνεται…ενοχλητικός! Καταλαβαινόμαστε έτσι;
