Βάζεις τρία χαφ που τρέχουν ασταμάτητα κι έχουν τεχνική πάνω ή κοντά στο μ.ο (κάτι που δεν ισχύει π.χ για τον Τάσο Λαγό), ζητάς από τον Πράνιτς δημιουργία, έχεις το Νάνο (μετά από πολλές μέρες) σε κέφια και να πως κάνεις τον ρωμαλέο Ατρόμητο να βλέπει… αστεράκια στο πρώτο ημίχρονο.
Ο Παναθηναϊκός ικανοποίησε τους φίλους του πραγματοποιώντας το πιο μεστό του 45λεπτο από το ξεκίνημα της σεζόν, απέναντι σε σύνολο με μπόλικους χαρισματικούς παίκτες, έχοντας off τον κορυφαίο στράικερ και τον πιο σταθερό του σέντερ-μπακ.
Τα τρεξίματα Δώνη, Μπούι, Ζέκα, οι βοήθειες στο μαρκάρισμα που έδινε μέχρι κι ο Πέτριτς έδωσαν ανάσες στον Πράνιτς που έχοντας στο νου του πως θ’ απειλήσει (χωρίς να τον απασχολεί το «χαμαλίκι») ήταν απολαυστικός.
Όσο τον βαστούσαν οι δυνάμεις του, τουλάχιστον. Ο Αναστασίου πιθανόν να έκανε πρόβα ενόψει Τούμπας, αφού ο ΠΑΟΚ πάει… τρένο, χρησιμοποιώντας τακτικές περσινού Παναθηναϊκού.
Τρεις κεντρικοί χαφ (Τζιόλης, Κάτσε, Τζάνδαρης), σέντερ -φορ που σκοράρει όπως γουστάρει (Κλάους αλά Μπεργκ), πολλές βοήθειες από τον αριστερό φουλ-μπακ (Ρατς-Νάνο μοιάζουν σε στυλ) που με τ’ ανεβάσματα δίνει «πλάτος» την ανάπτυξη.
Λαμβάνοντας υπόψη ότι στο κέντρο την Κυριακή θα παρατηρηθεί… πολυκοσμία, περισσότερη τύχη για θετικό αποτέλεσμα θα έχει αυτός που θα πάρει περισσότερα πράγματα από τους ακραίους. Αν πάντως δεν προλάβει το ντέρμπι ο Ρουμάνος του ΠΑΟΚ, «ισοφαρίζεται» (κατά κάποιο τρόπο) η απουσία του «Σίφο» από τα πράσινα μετόπισθεν.
Δημήτρης Στρατής
