Λαμβάνοντας υπόψη τις παθογένειες του ΠΑΟ (πειραματική άμυνα, απουσία Μέντες από τον φυσικό του χώρο δράσης, ανυπαρξία αξιόπιστου δεξιού οπισθοφύλακα) η ομάδα δεν τα πήγε άσχημα απέναντι στην υποψήφια πρωταθλήτρια Ολλανδίας.
H PSV εκμεταλλεύτηκε τις ευκαιρίες που της δόθηκαν, σημάδεψε τις περισσότερες φορές την πλευρά που Τριανταφυλλόπουλου (που στο τελευταίο λεπτό με το κλέψιμο και την σέντρα-σουτ που έβγαλε λίγο έλειψε να γίνει ήρωας) και προκρίθηκε στην επόμενη φάση επί ενός συνόλου που τώρα παίρνει τα πρώτα του ευρωπαϊκά μαθήματα.
Στόχος πλέον η όσο το δυνατόν μεγαλύτερη βαθμολογική συγκομιδή κόντρα σε Πορτογάλους, Ρώσους, αφενός για θέμα γοήτρου, αφετέρου για να μαζέψει ο σύλλογος κανένα πόντο μιας κι από το 2010 το κλαμπ έχει καταγκρεμιστεί στο ranking της ΟΥΕΦΑ. Αγωνιστικά η ομάδα τσούλησε καλά το τόπι στο χορτάρι, είχε μεγάλες ευκαιρίες, σκόραρε δύο όμορφα γκολ πλην όμως σε τέτοιο επίπεδο βρίσκεις αντιπάλους που τρέχουν ασταμάτητα (ποσώς μάλλον η PSV που αποτελείται από διψασμένους πιτσιρικάδες), άρα δεν έχεις δυνατότητα να «κρύψεις» παίκτες τύπου Πράνιτς, Πέτριτς.
Ο πρώτος ήταν σούπερ με τον Ατρόμητο, στη δική μας ταπεινή λίγκα μπορεί να κάνει τη διαφορά, αλλά απόψε οι φιλοξενούμενοι δεν του έδωσαν χώρους δράσης κι ο ΠΑΟ ούτε που ένιωσε ότι έπαιζε το πιο έμπειρο στήριγμά του στο κέντρο. Ο Πέτριτς έβαλε μια γκολάρα ενδεικτική της κλάσης του και πέραν τούτου τίποτα, ενώ Λαγός, «30» δεν κατέβηκαν στο γήπεδο. Δεδομένων των συνθηκών ο κυπελλούχος το πάλεψε φιλότιμα…
