Αν δεις όλα τα ευρωπαϊκά παιχνίδια από το ξεκίνημα της σεζόν θ’ απορήσεις πως η ομάδα έχασε σχεδόν σε όλα. Δεν υποστηρίζουμε ότι το τριφύλλι μπορούσε να διεκδικήσει πρόκριση αλλά λαμβάνοντας υπόψη ελλείψεις του ρόστερ, απειρία, απουσία ρευστότητας ο ένας κερδισμένος πόντος (στους 12) απέναντι στις (σαφώς) ανώτερες Ντιναμό-Αϊντχόβεν αδικεί την προσπάθεια των παιδιών του Αναστασίου.
Είδαμε ξανά λάθη φτηνά που όμως (μην γελιόμαστε) όλοι περιμέναμε πως θα έρθουν λαμβάνοντας υπόψη τον μ.ο κλάσης. Ο Παναθηναϊκός πλέον δεν έχει παρά να νικήσει την Εστορίλ στη Λεωφόρο κλείνοντας με χαμόγελο μια μεταβατική σεζόν στην Ευρώπη με πρωταγωνιστές παίκτες που μέχρι χθες αντιμετώπιζαν εφήβους και ξαφνικά τους έλαχε να μετρηθούν με Βαλμπουενά, Κουράνι, κάμποσους Ολλανδούς διεθνείς, κ.ο.κ.
Απόψε με πειραματική 11άδα, μοίρασμα ρόλων σε ποδοσφαιριστές που είναι αδύνατον ν’ αντέξουν υψηλό τέμπο (Μπαϊράμι, Πέτριτς) και σχεδόν τρεις εβδομάδες απραξίας, το παιχνίδι ήταν «επίφοβο», πλην όμως ο Παναθηναϊκός με Μπεργκ, Νάνο «στα καλά» τους είναι «άλλη» ομάδα.
Ειδικά η εμφάνιση του Ισπανού σκορπά μελαγχολία, οι συγκρίσεις είναι αναπόφευκτες. Η βαρβάτη παρουσία του κάνει επιτακτική την ανάγκη να βρεθεί κάτι ανάλογο από την απέναντι πλευρά που θα δώσει μεγαλύτερο επιθετικό πλάτος στους πράσινους, αφού Μπούρμπος -«Τριάντα» δεν εξυπηρετούν αυτό το πλάνο!
Ο Παναθηναϊκός χωρίς Ζέκα, Ατζαγκούν, Καρέλη, με τον Κλωναρίδη να παίζει ελάχιστα κυκλοφόρησε μια χαρά την μπάλα, είχε ευκαιρίες, κοίταξε στα μάτια τους Ρώσους, εμπλουτίζοντας τις παραστάσεις των νεαρών του που του χρόνου θα έχουν εξίσου ζόρικους αντιπάλους μιας κι η ομάδα με σωρεία αρνητικών αποτελεσμάτων την τελευταία πενταετία έκανε ελεύθερη πτώση στο ranking της ΟΥΕΦΑ, κάτι που θα βρει μπροστά της στις επόμενες κληρώσεις.
Υ.Γ Η φάση του 85΄ δείχνει ότι αυτή τη στιγμή ο Βίκτωρας Κλωναρίδης είναι (μακράν του δεύτερου) ο πιο αδικημένος παίκτης απ’ τον προπονητή του. Σπριντάροντας ανάμεσα στη μισή 11άδα των γηπεδούχων ο ταλαντούχος επιθετικός πιάνει μια σουτάρα την οποία «βγάζει» ωραία ο…Γιώργος Βαμβακάς (φτυστός ο γυμναστής του ΠΑΟ το 1996 δεν ήταν ο πορτιέρο;) Στην Λιέγη μπήκε αλλαγή και μέσα σε σκάρτα7 λεπτά πρόλαβε να κάνει 4 τελικές! Βλέπεις στη θέση του να παίζουν Πέτριτς, Μπαϊράμι κι όσο να ‘ναι…κάτι σε πιάνει!
Υ.Γ 2. Το παιχνίδι στο Κίεβο επί Βασίλη Δανιήλ (1998-99) θυμηθήκαμε σήμερα. Γκολ-καραμπόλα τότε με Μπασινά, Κιάσσο να μπλέκονται, μια από τα ίδια σήμερα με το τέρμα ισοφάρισης των Ρώσων. Να χάνεις και να σιχτιρίζεις που έχει παγιωθεί η αντίληψη ότι ο Παναθηναϊκός διαχρονικά είναι …τυχερός εκτός συνόρων!
