Καλύτερος το 2015

Να πούμε ότι δεν μελαγχολήσαμε που δεν είδαμε βασικό χθες τον Βίκτωρα Κλωναρίδη θα πούμε ψέματα. Ο νεαρός είχε συνδυαστεί άψογα με τον Μάρκους Μπεργκ στο ματς με τη Βέροια και τα χαρακτηριστικά του ως παίκτη (χαμηλό κέντρο βάρους, καλή τεχνική, φοβερό ξεπέταγμα) θα έφερνε σε δύσκολη θέση τους δύσκαμπτους στόπερ του Αστέρα που με τον slow motion Πέτριτς βρήκαν την υγειά τους!

Ο Γιάννης Αναστασίου αφήνοντας πολύ ώρα στον πάγκο τον πρώην παίκτη της ΑΕΚ πήρε αχρείαστο ρίσκο, αυξάνοντας περισσότερο τον βαθμό επικινδυνότητας του ματς που έτσι κι αλλιώς ήταν δύσκολο δεδομένης κούρασης, ποιότητας αντιπάλου, δυσμενής παράδοσης στην Τρίπολη και… Μποροβήλου.

Ο Παναθηναϊκός στηρίζει πολλά στην ενέργεια και το τρέξιμο με την μπάλα που βγάζουν οι παίκτες που κινούνται πίσω από τον Μπεργκ, το καρέ Καρέλη, Ατζαγκούν, Κλωναρίδη, Μπεργκ μας θυμίζει μέρες Φερέιρα όταν αντίστοιχους ρόλους είχαν επωμιστεί Κουίνσι, Ζέκα, με Λέτο μπροστά και συντονιστές κυκλοφορίας Κλέιτον/Κατσουράνη. Με κυνηγούς που δεν περιμένουν μπάλα ψηλά αλλά τη θέλουν διαρκώς στα πόδια για να δημιουργήσουν ρήγματα ο ΠΑΟ ήταν απρόβλεπτος και θεαματικός πέρσι (κι ας μην είχε «δεκάρι», ούτε αντίστοιχο Νάνο από δεξιά), ειδικά μετά τον Δεκέμβρη όταν το σύνολο «έδεσε» κι η φυσική κατάσταση ήταν τοπ επιπέδου.

Με την ομάδα ν’ αποκλείεται από την Ευρώπη, αφήνοντας πίσω τα παιχνίδια στις πιο δύσκολες έδρες αλλά και το περσινό δεδικασμένο όπου οι κυπελλούχοι «πέταγαν» μετά τον Ιανουάριο δεν υπάρχει λόγος να μεμψιμοιρία ενόψει συνέχειας αρκεί να σταματήσουν τα υπερβολικά πειράματα με παίκτες που δεν μπορούν να προσφέρουν περισσότερα από 30-40 λεπτά.

Περιμένουμε πως και πως να δούμε την κατάσταση του Σωτήρη Νίνη, χαφ με τα χαρακτηριστικά του δεν υπάρχει στο ρόστερ. Υποθέτοντας ότι ο μικρός θα ξεκινήσει με όρεξη την δεύτερη καριέρα του με την πράσινη φανέλα δεν γίνεται η ομάδα να μην παρουσιαστεί βελτιωμένη. Θεωρητικά με το που ο Σωτήρης έχει κατοχή και θα κοιτάζει χώρο για να δει τι επιλογές πάσας έχει θα δημιουργούνται κίνδυνοι αφού Καρέλης, Ατζαγκούν, Κλωναρίδης, Μπεργκ πάντα ακολουθούν το τρέξιμο του συμπαίκτη. Ακόμα κι αν οι στόπερ κόψουν, το πλεονέκτημα δεν εξατμίζεται αφού ιδίως ο «παλαιστής Καρέλιν» κι ο Αφρικανός ορμούν για να ξαναπάρουν τόπι στα πόδια.

Τα παραπάνω τα γράφουμε γιατί η επιμονή του κόουτς να δίνει μπόλικο χρόνο στους δυσκίνητους  Μπαϊράμι, Πέτριτς (οι οποίοι έχουν «βαριά» συμβόλαια κι ο σύλλογος θέλει να δικαιολογηθούν) στερεί από το κλαμπ «επιθετικό» πρόσωπο, η απουσία του οποίου φαίνεται περισσότερο τώρα που είναι ντεφορμέ ο Ζέκα. Ο Πορτογάλος πέρσι, με Λαγό, Ατζαγκούν, Αμπέιντ να μοιράζονται το χαμαλίκι, φάνταζε τρισδιάστατος, όντας παντού στο τερέν. Χθες ο κάπτεν δεν τράβηξε επιθετικά και ρόλο «Σούπερμαν» έπρεπε ν’ αναλάβει ο Τάσος Λαγός, παίκτης αμυντικογενής που παρόλα αυτά κατέθεσε ότι είχε μέσα του στο χορτάρι!

Βλέποντας τα πράγματα από άλλη σκοπιά πάντως, ο Αναστασίου κατάφερε τόσους μήνες με τον Μπεργκ off και τον Μέντες εκτός ρυθμού (πότε στόπερ πότε αμυντικό χαφ μπερδεύτηκε ο Ολλανδός που ως βαρύ σκαρί αργεί να «λυθεί») να διατηρηθεί σε τροχιά κορυφής, ενώ αν η διαιτησία σφύριζε τα προφανή με Λεβαδειακό, Καλλονή μέχρι που θα ήταν πρώτος τώρα. Ο προπονητής δεν φάνηκε να τα χάνει όταν στην πρεμιέρα έχασε τον κορυφαίο παίκτη του πρωταθλήματος, ούτε είδαμε ματς στη λογική «κάνουμε τον σταυρό μας».

Παρακολουθήσαμε να έρχεται από το βάθος του πάγκου ο Ντίνας που έκανε σειρά καλών αγώνων  (εξού κι η ανανέωση συμβολαίου) ν’ ανεβάζει κατακόρυφα την απόδοσή του (εκτελεστικά) ο Ατζαγκούν, να μονιμοποιείται ο Στιλ (που σε τρόπο έκφρασης, κίνησης στην περιοχή, επικοινωνία με συμπαίκτες μας θυμίζει Νίκο Σαργκάνη, πνεύμα ανήσυχο και μονίμως… τσίτα) παίκτες που χάρισαν βαθμούς και πίσω από τις επιδόσεις τους «έθαψαν» προβλήματα δυσλειτουργίας του ρόστερ.