Ο αριθμός 23 για κάποιο ανεξήγητο λόγο είναι ο αγαπημένος μου και τυγχάνει τόσα (και κάτι ψιλά) να είναι και τα χρόνια που είχε ο Παναθηναϊκός να αγωνιστεί με ατόφια ελληνική ενδεκάδα. Σπάνιο φαινόμενο στα ελληνικά γήπεδα δυστυχώς.
Στο μυαλό μου φυσικά, αυτόματα μου έρχεται το μαγικό βράδυ της 3ης Απριλίου του 1996 στο Άμστερνταμ που με 9 Έλληνες στην ενδεκάδα φτάσαμε στην τετράδα της Ευρώπης. Εικόνες αξιοζήλευτες και άξιες αναφοράς μιας και η ζωή είναι μία και ευκαιρίες πρέπει να δίνονται αν θέλουμε να βγούμε νικητές. Σαν την ευκαιρία που είχε δώσει ο κύριος Μουνιόθ τότε το 2007.
Όπως θα καταλάβατε από εκεί που μείναμε στο τελευταίο μου κείμενο από εκεί θα ξεκινήσουμε και σήμερα, έτσι γιατί είμαι πεπεισμένη ότι φέτος θα είναι η χρονιά του. Βρε βρε σα τα χιόνια! Σωτήρης Νίνης κυρίες και κύριοι. Επέστρεψε επιτέλους με τη μπλε του κάρτα από την Ιταλία και έκανε ποδαρικό με γκολ και ουκ ολίγες κάθετες στα Χανιά. Γερός να ‘ναι, προσγειωμένος κι όλα τα άλλα είναι αστεία για εκείνον, σαν αυτά που άκουγε από τον Πεσέιρο όταν τον έκαιγε και τον ιδιόρρυθμο Ολλανδό όταν τον έκραζε! Δεν έχει περάσει και λίγα αν το καλοσκεφτείς. Σίριαλ το είχαμε κάνει αυτό το σύνδρομο κοιλιακών προσαγωγών, πονάει δεν πονάει, λέει αλήθεια ή ψέματα, τσακώθηκε με κανέναν τι συμβαίνει, φεύγει;
Ερωτήματα που έρχονται να ταιριάξουν γάντι και στην περίπτωση του λατρεμένου Σουηδού, του Σίλντενφελντ κλπ. Οι σειρήνες που ηχούν από το λιμάνι για τον Μπεργκ, μου θυμίζουν τις βουβουζέλες της Νοτίου Αφρικής και κάτι για αλεπούδες και κρεμαστάρια που λέει και ο λαός.. Αν είναι κατά φαντασίαν ασθενής θα δείξει, μέχρι τότε οφείλουμε να κάνουμε υπομονή κι ας μπαίνουν αδικαιολόγητες απουσίες. Δε φοράει το 19 σαν κάτι άλλους κύπριους προδότες του παρελθόντος άλλα το 9.. Και ο μήνας έχει 9…
Μια φορά κι ένα καιρό, το 2008 θυμόμουν την αγανάκτηση να ξεχειλίζει από μέσα μου, όταν ο Ολυμπιακός πήρε το πρωτάθλημα στα χαρτιά από την ΑΕΚ στο ποδόσφαιρο. Σήμερα νιώθω διπλή αηδία για την μπασκετική του ομάδα που κατάφερε να ακυρώσει την πιο αντρίκια νίκη του Παναθηναικού σε ένα άδειο ΟΑΚΑ και παίκτες με μέσο όρο ηλικίας 20! Διάολε Διαμαντίδη ανέβασες το μέσο όρο! Μιλάμε για ένα παιχνίδι του οποίου το αποτέλεσμα έκανε τους ιθύνοντες της ομάδας να διώξουν τον προπονητή τους! Αυτοί είναι ικανοί να πιέσουν και το Μπερτομέου προκειμένου να κατακτήσουν κάτι. Ρε τι γίνεται…
Πάντως απόψε μη βιαστείτε όπως με τη Μακάμπι στο ΟΑΚΑ…! Κρίμα να γελάει όλη η Ελλάδα μαζί σας και γι’αυτό. Στα χαρτιά πάντως δεν έχετε αντίπαλο. #True story