Μη μου χαλάς αυτή τη μέρα

Μέρα που ‘ναι, τα social media των πράσινων οπαδών θα πάρουν φωτιά με σχετικές αναρτήσεις, τα αθλητικά και όχι μόνο site θα δημοσιεύσουν εκτενή αφιερώματα και οι μεγάλες εφημερίδες αφιερώνουν σαλόνια και πλούσιο υλικό, για τα σπουδαία γενέθλια.

Σαν σήμερα, 107 χρόνια πριν, γεννήθηκε η ιδέα του Παναθηναϊκού. Ιδέα, γιατί αυτές είναι που κρατούν στους αιώνες της ιστορίας αλώβητες, διατηρούνται στις συνειδήσεις του λαού και γιγαντώνονται.

Έτσι και ο Παναθηναϊκός. Από την γέννηση του πέρασε στη συνείδηση εκατομμυρίων Ελλήνων και έκτοτε δεν έχει σταματήσει να γιγαντώνεται σαν τρόπος ζωής, σαν στάση, σαν συνείδηση.

Την ίδια ώρα, σχόλια, συζητήσεις και δημοσιεύματα των απέναντι οπαδικών εφημερίδων και ιστοσελίδων θα επιχειρήσουν να υποβαθμίσουν την ημέρα, τη σημασίας της και τον ίδιο τον σύλλογο. Από το πρωί, ήδη, συμβαίνει αυτό ακριβώς. Στην εποχή των δημόσιων σχολίων με το πάτημα ενός “enter”, είναι τόσο εύκολο να υποβαθμίσεις μια ημέρα, μια μνήμη. Ή μήπως όχι; Ή μήπως και οι ίδιοι ξέρουν τι θα πει Παναθηναϊκός; Μήπως και οι ίδιοι νιώθουν το δέος του ενός αιώνα και βάλε;

Ότι κι αν ακούσετε σήμερα, ότι κι αν διαβάσετε, όποιος κι αν προσπαθήσει να σας φθείρει τη μνήμη και την περηφάνια που νιώθετε, να είστε εγκρατείς. Το μεγαλείο και η δόξα πάντα φθονείται και διώκεται.

Είναι τα 107 χρόνια διακρίσεων που διώκονται. Τα 107 χρόνια μεγαλείου. Πρωτοπορίας. Επιτυχιών. Είναι οι σπουδαίοι αθλητές, που φαντάζουν στα μάτια μας πραγματικοί ήρωες. Είναι το χρυσό και το ασήμι, των περισσότερων από 500 τίτλων και μεταλλίων, που κατέκτησε ο σύλλογος σε όλα τα τμήματα του. Είναι οι γενιές και γενιές Παναθηναϊκών που βρέθηκαν με περηφάνια σε κάθε γωνιά του πλανήτη για να τραγουδήσουν «Σύλλογος μεγάλος, δεν υπάρχει άλλος».

Είναι, που σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης, είτε γουστάρουν το ποδόσφαιρο, είτε γουστάρουν το μπάσκετ, το “Panathinaikos” το γνωρίζουν και το σέβονται.

Είναι που έχουμε μείνει εσύ κι εγώ, και μαζί με εκατομμύρια αδέρφια μας όπου κι αν βρίσκονται στη γη, μέρες σαν σήμερα, σωπαίνουμε, δεν ξεχνούμε και δακρύζουμε από περηφάνια.

Ακόμα και στα πιο πέτρινα μας χρόνια, όλα αυτά θα διώκονται και θα φθονούνται.

Μην τους ακούς.

Όσο εσύ κι εγώ, φυλάμε τον Παναθηναϊκό στην καρδιά μας, το μεγαλείο θα γιγαντώνεται και η ιστορία θα συνεχίζεται να γράφεται με ολόχρυσα γράμματα.