Μετά την ολοκλήρωση του δανεισμού του Χάρη Μαυρία μένει μόνο η επιστροφή Καπίνο, Ρισβάνη κι η παραμονή Μαρινάκη ώστε του χρόνου να υπάρχουν πιθανότητες να δούμε Παναθηναϊκό βγαλμένο κατά 90% (!) απ’ το φυτώριό του. Ο Στέφανος θα θυμάται το καλοκαίρι και θα φτύνει τον κόρφο του, με το που ξεκίνησε το θέρος άρχισε ο εφιάλτης του. Μόνιμος παγκίτης στη Μάιντζ -πίσω από τον Λόρις Κάριους -μια από τα ίδια στην εθνική όπου είδε τον Ορέστη Καρνέζη να μην μπορεί ν’ αποτρέψει τις ήττες από Φερόε, Β.Ιρλανδία, Ρουμανία και το «Χ» στη Φινλανδία.
Με τον Αναστασίου να σκέφτεται να προωθήσει τον Κότσαρη και τον Κοτσόλη έτοιμο γι «αντίο» ίσως μια νύξη στους Γερμανούς τον Μάη για τον 20χρονο τερματοφύλακα δεν θα ήταν άσχημη ιδέα. Ο παίκτης θα πετάξει την σκούφια του να πατήσει ξανά Κορωπί (ιδίως τώρα που θα συναντήσει το «κολλητάρι», Μαυρία), χώρια που μ’ όσα έχουμε δει από τον Στιλ, το συναπάντημα Αγγλου-Έλληνα θα ξυπνήσει μνήμες συνύπαρξης Μήνου-Σαργκάνη όταν ο σύλλογος είχε στις τάξεις του το ντουέτο πορτιέρο της εθνικής. Φαντάζεστε του χρόνου να κατεβαίνουμε με Καπίνο γκολκίπερ, Μαρινάκη, Χουχούμη, «30», Ρισβάνη αμυντική τετράδα, Λαγό αμυντικό χαφ, Μαυρία, Νίνη, Δώνη μπροστά και κορυφή Μπεργκ; Σχήμα για πολλά γούστα, προσθέστε άλλο ένα παίκτη στους δέκα παραπάνω, άνετα στέκονται ανταγωνιστικά σε Τούμπα και Καραϊσκάκη!
Τα τελευταία χρόνια το καθηλωτικό ποδόσφαιρο της Μπαρτσελόνα του Γκουαρντιόλα έγινε αντικείμενο μελέτης, μερικοί προσπάθησαν να το αντιγράψουν μόνο που όσα λεφτά κι αν διέθεσαν τζάμπα κόπιασαν, η συνταγή ήταν αδύνατο να ξεπατικωθεί! Ο Πεπ σμίλεψε την ΑΠΟΛΥΤΗ ομάδα ποντάροντας στην «Μασία», πέφτοντας όμως και σε μια καταπληκτική φουρνιά μπαλαδόρων. Υπήρξαν αμέτρητοι αγώνες που το τόπι «κρύφτηκε» απ’ τους «μπλαουγκράνα» που είχαν βασικούς Βαλντές, Πουγιόλ, Πικέ, Τσάβι, Ινιέστα, Φάμπρεγας, Μέσι, Μπουσκέτς, Πέδρο, Μπόγιαν, όλοι «απόφοιτοι» του φυτωρίου.
Ο Παναθηναϊκός καιρό τώρα παράγει «δικούς του» παίκτες, η χάρη του έχει φτάσει και σε τοπ-κλαμπ του εξωτερικού (Χούτος-Ρόμα, Βακουφτσής-Φιορεντίνα, Δώνης-Γιούβε), αλλά έπρεπε να φτάσουμε στο σημείο μηδέν οικονομικά, ώστε να υπάρξει ολοκληρωτική στροφή της διοίκησης στην ανάδειξη παιδιών από τα τμήματα υποδομής. Η επιλογή Γιάννη Σαμαρά αποδεικνύεται κομβική, η περίπτωση Αναστασίου «περπατά» κι ήδη τα «φυντάνια» άρχισαν να παίρνουν εμπειρίες, κάποιοι ,βέβαια, λιγότερες απ΄ όσες άξιζαν (Μαρινάκης, Ρισβάνης π.χ)
Βλέπαμε τον 17χρονο Αγγελόπουλο την Κυριακή να ψάχνει γήπεδο διαρκώς με το κεφάλι ψηλά, τον Λαγό ικανοποιητικό στο μοίρασμα παιχνιδιού (δεν είναι το φόρτε του), τον Νίνη να «ζωηρεύει» το ματς με την είσοδό του και σκεφτόμασταν πόσο θα «έφτιαχνε» μελλοντικά τον κόσμο μια 11άδα βγαλμένη από τα σπλάχνα του τριφυλλιού και μάλιστα με αρκετούς αρτίστες μέσα (γιατί το να «φτιάξεις» αμυντικογενείς δεν είναι δύσκολο). Ας πιάσουμε π.χ την πεντάδα Μαυρία, Νίνη, Δώνη, Μαρινάκη, Χουχούμη. Αναλογιζόμενοι τα προσόντα τους διανοείστε τι είναι σε θέση να προσφέρουν μπροστά; Αλλαγές παιχνιδιού, overlap, μπασίματα στην περιοχή από τις γραμμές των μέσων, συνεργασίες με τους κινητικούς κυνηγούς (τομέας που Μπεργκ, Κλωναρίδης, Καρέλης παίρνουν άριστα), γενικώς ότι μπορείς να διαβάσεις σε βιβλία ποδοσφαιρικής θεωρίας.
Η συγκεκριμένη τριπλέτα κυνηγών μαζί με Δώνη, Νίνη, Μαυρία σου παρέχει μια εξάδα με όλα τα στοιχεία που απαιτεί το σύγχρονο ποδόσφαιρο, τρέξιμο με μπάλα που συνδυάζεται με ντρίμπλα/ τεχνική κατάρτιση, ενώ Χάρης-Βίκτωρας προσθέτουν και την ταχύτητα στο μενού! Πέρσι παρακολουθήσαμε Κλωναρίδη, «παλαιστή» σε ρόλους φορ, κάτι που μόνο οφέλη θα τους προσφέρει μελλοντικά, παρατηρούμε άλλωστε ότι είναι της μόδας να παίρνουν οι προπονητές μη ατόφιους στράικερ και να τους μπαστακώνουν στο «κουτί», τα παραδείγματα Ρονάλντο- Μέσι είναι χαρακτηριστικά.
Με κυνηγούς που δεν έχουν πρόβλημα να τραβηχτούν εκτός περιοχής, να βγάλουν τα συκώτια στους μπακ με την πίεση που θα ασκήσουν όταν δεν έχουν μπάλα, ο προπονητής στα δύσκολα ευρωπαϊκά παιχνίδια μπορεί να παρατάξει σχήματα ακόμα και με έξι χαφ, τρεις αμυντικογενείς και τρεις μπροστά με έκρηξη, ποιότητα που θα συμμετέχουν στην ανάπτυξη! Αυτό που γουστάρουμε στους επιθετικούς του ρόστερ είναι πως κάνουν σχεδόν τα πάντα με πρόσωπο στο αντίπαλο τέρμα, κάτι που τους κάνει χρήσιμους δημιουργικά. Τρεις ασίστ έχει ο Κλωναρίδης φέτος, τέσσερις μέτρησε πέρσι, οκτώ+μία ο Καρέλης, άρα… πρώτος μάγκας ο φορ που θα κληθεί να συνεργαστεί μαζί τους κι ακόμα καλύτερα γι αυτόν αν μπορεί να περιμένει πάσες/συνεργασίες από δεξί εξτρέμ/play-maker! Ο Αναστασίου του χρόνου μπορεί να παρουσιάσει ομάδα “να την πιεις στο ποτήρι”! Διαθέτει ήδη αξιόπιστο πορτιέρο, δύο στόπερ (Ταυλαρίδης, Σίλντενφελντ) που για το πρωτάθλημά μας είναι σούπερ, συνεπώς θες μια υπέρβαση για βαρβάτο «6άρι» και αξιοπρεπή ακραίο οπισθοφύλακα.
Αυτοί θα του δώσουν την ευκαιρία να εφαρμόσεις επιθετικό 4-2-3-1 χωρίς να χάνεις σε πρέσινγκ, βάζοντας και τον Νίνη πίσω από το «εννιάρι». Με Σωτήρη οργανωτή, Μαυρία (;) έξω δεξιά (ξεχάστε το «πάρτι» με τον Χολέμπας, εμείς τον θυμόμαστε σ’ ένα 1-0 με την Δόξα στο ΟΑΚΑ να μπαίνει αλλαγή και για 25 λεπτά ν’ αναλαμβάνει ΟΛΕΣ τις επιθέσεις ως δεξί …μπακ-χαφ, θυμίζοντάς Αποστολάκη στα ντουζένια του) προβλέπουμε ν’ ανασταίνεται ως κι ο «χελώνας» Πέτριτς! Τι καλύτερο από ένα σχήμα με νιάτα, έκρηξη, ταμπεραμέντο, μεγαλωμένο μέσα στον Παναθηναϊκό, κάτι που συναισθηματικά για τον οπαδό μετρά;
