Αν για κάτι είχαμε κρατήσει στην άκρη του μυαλού μας τον Γιώργο Παπαγιάννη ήταν οι ύμνοι για πάρτη του απ’ την «Πράσινη» στις 26 Ιουνίου, μέρες που η χώρα ήταν σε παροξυσμό για την πρόκριση της εθνικής στα νοκ-άουτ ματς του Μουντιάλ!
Η εφημερίδα επέλεξε να «ντύσει» το πρωτοσέλιδό της με την πληθωρική φιγούρα του 17χρονου, πράγμα σπάνιο για μεταγραφές που αφορούν «μη έτοιμους» αθλητές. Η περιέργεια μας φούντωσε διαβάζοντας συνέντευξη του Σεθ Μπέργκερ (προπονητή στο σχολείο West Chester) στο onsports.gr όπου ο κόουτς δίχως… ντροπή ανέφερε ότι ο Παπαγιάννης (το καλοκαίρι βρέθηκε στην 7η θέση των κορυφαίων παικτών της Πολιτείας της Πενσυλβάνια) έχει στοιχεία μυθικών μορφών του ΝΒΑ (αναφέρθηκε σε Χακίμ Ολάζουον, Τιμ Ντάνκαν, Πάου Γκασόλ!) και μπορεί να κάνει θαύματα μελλοντικά!
Προς το παρόν ο Ιβάνοβιτς τον χρησιμοποιεί μια φορά ανά μήνα! Πρωτόπαιξε Νοέμβρη με τον ΚΑΟΔ, αγωνίστηκε 10 λεπτά κόντρα στον Πανιώνιο τον Δεκέμβρη (2 πόντοι, 2 μπλοκ, 3 ριμπάουντ), 8 λεπτά με την Ελευσίνα τον Γενάρη (4 πόντοι, 4 ριμπάουντ) και τις προάλλες με τα Τρίκαλα φύλαγε την καλύτερή του εμφάνιση. Πιο καταρτισμένος, θρασύς και γρήγορος απ’ τον έτερο «κύκλωπα», Γιώργο Διαμαντάκο, ο Παπαγιάννης καλείται να βρει τον δρόμο του σε μια εποχή που θεωρεί ξεπερασμένους τους σέντερ-«δεινόσαυρους» αν κι οι πανύψηλοι Μπόμπαν Μαριάνοβιτς (Ερ. Αστέρας)-Άντε Τόμιτς (Μπαρτσελόνα) αποτελούν σημείο αναφοράς των ομάδων τους έχοντας εξαιρετικά νούμερα.
Ο Γιωργάκης προβλήθηκε περισσότερο απ΄ τα παιδιά που καλοκαιριάτικα έπαιζαν με τις «μικρές» εθνικές και -παρότι δεν διακρίθηκαν- προκάλεσαν το ενδιαφέρον Παναθηναϊκού, Ολυμπιακού. Το πως θ’ αναπτυχθούν σε απαιτητικό περιβάλλον πρωταθλητισμού είναι ερώτημα που έχει να κάνει με τις αντοχές και την όρεξή τους για δουλειά, παρά με τα χαρίσματά τους. Επιπλέον Λούντζης, Κόνιαρης, Χαραλαμπόπουλος, Διαμαντάκος, Παπαγιάννης έχουν βαριά παράδοση να «σπάσουν», εκτός των Τάκη Κορωναίου, Φραγκίσκου Αλβέρτη, Αντώνη Φώτση δεν θυμόμαστε άλλον καλαθοσφαιριστή να μεγαλούργησε ερχόμενος στον σύλλογο δίχως να έχει «τριφτεί» επαρκώς στις δυσκολίες της Α1.
Ο Σπανούλης, ο Τσαρτσαρής, ο Περπέρογλου, ο Διαμαντίδης, ο Λάζαρος, ο Χατζηβρέττας ξεχώρισαν μεν σε μικρή ηλικία αλλά πρόλαβαν να ηγηθούν σε Μαρούσι, Νήαρ Ηστ, Περιστέρι, Πανιώνιο, Ηρακλή! Γιάνκοβιτς-Παππά υπέγραψαν αφού προηγουμένως είχαν κουβαλήσει στις πλάτες τους τον Πανιώνιο, ομοίως ο Μποχωρίδης στον Άρη. Οι «άγουροι» αθλητές σκληραγωγούνται κυρίως μέσα από παιχνίδια γι αυτό ο πρόεδρος «τρελάθηκε» βλέποντας πέρσι στα διαδικαστικά ματς της Α1 τον Διαμαντίδη να παίζει 35 λεπτά και τους μικρούς αραγμένους στον πάγκο! Ο Ιβάνοβιτς είναι διαφορετικής φιλοσοφίας χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είναι διατεθειμένος να «κάψει» τους μπόμπιρες αφήνοντάς τους «αμολυτούς», άλλωστε ακόμα τα παλικαράκια δεν είναι έτοιμα ούτε για Α1!
Ο Παναθηναϊκός πήρε τον Παπαγιάννη αφήνοντάς του επιλογή το καλοκαίρι ή να συνεχίσει στην Ελλάδα ή να φύγει για Αμερική όπου οι σκάουτερ τον θεωρούν σίγουρο για το ντραφτ του μεθεπόμενου καλοκαιριού ακόμα και για την δεκάδα!!! Ο ψηλός σοφά επέλεξε να υπογράψει στον Εξάστερο αφού οι προπονήσεις με Μπατίστα, Λουκά, Λαβάλ θα του προσφέρουν περισσότερα απ’ το να έμενε ακόμα μια σεζόν στις ΗΠΑ για να κοιτάζει αφ΄ υψηλού και να κάνει άκοπα «τριπλ νταμπλ φίγκιουρ» απέναντι στους συνομιλήκους του…
Ακούγοντας καθημερινά τον Ιβάνοβιτς το μυαλό του θ’ ακονιστεί, άλλωστε το ευρωπαϊκό μπάσκετ είναι πιο σύνθετο από αυτό που παίζεται στην άλλη μεριά του Ατλαντικού στο οποίο κυριαρχούν ένστικτο, αυτοσχεδιασμός, φυσικά προσόντα. Να πήγαινε σε αμερικάνικο κολλέγιο ήταν εύκολο (ούτε ένα, ούτε δύο, αλλά 17 τον ζητούσαν τον Ιούνιο) στη «γηραιά ήπειρο» θα χρειαστεί αρκετά παιχνίδια για να μπορέσει να σταθεί αξιοπρεπώς σ’ επίπεδο ανταγωνισμού. Δουλεύοντας με «7footer» διαφορετικών χαρακτηριστικών («πλαστικός» ο Μαυροκεφαλίδης, «ωμός» στο να βάζει πλάτη τον αντίπαλο ο Μπατίστα, αθληταράς ο Λαβάλ) αν είναι τυχερός, προσπαθήσει, «ματώσει», ιδρώσει κι ανοίγει το στοματάκι του μονάχα για να φάει θα πάρει περισσότερες ευκαιρίες πριν πάει «έτοιμος» στο ΝΒΑ!
Διαβάζαμε το καλοκαίρι ότι για την έφεσή του στο μπλοκ (2.3 τάπες μ.ο πέρσι στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Παίδων) κάποιοι τον παρομοίαζαν με τον Παναγιώτη Φασούλα, όμως η «αράχνη» δεν είχε την επίθεση στο ρεπερτόριό της! Στην ηλικία που βρίσκεται ο Γιώργος θα λέγαμε ότι είναι πιο κοντά σε κοψιά με τον Ευθύμη Ρεντζιά που όμως στα 19 του ήταν ΕΤΟΙΜΟΣ παίκτης! Το καλοκαίρι του 1995, μάλιστα, είχε αφήσει άφωνους γηγενείς και ξένους με τις εξωπραγματικές του επιδόσεις σε πόντους, ριμπάουντ, μπλοκ στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Εφήβων της Αθήνας. Ο ΠΑΟΚ τον είχε χρυσοπληρώσει δύο καλοκαίρια πριν (300.000.000 δρχ για έναν έφηβο καρπώθηκε ο Δαναός!) παρουσιάζοντας τον 17χρονο ως «απάντηση» στη φυγή Φασούλα για τον Ολυμπιακό, δίνοντάς του άμεσα μπόλικο χρόνο συμμετοχής σ’ ένα σύνολο που έβριθε αστέρων (Πρέλεβιτς, Κόρφας, Γαλακτερός, Μπέρι, Σάβιτς). Διαφορετικές εποχές βέβαια για το άθλημα και το πρωτάθλημα αλλά ο Παπαγιάννης ενδεχομένως ν’ αξίζει περισσότερης προσοχής αφού οι συστατικές του είναι απίστευτα εντυπωσιακές…
