Δημήτρης Στρατής

Ο καλύτερος χαφ της Λίγκας

Γίνεται να παίζεις κεντρώος, να σκοράρεις με το σταγονόμετρο και παρ' όλ' αυτά να είσαι ο πιο κομβικός παίκτης του ρόστερ; Γράφει ο Δημήτρης Στρατής.

Πέρσι δεν σκόραρε ούτε μία φορά κι ήταν από τους MVP του κυπελλούχου! Φέτος έχει παίξει σε όλες τις θέσεις του κέντρου, δεξί μπακ, στο παρελθόν βρέθηκε να παίζει ακόμα και σέντερ-φορ, ενώ πρόλαβε να μπει για τα καλά στις καρδιές του κόσμου στο ματς με τη Ντιναμό όταν επέμενε να παραμείνει στο χορτάρι παρότι έσερνε το λαβωμένο του πόδι!

Ο Κάρλος Ζέκα μπορεί να μην εκθειάστηκε όσο Ταυλαρίδης, Λαγός, Πέτριτς (που πέρασαν στην πρώτη σειρά διακριθέντων του ντέρμπι) αλλά για μια ακόμα σεζόν ήταν ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟΣ κόντρα στον Ολυμπιακό. Απέναντι στον «αιώνιο» ο 26χρονος χτίζει φοβερή παράδοση (αν έλειπε κι εκείνο το δοκάρι προ ΚΕΝΗΣ εστίας προ διετίας όταν η ομάδα του…Μπαρμπαρούση τους έκανε γιο-γιο στο Καραϊσκάκη, θα μιλάγαμε για ΤΕΛΕΙΕΣ επιδόσεις). Αν και φέτος το σύστημα του κόουτς (χωρίς Ατζαγκούν, Αμπέιντ, με Πράνιτς να προέρχεται από Μουντιάλ και Πέτριτς να μην αισθάνεται βολικά σε ρόλο μεσοεπιθετικού) τον αναγκάζει να τρέχει για δύο, ο κάπτεν φέρνει εις πέρας τις αποστολές.

Είναι ξεκάθαρο πως ή σοβαρή δουλειά που γίνεται από πέρυσι έχει δημιουργήσει στιβαρό σύνολο. Αυτό είναι το μεγαλύτερο όπλο απέναντι στον Ολυμπιακό που επί Μαρινάκη αλλάζει καμιά δεκαριά παίκτες κάθε καλοκαίρι, αγοράζει ένα σωρό δανεικούς κι αγύριστους για να έχει ευχαριστημένους (και) τους υποτακτικούς με αποτέλεσμα στο τέλος στις…φιέστες να μαζεύονται συγγενείς και φίλοι!

Του χρόνου θες μονάχα 2-3 προσθήκες ώστε το τριφύλλι ν’ αποκτήσει ακόμα καλύτερη ισορροπία στις γραμμές, σωστότερη μετάβαση από άμυνα σε επίθεση και το αντίστροφο κάτι που παρέχει την δυνατότητα να κερδίζεις μέτρα όταν ανεβάζεις ψηλά τους ποδοσφαιριστές. Χθες η ομάδα κέρδισε τις εντυπώσεις γιατί είχε την δυνατότητα ν’ ανεβάζει ρυθμό όσο το ματς κυλούσε προς τη λήξη. Αυτό συνέβη επειδή βελτιώθηκε ο Ζέκα, μπήκε στο γήπεδο κι ο Ατζαγκούν κάτι που χάρισε μέτρα στους υπόλοιπους. Ο Πορτογάλος έμοιαζε υπασπιστής των μεσοεπιθετικών, «σκουπίζοντας» τα πάντα στον άξονα, «φορτώνοντας» με πάσες όσους κινούνταν κοντά στον Ρομπέρτο.

Με τον αρχηγό να μοιάζει τρισδιάστατος, αν ο κόουτς περνούσε για κανά 20λεπτο τον Κλωναρίδη το γήπεδο θα έγερνε ακόμα πιο πολύ. Ο «Βέλγος» μπήκε στο ματς για δευτερόλεπτα και πρόλαβε να πάρει παραμάζωμα την άμυνα του Ολυμπιακού βγάζοντας τέλεια συρτή πάσα στον Ατζαγκούν που  πλάσαρε με κακή ισορροπία κορμιού στο 92΄, χάνοντας τεράστια ευκαιρία για το 3-0.

Ο προγραμματισμός που γίνεται στο «Καλαφάτης» (ο Νάνο εξαιρετικός, ουδείς ένιωσε ότι τόσο καιρό ο Ισπανός ήταν ρεζέρβα του Χουχούμη) και το «στοχευμένο» φορμάρισμα σημαντικών μονάδων (θετικότατο β΄ γύρο κάνει ο Πέτριτς, απροσπέλαστος φαντάζει δίπλα στον Ταυλαρίδη ο «Σίφο», όλο ξεψαρώνει και «δαγκώνει» ο Λαγός) αποδεικνύουν τις ΚΑΛΕΣ επιλογές που έχει κάνει σε παίκτες το προπονητικό τιμ. Σε εποχές λιτότητας όπου η δημιουργία του ρόστερ έγινε με μικρό μπάτζετ, ο κόουτς  έχει την δυνατότητα να βλέπει στον πάγκο ποδοσφαιριστές όπως ο Κλωναρίδης, ο Καρέλης, ο Νίνης, ο Μαυρίας, ο Ατζαγκούν που μπορούν με την είσοδό τους ν’ αλλάξουν την αγωνιστική συμπεριφορά και να δώσουν επιθετική ώθηση. Η ελπίδα των οπαδών είναι το πετυχημένο εγχείρημα που ξεκίνησε πέρυσι να εξελιχτεί ώστε ο ΠΑΟ να επιστρέψει εκεί που ανήκει, αρκεί φυσικά να βρεθεί τρόπος να πέσει η ηγεμονία του Ολυμπιακού στα κέντρα αποφάσεων.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Exit mobile version