Γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι η διακοπή του πρωταθλήματος γι’ αυτή την Κυριακή και… μετά βλέπουμε δεν λύνει το πρόβλημα. Επειδή, όμως, κατανοώ τις καλές προθέσεις του Σταύρου Κοντονή και τη θέλησή του για κάθαρση, δεν θα καταδικάσω την απόφασή του. Αρκεί να μη μείνει σ’ αυτή. Η διακοπή είναι, απλώς, μια πρώτη τιμωρία, μια πρώτη απειλή, αν θέλετε, από την Πολιτεία, ενόψει της συνέχειας. Τίποτε περισσότερο.
Εχουμε φτάσει στο σημείο μηδέν. Στο σημείο που το ελληνικό ποδόσφαιρο έχει μολυνθεί όσο ποτέ άλλοτε. Οι φταίχτες έχουν ονοματεπώνυμο. Το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι και αν αυτό δεν ξεριζωθεί, τότε δεν θα γίνει απολύτως τίποτα. Σ’ αυτή τη συγκυρία, λοιπόν, ο Υφυπουργός Αθλητισμού και οι συνεργάτες του, θα πρέπει να χτυπήσουν το χέρι στο τραπέζι. Να λάβουν ακραία και σκληρά μέτρα για να πατάξουν τη βία, τη διαφθορά, τους «Φαταούλ», τις διαιτησίες και όλες τις αρρώστιες που κουβαλά το υπό διάλυση ελληνικό ποδόσφαιρο. Και για να συμβεί αυτό, υπάρχει μόνο ένας τρόπος! Η παρέμβαση και η κατάργηση του αυτοδιοίκητου, που από μόνο του είναι αντισυνταγματικό…
Ο κ. Κοντονής θέλει να κάνει νομοθετικές ρυθμίσεις, σύμφωνα με τις οποίες η Πολιτεία θα παρέμβει στο ποδόσφαιρο. Μακάρι, θα πω εγώ. Ας ρίξουν οι άνθρωποι του Υπουργείου όλο το βάρος σ’ αυτή την κατεύθυνση κι’ ας επουλώσουν, επιτέλους, αυτή την πληγή (λέγε με αυτοδιοίκητο), όποιο κι αν είναι το κόστος. Η Πολιτεία πρέπει να παρέμβει στην αθλητική δικαιοσύνη, στη διαιτησία, στην ΕΠΟ. Πρέπει να βάλει δικούς της κανόνες σ’ αυτή την ομερτά, που καλύπτεται και σκεπάζεται από τη… θαλπωρή του αυτοδιοίκητου. Με μεσοβέζικες λύσεις, δεν θα γίνει το παραμικρό. Αντιθέτως, με ακραία μέτρα και παρεμβάσεις, είναι πιθανό όλα να αλλάξουν.
Ισοπεδώστε τους! Κάντε την αρχή και προχωρήστε σε πραγματική κάθαρση του αθλήματος που όλοι αγαπάμε και πλέον σιχαθήκαμε. Όχι με αναβολές, αλλά με αποφασιστικότητα. Κατάργηση του αυτοδιοίκητου και ουσιαστική παρέμβαση για να ξεβρομίσει, επιτέλους, το ελληνικό ποδόσφαιρο.
