Δημήτρης Στρατής

Κολλημένοι στο ρήμα «κερδίζω»

Κολλημένοι στο ρήμα «κερδίζω»

Δεν υπάρχει προηγούμενο (παγκοσμίως!) ομάδας που συνεχώς νικά και παρόλα αυτά οι οπαδοί της... βράζουν! Γράφει ο Δημήτρης Στρατής.

Σε περίπτωση που τελεσιδικήσει και μετά την έφεση (;) το -3 (υπήρχε «πονηρεμένος» Παναθηναϊκός που να μην κατάλαβε που πήγαινε η δουλειά με τα σουλάτσα του «Καίσαρα» στη Λεωφόρο;) ο «αιώνιος» θα σπάσει άλλο ένα ρεκόρ! Θα γίνει ο μοναδικός πρωταθλητής παγκοσμίως που στη «φιέστα» (ΧΑΧΑΧΑ) θα ψάχνει χειροκροτητές με το κιάλι! Μετά από μια ακόμα απολαυστική ευρωπαϊκή βραδιά που μας πρόσφερε ο ΟΗΕ του Πειραιά τα μηνύματα του πύρινου κόσμου ξεχειλίζουν οργής και που να δείτε τι θα γίνει αν αποκλειστούν στο κύπελλο!

Η πλειοψηφία των οπαδών επισημαίνει στον Μαρινάκη την αξία της οργάνωσης (διακριτοί ρόλοι, στοχευμένες μεταγραφές, στήριξη στον προπονητή), μόνο που αμφιβάλλουμε αν το big boss λαμβάνει τις παραινέσεις στα σοβαρά. Ο ίδιος ξέρει ότι η γκρίνια φιλάθλων/εφημερίδων είναι ευκαιριακή, έχει να κάνει ΜΟΝΟ με τ’ αποτελέσματα! Αμφιβάλλετε πως αν ο Τζιμάκος είχε σημαδέψει σωστά στο ντέρμπι κι αν ο Σαντάνα αποδεικνυόταν «χταπόδι» (άλλη μια πετυχημένη μαντεψιά αυτών που κάποτε θεωρούσαν τον Ντουντού ανώτερο του Ζιλμπέρτο κι ανακάλυπταν ψήγματα Κούκοτς στον… Ζόραν Έρτσεγκ) θα διαβάζαμε για τον βαρύμαγκα ηγέτη που δεν κιότεψε να σηκώσει ανάστημα στο άντρο του «εχθρού»;  Όχι πως δεν επιχειρήθηκε (φυσικά!) αλλά η συνταγή χάλασε λόγω Πέτριτς και συν αυτώ.

Η κριτική στον ηγεμόνα του ποδοσφαίρου μας θα είχε νόημα μόνο αν κάποιος τολμούσε να βγάλει «στη σέντρα» τα «ιερά» του πρωταθλήματα που κατακτήθηκαν λόγω παντοδυναμίας στο παρασκήνιο. Οι τρόποι, βέβαια, κάθε άλλο παρά χρηστή διοίκηση πρόδιδαν. Ο Λίνεν έκανε προετοιμασία κι η σεζόν βγήκε με τον Βαλβέρδε, ο Ζαρντίμ εκδιώχθηκε αήττητος, ο Μίτσελ «πήρε πόδι» έχοντας παρουσιάσει απίστευτες νίκες στο Τσάμπιονς Λιγκ, ενδιάμεσα είχαμε διδάξει ήθος, βρίσαμε δικαιότατα παίκτη που γνωρίζουν από τα νησιά Φίτζι ως τη Γη του Πυρός κι εκτεθήκαμε ανεπανόρθωτα (και) στα «τζάκια» της χώρας με τις αποκαλύψεις Κορέα, Παπανδρέου. Βάζοντας τον Τύπο και τις διαδικτυακές μας πύλες να προβάλλει τα πάντα ως καλώς γενόμενα γιατί «έτσι κατακτώνται οι πρωτιές» δεν βρίσκουμε νόημα στις τωρινές νουθεσίες να κατακτηθεί ο τίτλος και μετά άπαντες να εξαφανιστούν από προσώπου Γης.

Όταν επί ημερών… Μπέου επικοινωνείς πως θα κάνεις τα πάντα για να πάρεις τίτλο, περισσότερο θα προσέξεις τα γύρω-γύρω παρά θ’ αγχωθείς για τις πραγματικές αγωνιστικές σου ανάγκες. Ο κόσμος γκρινιάζει, το Καραϊσκάκη παραμένει άδειο, αλλά μην τρέφετε αυταπάτες, την ώρα της «φιέστας» η διοικητική ανοργανωσιά ΘΑ ΑΠΟΘΕΩΘΕΙ κι οι εφημερίδες θα συναγωνίζονται σε «γλείψιμο», άλλωστε δεν είναι μακριά η μέρα που το Φάληρο έβραζε από ενθουσιασμό/ηδονή (!) στο «πρωτάθλημα του Βάλνερ».

Δεν γνωρίζουμε αν ο χθεσινός αποκλεισμός του «παντοκράτορα» από ένα σύνολο δίχως αγωνιστικό ρυθμό σημάνει τη νύχτα που θα ΞΑΝΑΓΕΝΝΗΘΕΙ το ποδόσφαιρο. Ο υφυπουργός μιλά για τέλος αυτοδιοίκητου και την ανάγκη να ριχτεί άπλετο φως στην υπόθεση εγκληματικής οργάνωσης. Του παραχρόνου το «μπαγιόκο» της απευθείας συμμετοχής στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ κόβεται και με την παράδοση που έχουν αυτοί εκεί κάτω στα νοκ-άουτ ματς το κόβουμε δύσκολο να δώσουν σύντομα το παρόν στα γκρουπ, ακόμα και του… Γιουρόπα! Η προσπάθεια πρωτιάς, ανεξαρτήτως τρόπου, δεν θα έχει νόημα απ’ το προσεχές καλοκαίρι…

Ούτως η άλλως, ο «αιώνιος» αποτελεί κοινωνικό φαινόμενο ως ο μοναδικός αθλητικός οργανισμός του πλανήτη που παρότι γελά ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ η πλατιά βάση οπαδών του είναι στραβωμένη! Υπάρχει εξήγηση: οι συνεχόμενες επιτυχίες δημιουργούν έπαρση και σιγουριές που όμως δεν είναι τίποτα άλλο παρά αντανακλάσεις παραμορφωτικού καθρέφτη. Που το πάμε;

Οποιοσδήποτε προπονητής (από Λεμονή και Προτάσοφ, μέχρι Σεγκούρα και Μαντζουράκη) αισθανόταν μέχρι σήμερα «βασιλιάς» στο λιμάνι με την γνώση ότι θα κέρδιζε ακόμα κι αν κατέβαζε δέκα παίκτες στη σέντρα! Έχοντας το τρίποντο στο τσεπάκι στο 90% των αναμετρήσεων της Σούπερ Λίγκας καταντάς ανίκανος να διαχειριστείς κρίσεις και να διαμορφώσεις αλλιώτικη νοοτροπία στους αθλητές σε  αγώνες με συλλόγους που σε περιμένουν με το μαχαίρι στα δόντια! Λίγο έλειψε να «πέσει» το Καραϊσκάκη απ’ τα γιούχα στο περσινό 0-3, στην ήττα από τον ΠΑΟΚ, στο 1-1 με την ΑΕΚ κι αυτό γιατί χρόνια τώρα οι εφημερίδες τους επιλέγουν διαρκώς να υποτιμούν μιλώντας για «συντριβές», «τεσσαροπεντάρες» κ.ο.κ!

Όλο αυτό το σαθρό σύστημα που έχει στηθεί από το 1997 στηρίζει καριέρες βασισμένο ΜΟΝΟ στο ρήμα «ΚΕΡΔΙΖΩ». Εσχάτως και… «πουλάω», κάτι που δεν κάθεται καλά στον πύρινο κόσμο που χθες μας διασκέδασε τραγουδώντας ότι αλλιώς ονειρεύεται τον Ολυμπιακό! Σαν πως δηλαδή; Με προώθηση γηγενών απ’ την ακαδημία (εδώ ξεκαρδιζόμαστε) ή με τις μεταγραφές Ελλήνων που θ’ «αγγίξουν» τους φιλάθλους και τουλάχιστον θα καταλαβαίνουν τα …συνθήματα; Σωστά όλα τα παραπάνω αλλά οι πιτσιρικάδες νίκες δεν εγγυώνται κι όποιος έρθει με μεταγραφή από Πανιώνιους, Εργοτέληδες, Βέροιες (προσθέστε όποιο κλαμπ θέλετε) δεν είναι βέβαιο πως θ’ αντέξει την πίεση του «ΠΡΕΠΕΙ». Αφήστε που σ’ ένα νορμάλ πρωτάθλημα τρίποντα δίνει το ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας (αντί να περιμένουμε «σπρωξιματάκια») το οποίο στην Ευρώπη δεν έχει πέραση αφού οι ξένοι είναι ανώτεροι και τρέχουν περισσότερο, άρα σ΄ ανοιχτό γήπεδο θα σε ξεπατώσουν! Όλα μαζί δεν γίνονται…

Exit mobile version