Με τον Ατζαγκούν να καλύπτει και με το παραπάνω το κενό του Ζέκα ο Παναθηναϊκός όχι μόνο νίκησε άνετα στο Ηράκλειο, αλλά χάρισε λεπτά αυτοπεποίθησης σε παιδιά που είχαμε ξεχάσει (Κουτρουμπής, Δώνης), «ανεβάζοντας» τόσο ψηλά τις γραμμές του σε σημείο μέχρι κι ο Πέτριτς να δείχνει «σκυλί του πολέμου».
Στο σύγχρονο ποδόσφαιρο που έχει πάει σε δύναμη/τρέξιμο είναι δύσκολο να «κρύψεις» παίκτη που δεν έχει αντοχές, ποσώς μάλλον δύο! Μια ανησυχία πριν το ματς την είχαμε ελέω απουσιών Ζέκα-«Σίφο», αλλά κάτι η αδυναμία του Εργοτέλη, κάτι τα κέφια Ατζαγκούν (που είναι προτιμότερος του Πράνιτς άμα θες να πιάσεις τους αντιπάλους «απ’ τον λαιμό») και το μεσημεράκι κύλησε σε ρελαντί ρυθμούς.
Στο πρώτο 45λεπτο οι οικοδεσπότες τα… είδαν όλα αφού τους ήταν δύσκολο ακόμα και να …στραβοκλωτσήσουν πετώντας τη μπάλα προς τα καρέ του Στιλ. Η διαρκής εναλλαγή θέσεων Κλωναρίδη, Ατζαγκούν, Μπεργκ, οι εξαιρετικές υποδοχές μπάλας και το μοίρασμα παιχνιδιού από τον Πέτριτς (προσπαθούσε διαρκώς να στοχεύσει τους επιθετικούς πάνω στο τρέξιμό τους) όπως κι οι παγίδες που σκάρωναν ψηλά, Δώνης-Λαγός «έσκασαν» τους Κρητικούς που γρήγορα παρέδωσαν πνεύμα.
Ο κόουτς «κράτησε» τον Καρέλη για το δυσκολότατο παιχνίδι του Περιστερίου (είναι και σε φόρμα οι προσεχείς αντίπαλοι), ενώ ο Σωτήρης Νίνης θα μπορούσε να παίξει περισσότερο από 7 λεπτά, ο αντίπαλος και το σκορ προσφερόταν, αφήστε που ο μικρός είχε το καλύτερο σουτ του β΄ ημιχρόνου, αναγκάζοντας τον τερματοφύλακα να κάνει την απόκρουση του αγώνα!
