«Αν δεν πάρουμε ευρωπαϊκό την προσεχή πενταετία με αρχηγό τον Χαραλαμπόπουλο να μην με λένε Γιαννακόπουλο» εκστόμισε προ λίγης ώρας το αφεντικό της ΚΑΕ, ατάκα που υποδηλώνει πίστη στο πρότζεκτ που «τρέχει» από το καλοκαίρι (ελπίζουμε να διατηρηθεί ακόμα και μετά από – αναπόφευκτες- «στραβές») αλλά και εκτίμηση στο ταλέντο του έφηβου καλαθοσφαιριστή.
Ο ηγέτης της ΚΑΕ έλεγε πέρσι ότι αποφάσισε την αποπομπή Πεδουλάκη γιατί δεν του άρεσε το μπάσκετ που έπαιζε ο πρωταθλητής κι ας γεύτηκε με τον Αρτζι στο κουμάντο πολύ γρήγορα τους πρώτους του τίτλους ως παράγοντας, κούπες που για να πανηγυρίσουν ο πατέρας κι οι θείοι του χρειάστηκε να «ματώσουν» οικονομικά, περιμένοντας χρόνια ολόκληρα!
Η στροφή στο ελληνικό αίμα ήταν απαραίτητη αφού απέναντι είχε μαζευτεί καλή μαγιά γηγενών αθλητών νεαρής ηλικίας που ζυμώθηκαν με δύο σερί τίτλους πρωταθλητή Ευρώπης, θέτοντας βάσεις δυναστείας! Το ότι αυτή δεν παγιώθηκε οφείλεται στο χρόνιο κόμπλεξ τους με τον ΠΑΟ αλλά και στον Διαμαντίδη που επί μια δεκαετία συνεχίζει την παράδοση των Δημήτρηδων (Σαραβάκου, Δομάζου) που τον Ολυμπιακό τον είχαν πελάτη!
Ο μόνιμος πρωταθλητής παρότι θα μπορούσε με δύο κινησούλες να είναι από τα φαβορί για το φάιναλ-φορ (διατήρηση στο ρόστερ των Ματσιούλις, Λάσμε) επέλεξε να διακόψει τη συνεργασία με τους αθλητές, κάνοντας χώρο στους μικρούς.
Ο Χαραλαμπόπουλος κάνει όργια τα τελευταία χρόνια με τις «μικρές» εθνικές, ανάμεσά στους συνομιλήκους του ξεχωρίζει σαν τη μύγα μέσα στο γάλα, η δίχρονη τριβή του στις προπονήσεις με Γιάνκοβιτς, Ματσιούλις, Μπράμο τον «έψησε». Τον παρατηρούσαμε πριν από λίγο να «πετάει» εναντίον του Πανιωνίου, το «πακέτο» που διαθέτει κι ο τρόπος που συνεισφέρει και στις δύο μεριές του παρκέ προδιαθέτουν για λαμπρά πράγματα τα προσεχή έτη.
Βλέπουμε ότι ο Ντούσκο Ιβάνοβιτς όποτε βρίσκει ευκαιρία του δίνει χρόνο συμμετοχής και στο «4», από αυτή την άποψη είναι πλήγμα η φυγή Ματσιούλις αφού ο Λιθουανός «ταύρος» θα ήταν άριστος «δάσκαλος» με τον τρόπο που κάλυπτε τη θέση κοντά στο καλάθι. Ο Γιάνκοβιτς με τον οποίο ο πιτσιρίκος μοιράζεται τη θέση είναι ίδιου τύπου παίκτης με αυτόν. Έχει πάντως ο μικρός όλο το χρόνο μπροστά του να δουλέψει σκληρά, να προσθέσει μυϊκό όγκο, να γίνει περισσότερο πολυπράγμων στο παιχνίδι του! Το μέλλον είναι δικό του, άλλωστε συγκριτικά με τον Φραγκίσκο Αλβέρτη που ήρθε στην Λεωφόρο όντας ακόμα μαθητής (κάτι ανάλογο έγινε με τον Βασίλη που μεταγράφηκε στον νταμπλούχο από το Αιγάλεω στα 15 του) «δείχνει» περισσότερα.
Ο εμβληματικός αρχηγός πέραν του εξαιρετικού του σουτ δεν διέθετε κάποια άλλη αρετή που να σε έκανε να χαζέψεις, σε αντίθεση με αυτό τον μπόμπιρα που τρέχει, πηδάει, εκτελεί, πασάρει σε διαβολεμένους χρόνους…
Στα μάτια των περισσοτέρων μοιάζει απόλυτα δικαιολογημένο (και αναγκαίο εδώ που τα λέμε, ειδάλλως για ποια ελληνοποίηση θα μιλάγαμε;) να «τρώει» ο Χαραλαμπόπουλος τη θέση του Γιάνις Μπλουμς στα παιχνίδια της Α1 που ως πιο έμπειρος καλείται να δώσει λύσεις σε αγώνες do or die, όπως αυτό με την Άλμπα που έπεται!
