Ο άσος του Παναθηναϊκού σε μία εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη μιλάει για τον ίδιο και τον Νίκο Παππά, αποθεώνει τον Δημήτρη Διαμαντίδη και για τις απαιτήσεις που υπάρχουν πλέον προς το πρόσωπο του.
Αναλυτικά όλα όσα είπε:
Για το Πρωτάθλημα: «Είναι ένας από τους στόχους. Το ματς του δεύτερου γύρου με τον Ολυμπιακό θεωρώ πως θα κρίνει τον τίτλο. Αν πάρουμε το πλεονέκτημα έδρας ανεβαίνουν οι πιθανότητές μας για την κατάκτηση του Πρωταθλήματος. Είναι όμως ένα ακόμη ματς».
Για τον λόγο που προτιμάει τον Ολυμπιακό στα προημιτελικά της Euroleague:«Ο Ολυμπιακός είναι ομάδα που την γνωρίζουμε καλά. Την έχουμε στο Πρωτάθλημα, παίζουμε αρκετές φορές τον χρόνο αντίπαλοι. Τη Φενέρ και την ΤΣΣΚΑ δεν τις έχουμε στο Πρωτάθλημά μας και είναι διαφορετικές ομάδες. Είναι πλεονέκτημα το ότι γνωρίζουμε τον Ολυμπιακό».
Για το Κύπελλο και τον τελικό: «Ο δρόμος μέχρι τον τελικό ήταν πάρα πολύ δύσκολος. Είχαμε τον Ολυμπιακό στην αρχή της σεζόν, όταν δεν παίζαμε καλά. Χάναμε με μεγάλη διαφορά στα φιλικά και το πρώτο επίσημο παιχνίδι μας ήταν με τον Ολυμπιακό. Ο δρόμος ήταν αρκετά δύσκολος. Παίξαμε και με έναν εξαιρετικό και ανταγωνιστικό ΠΑΟΚ. Έστω και με αυτό το δικό μου σουτ, όπως απέναντι στον Ολυμπιακό νικήσαμε με το τελευταίο καλάθι του Μπατίστα, φτάσαμε σε έναν τελικό που τον θέλαμε πολύ. Όμως, είναι άλλο ένα ματς και δεν θα είναι εύκολο».
Για το «Βλάντο αγόρι μου» και τον Διαμαντίδη: «Κάνουμε πλάκα στα αποδυτήρια. Γενικά έχουμε ωραία ατμόσφαιρα. Μετά το σουτ με τον ΠΑΟΚ μου είπε ότι δεν θα μου πει τίποτα για δέκα μέρες».
Για το κλίμα στα αποδυτήρια πριν το ματς: «Σου κόβεται η πλάκα. Πλησιάζει ο αγώνας, σοβαρεύεις, όπως και το κλίμα. Θέλουμε όμως και την πλάκα μας. Είναι ωραίο να έχεις μια παρέα. Να περιμένεις πως και πώς να πας στην επόμενη προπόνηση».
Για τον Ιβάνοβιτς: «Μου έχει μάθει να βελτιώνομαι καθημερινά. Μου έχει δώσει αυτοπεποίθηση. Επίσης, μου έχει μάθει ότι αν νιώθω πως σε ένα ματς ένα συγκεκριμένο πράγμα δεν πηγαίνει καλά, όπως το σουτ, υπάρχουν άλλα πράγματα να κάνεις στο παιχνίδι για να βοηθήσεις την ομάδα. Την ασίστ, το ριμπάουντ, την άμυνα φυσικά».
Για τη φανέλα με το 8: «Το 8 ήταν του Μπατίστ πριν το πάρω εγώ. Το 8 στον Παναθηναϊκό σημαίνει Μπατίστ. Ήθελα να το αλλάξω το 16, κάτι δεν μου άρεσε πέρσι. Θεώρησα πως είχα παραπάνω να δώσω φέτος».
Για το νούμερο 28 (σ.σ. που ήταν και η ηλικία που χτύπησε ο πατέρας του):«Έχει πολύ μεγάλη ιστορία. Έχει γενέθλια η μητέρα μου στις 28. Έχω πετύχει 28 πόντους. Με… κυνηγάει λίγο αυτό το νούμερο».
Για το NBA και τους παίκτες ίδιας γενιάς που παίζουν εκεί: «Είμαι τυχερός που αυτά τα παιδιά έχουν καταφέρει κάτι μεγάλο. Ο Κώστας, ο Νίκος, ο Κουφός, ο Γιάννης τώρα, ο Μάντζαρης και ο Σλούκας. Ήμασταν μαζί το 2008. Εγώ τραυματίστηκα στο Πανευρωπαϊκό και έμεινα στάσιμος για λίγα χρόνια. Τα παιδιά προχώρησαν και πήραν πολύ καλή πορεία. Τη ζήλεψα αυτή την πορεία με καλό τρόπο. Με τράβηξαν μαζί τους. Χάρη στην πορεία τους έχω καταφέρει αυτά που έχω καταφέρει ως τώρα».
Για το αν οι ώμοι του ίδιου και του Παππά βαραίνουν: «Περνάνε τα χρόνια, αλλάζουν οι παίκτες. Πριν ήταν ο Αλβέρτης, μετά θα είναι ο Διαμαντίδης. Κάποια στιγμή θα σταματήσουμε κι εμείς. Οι ώμοι σίγουρα βαραίνουν. Οι ευθύνες βαραίνουν και αν καταφέρεις να φέρεις εις πέρας τις ευθύνες αυτές, αν βοηθάς την ομάδα σου και παίρνεις Πρωταθλήματα και τίτλους, γίνεσαι όλο και πιο έτοιμος και καλύτερος. Ούτε εγώ ούτε ο Νίκος είμαστε νέοι, είμαστε 25 πλέον. Ο κύκλος «νέοι, ελπιδοφόροι, ταλαντούχοι παίκτες» έχει τελειώσει για εμάς. Τώρα θέλει αποτελέσματα. Να καταφέρουμε κάτι. Η φανέλα είναι βαριά και ο κόσμος απαιτητικός. Θέλουμε και οι δυο να τα καταφέρουμε. Είμαστε δυνατοί και μπορούμε».
Για τη φανέλα του Παναθηναϊκού: «Δεδομένα το μέγεθος του Παναθηναϊκού είναι πολύ πιο μεγάλο από του Πανιώνιου. Συνειδητοποίησα ότι βρίσκομαι στον Παναθηναϊκό όταν άρχισαν να κρίνονται τίτλοι και μεγάλα παιχνίδια. Ο κόσμος του Παναθηναϊκού σε βοηθάει πάρα πολύ».
Για τον Διαμαντίδη: «Η ταπεινότητα και η δουλειά που τον διακατέχουν είναι κάτι τρομερό. Δεν είναι τυχαία ο Διαμαντίδης. Έχει δουλέψει πάρα πολύ σε επίθεση και άμυνα. Είναι παράδειγμα για τη ζωή, όχι μόνο σαν αθλητής. Είναι ένας άνθρωπος που έχει ταλέντο στο να δουλεύει! Έκανε ατομικές προπονήσεις, δούλευε συνέχεια. Τον ρωτάω αν έχει πάει στη Γλυφάδα (σ.σ. εννοεί προφανώς για να διασκεδάσει) και μου λέει δεν ξέρω που είναι η Γλυφάδα (γέλια). Δεν έφτασε εδώ παίζοντας… Pro»!
Για το όνειρό του: «Δεν είμαι των ονείρων. Όταν κάνεις όνειρα κάτι πάει πολύ άσχημα. Έχω κάνει κάποια όνειρα στη ζωή μου και δεν βγήκαν. Θέλω να ξυπνήσω αύριο, κοιτάζω μόνο το αύριο».
Για το ότι το όνομά του σημαίνει «γερός και δυνατός»: «Επίσης σημαίνει να κυβερνάς την ειρήνη. Όλα τα σλάβικα ονόματα σημαίνουν κάτι. Του πατέρα μου το όνομα σημαίνει ελεύθερος».
