Δημήτρης Στρατής

Αναλύοντας τα «χαστούκια»

Ο Παναθηναϊκός δεν ... διαλύθηκε μετά την αποχώρηση Ομπράντοβιτς, φτάνοντας τρεις φορές στα προημιτελικά της Ευρωλίγκας. Το παραπάνω βήμα εκτός από λεφτά θέλει και υπομονή. Γράφει ο Δημήτρης Στρατής.

Πλάκα θα έχει να διαβάσουμε αύριο για …ξεφτίλες ή σάκους του μποξ, τίτλοι που αφιερώθηκαν τις τελευταίες ώρες στον μπασκετικό Παναθηναϊκό όλως τυχαίως από Μέσα που έχουν κόντρα με τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο.

Για να μην μακρυγορούμε: καλό είναι να γνωρίζεις το ταβάνι σου και να είσαι συνειδητοποιημένος πως όταν αντιμετωπίζεις μια αθλητική ΜΗΧΑΝΗ, αν αυτή πιάσει ΤΕΛΕΙΑ απόδοση εσύ παίζεις μόνο το σύστημα «σταυρός». Μπαίνεις στο παρκέ και κάνεις το σταυρό σου! Η ΤΣΣΚΑ και σήμερα ήταν απολαυστική συνεπώς οι πράσινοι δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα άλλο πέραν του να παρακολουθούν το κρεσέντο των σταρ της!

Ο Εξάστερος γέμισε νιάτα κι ο περιορισμός του μπάτζετ τον ανάγκασε να πορευτεί με έμπειρους παίκτες που κι αυτοί με την σειρά τους ποτέ δεν φαντάζονταν ότι θα έπαιζαν πρωταγωνιστικό ρόλο στην Ευρωλίγκα φορώντας την φανέλα ενός ΜΥΘΟΥ. Ο Νέλσον, ο Μπατίστα, ο Μπλουμς (απίστευτη η εξαφάνισή του από τότε που «ανάγκασε» με τον φαρμακερό του καρπό την διοίκηση να του ανανεώσει το συμβόλαιο ως τη λήξη της σεζόν), ο Σλότερ, ο Γκιστ είχαν συνηθίσει σε βοηθητικούς ή σε ηγετικούς ρόλους  σε μικρότερα σωματεία με απειροελάχιστη πίεση συγκριτικά με ότι συνάντησαν στην Αθήνα.

Μόνο εύκολο δεν είναι γι αυτούς να πάρουν την ομάδα από το χέρι και να την οδηγήσουν σε υπερβάσεις όταν ακόμα κι οι παλιοί πολλές φορές μοιάζουν να προσπαθούν να καταλάβουν το πράσινο μεγαλείο και πόσο βαραίνει το βιογραφικό τους η επιλογή του Ιβάνοβιτς να φορέσουν την φόρμα με τα έξι αστέρια επάνω.

Λαμβάνοντας υπόψη πως ο σύλλογος ξεκίνησε από το μηδέν μετά την αποχώρηση του Μεγάλου, η πορεία του αυτή την τριετία δεν είναι και για… πέταμα! Με φρέσκια ομάδα και καινούργιους πρωταγωνιστές ο Εξάστερος οδήγησε σε 5ο ματς την Μπαρτσελόνα πρόπερσι και την ΤΣΣΚΑ πέρσι, ενώ φέτος με εφήβους/«άγραφους» ξένους πάλι πέρασε στα προημιτελικά!

Σωστή, αναγκαία η κριτική αλλά η αφεντιά μας δεν ασπάζεται την «μαυρίλα» που πάει να δημιουργηθεί για ένα σύνολο που στο κάτω-κάτω πάει να οικοδομήσει νέο κύκλο επιτυχιών άρα εξυπακούεται πως είναι αδύνατον να βρίσκεται διαρκώς στο πόντιουμ των νικητών. Ο Ιβάνοβιτς ναι μεν δίνει δικαιώματα στον καθένα να λέει το μακρύ και το κοντό για την δουλειά που κάνει ,όμως ο Μαυροβούνιος δεν παρεκκλίνει καθόλου απ’ όσα ζήτησε το καλοκαίρι ο εργοδότης του: ο χρόνος Γιάνκοβιτς, Παππά αυξήθηκε κατακόρυφα, ενώ Μποχωρίδης, Λούντζης, Χαραλαμπόπουλος, Διαμαντάκος, Παπαγιάννης μπήκαν στο rotation!

Με τον Νέλσον χαμένο στα υπαρξιακά του, τον Μποχωρίδη και τον Σλότερ λαβωμένους, ο Παναθηναϊκός έχασε και απόψε κάθε δυνατότητα να παίξει δυνατή περιφερειακή άμυνα απέναντι σε σύνολο που φέτος εκτελεί με 40% από τα 6.75! Ο Μαυροβούνιος κοουτσάρει κάμποσα άπειρα παιδιά, ενώ τα πάμπολλα προβλήματα τραυματισμών που αντιμετωπίζει από το ξεκίνημα της σεζόν δεν έχει δώσει την ευκαιρία στην ομάδα να «βρεθεί» καιρό μαζί με αποτέλεσμα να βλέπουμε πολλά κενά διαστήματα σε κάθε αγώνα. Αν ο αντίπαλος είναι ποιοτικός και τα εκμεταλλευτεί, η ομάδα τρέχει και δεν φτάνει.

Ο Παναθηναϊκός φτιάχνει χαρακτήρα, για να συμβεί κάτι τέτοιο πρέπει προηγουμένως ν’ αποκτήσεις εμπειρίες μαθαίνοντας να φιλτράρεις αποτυχίες και «χαστούκια». Ρωτήστε και τον Φραγκίσκο Αλβέρτη που αποκαλούνταν «λούζερ» μέχρι το 1999, μη μπορώντας να υποσκελίσει τον Ολυμπιακό από το 1992 που φόρεσε τα πράσινα!

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Exit mobile version