Τα νιάτα τα μπερμπάντικα

Τον Νίκο Παππά τον ξέρουμε. Την «τρέλα» που κουβαλά, την μεγάλη του κλάση, το γεγονός πως λατρεύει να επιτίθεται σε μια χώρα που η πρόοδος στα σπορ είναι συνυφασμένη με την άμυνα. Ο τέως Νεοσμυρνιώτης ανέβηκε ακόμα περισσότερο στην εκτίμηση του κόσμου μετά τα όργια απέναντι στους Μοσχοβίτες αν και προσωπικά μας έκανε «κλικ» ο…διόσκουρός του.

Ο Βλάντο Γιάνκοβιτς πρόσφερε αρκετά με το all around παιχνίδι του αλλά ήταν η πρώτη φορά που τον θυμόμαστε τόσο πωρωμένο. Πρώτος και καλύτερος στο ξεσήκωμα της εξέδρας (το γήπεδο δεν γέμισε αλλά οι 10.000 πιστοί που ανηφόρησαν στο Μαρούσι ακουμπούν τον φετινό μ.ο προσέλευσης στην Καλογρέζα που φέρνει την ομάδα 3η σε εισιτήρια), κυριολεκτικά «άναψε» τους οπαδούς με τις χειρονομίες και τα …ουρλιαχτά του. Ειδικά στο 3ο δεκάλεπτο όταν ο Παππάς έκανε το 47-39 κι όταν ο ίδιος (στην 4η περίοδο) ανέβασε σε 7 πόντους την διαφορά (στην αμέσως προηγούμενη φάση είχε κάνει λάθος πάσα στον Γκιστ) νομίζαμε ότι θα ορμήξει στην εξέδρα για να κάνει «χέρια»…

Ο ΠΑΟ έχοντας εκτός παιχνιδιού την μεγαλύτερη επιθετική του σταθερά (Μπατίστα), τον Σλότερ στην εξέδρα και τον Μπλουμς (πάλι) άφαντο έβαλε δύσκολα στο μεγάλο φαβορί για την φετινή Ευρωλίγκα αποδεικνύοντας ότι το βάρος της φανέλας του παραμένει ασήκωτο ακόμα και τώρα που περνά την κάμψη (;) του. Η ενεργή παρουσία του Παππά, του Γιάνκοβιτς, του Χαραλαμπόπουλου απέναντι σ’ ένα τόσο ποιοτικό αντίπαλο μας γεμίζει χαμόγελα…