Εξασφάλισε την πρόκριση ο Ολυμπιακός στο φάιναλ-φορ και φυσιολογικά τους Παναθηναϊκούς αυτή η εξέλιξη τους «τσίγκλησε». Κυρίως γιατί τους είναι δύσκολο να καταλάβουν πως το σύνολο που στην Ελλάδα ο πρωταθλητής κερδίζει μ’ όποιον πιθανό κι απίθανο τρόπο μπορεί να φανταστεί κάποιος, στην Ευρωλίγκα παρουσιάζεται αρκετά αξιόπιστο.
Ο «αιώνιος» έχει βρει χημεία με τόσα μέλη του να παίζουν τόσα χρόνια μαζί και δεν βρίσκεται σε φάση rebuilding. Από την άλλη μεριά στον «φρέσκο» Παναθηναϊκό κάποιοι αθλητές έχουν μπει σε διαδικασία «αμφιβολίας». Κάνουν «δεύτερες σκέψεις» στο παιχνίδι (φάνηκε με την ΤΣΣΚΑ με τον Μπατίστα που αργούσε ν’ αποφασίσει τι θα κάνει), δεν έχουν την σιγουριά που θα έπρεπε.
Ο Νέλσον… τρέμει, ο Μπλουμς παίζει τρίλεπτα, ο Σλότερ (το έχει παραδεχθεί) παίζει αεράτα ΜΟΝΟ στο ΟΑΚΑ, άρα η συνοχή είναι το ζητούμενο όπως κι ότι συνήθως ο Εξάστερος δεν «λυσσά» στην άμυνα. Τα κενά Μπράμου, Ματσιούλις «φωνάζουν». Βέβαια το ριμπάουντ κι η προσήλωση στα ατού του αντιπάλου είναι ομαδική δουλειά αλλά δεν είναι κακό να έχεις μερικούς μετρ του είδους στο ρόστερ.
