Το αποτέλεσμα με την ΤΣΣΚΑ κι ο… Αγγελος Μπασινάς μονοπώλησαν το ενδιαφέρον των Παναθηναϊκών χθες. Αφορμή στάθηκε ο σχολιασμός του παλαίμαχου χαφ στο Instagram αναφορικά με την δυνατότητα του Γιούρκα Σεϊταρίδη να παίξει ακόμα και τώρα βασικός στο τριφύλλι. «Κάποια στιγμή θα τα πω όλα να τα μάθουν, έρχεται κοντά είναι» έγραψε! Τι το ‘θέλε; Στα social media τον περιέλαβαν για τα καλά οι οπαδοί της ομάδας που ανδρώθηκε, πρόσφερε, αγαπά.
Δέκα χρόνια μετά το διαζύγιό με τον Παναθηναϊκό ο ποδοσφαιριστής που έβαλε τα σημαντικότερα γκολ της νεότερης ιστορίας του τριφυλλιού (στη Σάλκε, στη Μπάρτσα, στη Γιούβε, στους Ρέιντζερς, στην Φενέρμπαχτσε) αντιμετωπίζεται από μεγάλη μερίδα κόσμου με αντιπάθεια! Δεν θυμόμαστε ανάλογο προηγούμενο με ποδοσφαιριστές της «σειράς» του (Κυργιάκο, Φύσσα, «Λύμπε», Γκούμα, Καραγκούνη, Χαλκιά, Αλεξόπουλο) που κάποια στιγμή χώρισαν τα τσανάκια τους με το κλαμπ, ωστόσο άφησαν πίσω (εκτός από μπόλικους αμφισβητίες) αρκετούς φίλους!
Στις 21 Σεπτεμβρίου 2005 όταν ο διεθνής άσος αποχαιρετούσε την Παιανία μετά από 17 χρόνια προσφοράς (12 ετών εντάχθηκε στα τσικό) το ξεπροβόδισμα απ’ τον σύλλογο ήταν κάτι παραπάνω από εχθρικό! Ο κόσμος είχε δυσανασχετήσει χρεώνοντάς του το χαμένο πρωτάθλημα της προηγούμενης σεζόν, ενώ το «Derby» τον «έδινε» στεγνά, με τον Κώστα Γκόντζο ν’ αναφέρει στη στήλη του ότι… «και άργησε ο Γιάννης Βαρδινογιάννης ν’ απαλλάξει τον Παναθηναϊκό απ’ την μονίμως μίζερη συμπεριφορά σου».
Η εφημερίδα ανέκαθεν «κάρφωνε» την παρουσία του στα αποδυτήρια, τον κατηγορούσε για «μπαχαλάκια» κι ότι ήθελε να περνιέται για «αφεντικό». Ο παίκτης ουδέποτε βγήκε να υπερασπιστεί τον εαυτό του αφήνοντας τις φήμες να αιωρούνται σ’ έναν Παναθηναϊκό που εκείνες τις εποχές πανεύκολα έπεφτε στην εσωστρέφεια.
Το «σύστημα Κόκκαλη» αλώνιζε απαξιώνοντας στα μάτια των φιλάθλων ΦΟΒΕΡΟΥΣ ποδοσφαιριστές. Την επομένη της Ριζούπολης π.χ με τους οργανωμένους να μπουκάρουν στο «άβατο» της Παιανίας και να βιαιοπραγούν ακόμα και στον Κριστόφ Βαζέχα (!) ο Μπασινάς έλειπε, κυκλοφόρησε πως είχε μεταβεί στο Μιλάνο για ψώνια κάτι που ενόχλησε πολύ. Λίγες μέρες μετά ο Χαλκιδαίος «τρακάρει» με φιλάθλους στο «Baltazar» στο Κολωνάκι κι ακούει τα σχολιανά του. Αυτό δεν ήταν τίποτα μπροστά σ’ όσα βίωσε στο φιλικό με την Βίλεμ (5 Αυγούστου) όταν η «13» γιούχαρε αυτόν, τον Κυργιάκο και τον Φύσσα κάθε φορά που οι προααναφερθέντες ακουμπούσαν μπάλα.
Ακόμα και μετά το μάγκικο νταμπλ του 2004 το «τσεκούρι του πολέμου» δεν θάφτηκε, ίσα-ίσα που η κατάσταση έγινε χειρότερη (υπόψιν πως ο Άγγελος ήταν από τους κορυφαίους παίκτες της σεζόν, σκοράροντας εφτά (!) φορές) γιατί του χρεώθηκε «ασπίδα προστασίας» προς τον Αντώνη Νικοπολίδη και μη συμμόρφωση με την «γραμμή» της διοίκησης. Με τον Αρτινό πορτιέρο ν’ αρνείται την πρόταση ανανέωσης του Βέλιμιρ Ζάετς και να μπαίνει στο «ψυγείο» δεν άργησαν οι διαρροές πως είχε συμφωνήσει με τους Πειραιώτες από τον Ιανουάριο.
Μετά το ντέρμπι στην Λεωφόρο (2-2) άφησε άφωνους ακόμα και τους ρεπόρτερ ΠΑΟ όταν στη συνέντευξη Τύπου δήλωνε: «Με τον Νικοπολίδη στην εστία τα πράγματα είναι διαφορετικά. Εγώ σαν αρχηγός θα προτείνω να σηκώσουν την κούπα του πρωταθλητή πρώτα ο Αντώνης με τον Βαζέχα». Η τοποθέτηση αποτέλεσε φυσικά ΜΕΓΑ unfair προς τον Κώστα Χαλκιά που ήταν ο βασικός τερματοφύλακας αλλά περισσότερο κι απ’ τους συμπαίκτες η ατάκα εκνεύρισε τον περίγυρο, δηλαδή μετόχους, φιλοδιοικητικούς δημοσιογράφους, οπαδούς.
Στις 27 Δεκέμβρη είχε προηγηθεί άλλη δήλωση στην πορτογαλική «Α ΒΟLA» όπου ο κάπτεν στηλίτευε την τακτική της διοίκησης ν’ αφήσει να φύγει με μεταγραφή ο Τάκης Φύσσας για την Μπενφίκα! Το θάρρος της γνώμης σ’ εκείνον τον «ταλαιπωρημένο» Παναθηναϊκό (ούτε ένας τίτλος για εφτά χρόνια) ήταν μεγάλη αποκοτιά λαμβάνοντας υπόψη πως ο επικοινωνιακός μηχανισμός του Τζίγκερ μπορούσε να προτάξει στήθη για την «προστασία» Α-Ν-Ε-Κ-Δ-Ο-Τ-Ω-Ν (τύπου… Αντωνάκη Σέριτς και… Ζοελίνου Επαλέ) αλλά εύκολα «έβγαζε στη σέντρα» τους Έλληνες, ραχοκοκκαλιά του κορμού των «λούζερς»!
Ο Μπασινάς ποτέ δεν μπήκε στην διαδικασία να κάνει πιασάρικο το προφίλ του σε Τύπο, κόσμο, χαράζοντας την δική του, μοναχική, πορεία. «Παλεύαμε τόσα χρόνια να το πάρουμε. Λυπήθηκα που δεν ήταν δίπλα μου στην απονομή ο Βαζέχα κι ο Νικοπολίδης» έλεγε μετά το 3-1 στον τελικό κυπέλλου στη Νέα Σμύρνη, όταν (Μάη μήνα πια) κι οι ρεπόρτερ Ολυμπιακού ανέφεραν ως «τελειωμένη» την μετακόμιση του τερματοφύλακα της Εθνικής από την Παιανία στο Ρέντη. Ο «στόχος» είχε πια βρεθεί: Ο αρχηγός δέχεται άγριο κράξιμο μετά το 0-0 με την ΑΕΚ στην άδεια Λεωφόρο άνοιξη του 2005, οι οπαδοί τον καλούν να υπογράψει στον Ολυμπιακό, φαινόμενο που είχε επαναληφθεί μήνες νωρίτερα όταν ο λεγάμενος είχε αποχωρήσει παρέα με τον «Κλούνεϊ» από το Παγκρήτιο (η ΕΠΟ είχε διοργανώσει All star game) προκαλώντας… λιποθυμίες σε παρέες Παναθηναϊκών που τον είδαν!
Το καλοκαίρι του 2005 του κοινοποιείται πως είναι ανεπιθύμητος, του ζητούν να μην κάνει προπονήσεις τα Σαββατοκύριακα κι ο ίδιος το ρίχνει στην ειρωνεία: «Μάλλον φταίω εγώ πάλι για το κακό ξεκίνημα της ομάδας εκτός κι αν νομίζουν ότι… καταδίδω τα πλάνα του Μαλεζάνι στους αντιπάλους». Η «φωτιά» φουντώνει περισσότερο όταν τον Σεπτέμβρη του προσφέρεται (δις μάλιστα) χαρτί για να υπογράψει ότι δεν πρόκειται να πάει ποτέ στον Ολυμπιακό κι ο ποδοσφαιριστής γίνεται έξαλλος!
Νωρίτερα η ΠΑΕ είχε αρνηθεί πρόταση της Μπέρμιγχαμ, ύψους 600.000 ευρώ, για τον αθλητή παρότι ΔΕΝ ΤΟΝ ΥΠΟΛΟΓΙΖΕ, επιμένοντας να τον πληρώνει 1.000.000 ευρώ ανά έτος! Άλλη μια …επική επιτυχία της τότε διοίκησης που είδε ΟΛΑ τα φυντάνια της Παιανίας να «την κάνουν» (Χαλκιάς, Καραγκούνης, Κυργιάκος, Αλεξόπουλος) δίχως να μπαίνει δεκάρα στο ταμείο.
Ο Χαλκιδαίος παρότι είχε τις καλύτερες προδιαγραφές απ΄ όλους τους «συμμαθητές» του (καταλυτική η «μαθητεία» δίπλα στον ασύγκριτο Πάολο Σόουζα) για μεγάλη καριέρα δεν εξελίχθηκε, κατάντησε γυρολόγος (ΑΕΚ, Μαγιόρκα, Πόρτσμουθ, Αρλ), δίχως να έχει κρατήσει το παραμικρό σημείο επαφής με την ομάδα που τον ανέδειξε κι ο ίδιος τυγχάνει οπαδός της. Εξακολουθεί, ωστόσο, να μην περνά απαρατήρητος κρίνοντας πως «χώρεσε» στην παναθηναϊκή επικαιρότητα λόγω μερικών αράδων που έγραψε στο Instagram. Τα ακραία συναισθήματα αντιπάθειας επιβεβαιώνουν την δυναμική του στο κάτω-κάτω δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο για έναν γεννημένο πρωταγωνιστή από το να περνά απαρατήρητος. Ο Μπασινάς είτε με τον ένα τρόπο, είτε με τον άλλο ήταν πάντα στην «πρώτη γραμμή».
