Αν το όνομα του Δημήτρη Σαραβάκου έμπαινε σε ψηφοφορία για το αν έπρεπε η φυσιογνωμία του να κοσμεί (λέμε τώρα) το ένα από τα τρία πέταλα του εμβλήματος του Συλλόγου αμφιβάλλετε ότι ο «μικρός» θα συγκέντρωνε σταλινικά ποσοστά;
Ο πιο «Ευρωπαίος»Έλληνας ποδοσφαιριστής, μεγάλωσε δύο γενιές Παναθηναϊκών, λατρεύτηκε παράφορα (φάνηκε όταν ήρθε στο ΟΑΚΑ με την φανέλα της ΑΕΚ) αν και ΜΙΑ φορά λίγο έλειψε να λιντσαριστεί από τους θαυμαστές του. Γεγονός που οφειλόταν στο «βρώμικο ’89». Από τα μέσα του 1988 η χώρα βρισκόταν στον αστερισμό του νεαρού τραπεζίτη Γιώργου Κοσκωτά που από το πουθενά πήγε να δημιουργήσει αυτοκρατορία στον αθλητικό, εκδοτικό και τραπεζικό χώρο.
Ο συμπολιτευόμενος Τύπος της εποχής (Ελευθεροτυπία, Έθνος, Τα Νέα, Το Βήμα), έκανε λόγο ακόμα και για δωροδοκία του πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου (υπόθεση «Πάμπερς») σε μια υπόθεση που 26 χρόνια μετά παραμένει το μεγαλύτερο σκάνδαλο διαφθοράς στην Ελλάδα της «Αλλαγής».
Από το 1987 οι παραδοσιακοί μεγαλοεκδότες άρχιζαν να θέτουν όλο και περισσότερο ερωτήματα αναρωτώμενοι το αυτονόητο: Πως ο υπάλληλος της Τράπεζας Κρήτης κατάφερε να γίνει δισεκατομμυριούχος σε πέντε χρόνια, αγοράζοντας έξι περιοδικά, τρεις εφημερίδες (ανάμεσα τους η Καθημερινή κι η Βραδυνή), έναν ραδιοσταθμό και φυσικά τον Ολυμπιακό που τον Ιούλη του 1988 έγινε θέμα παγκοσμίως λόγω του προσκυνήματος 50.000 (!) Πειραιωτών στον Λάγιος Ντέταρι στην πλατεία Κοραή. Ο Ούγγρος κόστισε 1.500.000.000 δραχμούλες, προτιμώντας το λιμάνι από Μπάγερν, Ίντερ, Ρεάλ και Γιουβέντους που τον διεκδικούσαν.
Ο «Τάμπι» (όπως τον βάφτισε ο «Αποδυτηριάκιας») είχε μπει φουριόζος στο ποδόσφαιρο, η ορμή του και το σκόρπισμα μετρητού ήταν πρωτοφανή. Οι εφημερίδες της εποχής αναφέρονταν σ’ έντονο φλερτ με σταρ τύπου Γιούργκεν Κλίνσμαν-Πάολο Φούτρε, οπότε δεν ήταν δύσκολο να σκεφτεί ν’ αποδυναμώσει τον Παναθηναϊκό στερώντας του τον καλύτερό του του παίκτη. Προηγουμένως η αρπαγή του Κώστα Αντωνίου (φωτογραφήθηκε με την ριγωτή φανέλα στο Ρέντη εκστομίζοντας πως στον Παναθηναϊκό δεν επέστρεφε ούτε… νεκρός) έμοιαζε «παρωνυχίδα» μπροστά σ’ αυτό που έμελλε να γίνει με τον Δημήτρη Σαραβάκο.
Τάζοντας του (το 1988 για να μην ξεχνιόμαστε) 600.000.000 (!!!) δρχ., 1.000.000 μηνιαίο μισθό, ειδικά πριμ, σπίτι, επαγγελματική αποκατάσταση ΟΛΩΝ των στενών συγγενών, ήταν έτοιμος να πάρει την υπογραφή του. Σε ραντεβού που είχε ο παίκτης με τον Σταύρο Κοσκωτά στο Άλσος Νέας Σμύρνης παρέλαβε 100.000.000 μετρητά σε δύο βαλίτσες της Τράπεζας Κρήτης, επιταγή 500.000.000 και κλειδί της Τράπεζας για την θυρίδα 202Α! Το νερό είχε μπει στο (ερυθρόλευκο) αυλάκι με τον Δημήτρη να ενημερώνει προηγουμένως τον Γιώργο Βαρδινογιάννη και κατόπιν να δηλώνει«ήρθε η ώρα της μεταγραφής μου», ατάκα που έγιναν πρωτοσέλιδη στον «Φίλαθλο», χωρίζοντας τη χώρα στα δύο!
Όσα εξελίχθηκαν στο ματς με τον Ηρακλή στη Λεωφόρο (26 Φλεβάρη 1989), είναι για μυθιστόρημα! Ποια Βαγδάτη και ποιο Ιράκ τώρα… Ο (Σουηδός γαρ, άρα ξένος με την«θερμή» μενταλιτέ του λαού μας) Γκίντερ Μπένγκτσον έκανε το λάθος να ξεκινήσει βασικό εναντίον των παιδιών του Αγκνε Σίμονσον τον «μίστερ 7» που άκουσε πρωτοφανείς ύβρεις κάθε φορά που ακουμπούσε μπάλα. Το κλίμα μύριζε μπαρούτι από νωρίς, το μεσημέρι είχαν καταγραφεί ζημιές στην πλατεία Εξαρχείων και την Ιπποκράτους όπου οι οργανωμένοι ανέκαθεν ξεκινούσαν πορεία προς το «Α. Νικολαϊδης». Καθ΄ οδόν διαλύθηκαν εφτά βιτρίνες καταστημάτων και «κατέβηκε» η τζαμαρία της Ιονικής τράπεζας κάνοντας τους αστυνομικούς να φοβούνται για χειρότερα εν ώρα παιχνιδιού. Ο κόσμος «αφήνιασε» με το που είδε τον Σαραβάκο βασικό, ο ποδοσφαιριστής έγινε στόχος εκατοντάδων μπουκαλιών που πήραν παραμάζωμα και τον «άμαχο» πληθυσμό, όπως τον μασέρ Γαρμπή Αβακιάν και τον βοηθό του «Μπεν», Πέτρο Πανόπουλο.
Στον κόσμο έφταιγαν τα πάντα, ο αγώνας κόντεψε να διακοπεί στο 4΄ λόγω απαράδεκτων συνθημάτων για την Μακεδονία, σε κάθε αλλαγή πάσας οι οπαδοί ούρλιαζαν «είστε μ#@@#κες», ενώ έγινε το σώσε με το που ο Σαραβάκος αντικαταστάθηκε στο 60΄ από τον Κλάους Νίλσεν. Με τη λήξη 500 αστυνομικοί κύκλωσαν το γήπεδο ώστε να μην υπάρξουν… πεδία βολής. Ο κόσμος είχε μοιραστεί περιμένοντας τον «προδότη», με τους περισσότερους να βρίσκονται έξω από την «3» (είχε διαρρεύσει ότι ο διεθνής επιθετικός θα φύγει από εκεί) και τους υπόλοιπους να πιάνουν πόστα στην «7» και την «11».
Τελικά ο Σαραβάκος διέφυγε μιάμιση ώρα αργότερα (!) με την βοήθεια του γιατρού, Όμηρου Εμαννουηλίδη από την 8, μέσα σ’ ένα … κόκκινο FIAT Uno, διασχίζοντας σπινταριστός (κόντρα στο ρεύμα) την Τσόχα, ενώ λίγο νωρίτερα ο συμπαίκτης του Ιάκωβος Χατζηαθανασίου παρακαλούσε κλαίγοντας (!) τους οπαδούς να μην κάνουν κακό με τις πράξεις τους στην ομάδα. Ο καιρός κύλησε ταραγμένα για ποδοσφαιριστή/ομάδα ώσπου οι αποκαλύψεις για τον μεγαλοαπατεώνα απασφάλισαν την βόμβα.
Στις 14 Απρίλη 1989 όλα ξεχάστηκαν με τον Σαραβάκο να επιστρέφει την βαλίτσα με τα 100.000.000 της προκαταβολής που είχε πάρει στον επίτροπο της Τράπεζας Κρήτης, Γιάννη Καμάρα στο υποκατάστημα της οδού Βουκουρεστίου. «Σαν να κέρδισα τον πρώτο αριθμό του πρωτοχρονιάτικου λαχείου και να πλύθηκε μαζί με το πουκάμισο. Αφού έγινε έτσι, για μένα ήταν σαν να μην υπήρξε ποτέ αυτή η ιστορία» δήλωνε το 1999 σε συνέντευξη του στο Active και τον Μένιο Σακελλαρόπουλο, το «θύμα» της υπόθεσης που πήρε άφεση αμαρτιών από τους φιλάθλους τους οποίους αποζημίωσε στη συνέχεια οδηγώντας τον Παναθηναϊκό σε μεγάλους θριάμβους.
Για τους περισσότερους φιλάθλους εκείνο το ταραγμένο τρίμηνο του 1989 ήταν σαν να μην υπήρξε ποτέ! Φάνηκε μεγαλοπρεπώς στην ασύγκριτη φιέστα του 2010 όταν το όνομα του Σαραβάκου (στο εσωτερικό διπλό του νταμπλούχου με αντιπάλους παλαίμαχους) κόντεψε να «γκρεμίσει» το Στάδιο. Ή από τα χιλιάδες ευμενή σχόλια στα social media όταν πέρσι ο Δημήτρης (ως αρχηγός τμήματος) ανέβαινε πρώτος απ΄ όλους τα σκαλιά για την απονομή του κυπέλλου στα παιδιά του Γιάννη Αναστασίου.
Πόσες αναμνήσεις, πόση ανατριχίλα…
