Η συνέντευξη που παραχώρησε στην ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας «Polska The Times» ο Εμάνουελ Ολιζαντέμπε μας έφερε στο νου έναν εκ των πιο άτυχων ποδοσφαιριστών που αντίκρισαν τα μάτια μας με την πράσινη φανέλα.
Ο Νιγηριανοπολωνός-που θ’ αποτελεί σημείο αναφοράς για τον σύλλογο και τον επόμενο… αιώνα λόγω των σημαντικών γκολ του 2004- αναφέρθηκε στην υπογραφή του στο τριφύλλι, αλλά και το προσύμφωνο που είχε με την Γιουβέντους το οποίο δεν τέθηκε ποτέ σε ισχύ αφού οι Τορινέζοι έπαθαν σοκ ακούγοντας τους ανθρώπους της Πολόνια Βαρσοβίας ν’ αξιώνουν 8.000.000 δολάρια για τον πυραυλοκίνητο στράικερ.
Ο «Μάνος»… «γυάλισε» στον Παναθηναϊκό στις 23 Αυγούστου 2000 όταν στο πρώτο ημίχρονο του προκριματικού του Τσάμπιονς Λιγκ πήγαινε «βόλτες» Χένρικσεν-Βόκολο στο ΟΑΚΑ. Με την ομάδα να έχει πάρει 2-2 στη Βαρσοβία φάνταζε εύκολη η ρεβάνς, όμως 50.000 κόσμος ηρέμησε μόνο όταν αποβλήθηκε στα τέλη του ημιχρόνου ο μπακ Κολίσαν. Ο αντίπαλος «μαζεύτηκε», ο Παναθηναϊκός σκόραρε με «Λύμπε», Φλίπσεν, στο τέλος του ματς εκτός από την πρόκριση σχολιαζόταν κι η φοβερή εμφάνιση του διεθνούς φορ. Ο παίκτης «έπιασε» Παιανία πέντε μήνες αργότερα στην καλύτερη by far χειμερινή ενίσχυση του συλλόγου μαζί με τον Γιούρκα Σεϊταρίδη και τον Ντέρεκ Μπόατενγκ.
Σε οκτώ εμφανίσεις πρωταθλήματος πρόλαβε να σκοράρει τέσσερις φορές, ενώ στο ντεμπούτο του με τα πράσινα έβγαλε την ασίστ στον Λυμπερόπουλο για το απίστευτο γκολ με τον Ολυμπιακό στα προημιτελικά κυπέλλου. Την επόμενη σεζόν έβαλε εννιά τέρματα σε 19 συμμετοχές στην καλύτερη επιθετική γραμμή που είχε ο σύλλογος ΣΕ ΟΛΗ ΤΟΥ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ (Βλάοβιτς, Κωνσταντίνου, Λυμπερόπουλος, Βαζέχα, Ολιζαντεμπε), το 33,3% των οποίων κόντρα στον Ολυμπιακό! Τα καλύτερα όμως θα έρχονταν την επόμενη σεζόν, ειδικά στο Τσάμπιονς Λιγκ, με τον ΠΑΟ να ξεκινά με 5/5 νίκες την ευρωπαϊκή του πορεία (Σλάβια δις, Σάλκε, Μαγιόρκα, Αρσεναλ) ανεβάζοντας το κλαμπ στο νο1 (!) της παγκόσμιας κατάταξης για τον Σεπτέμβρη, σύμφωνα με την Διεθνή Ομοσπονδία Στατιστικής Ποδοσφαίρου.
Ο Ολιζαντέμπε έκανε όργια στα δύο παιχνίδι με τους «κανονιέρηδες» (ειδικά στο Λονδίνο ήταν απολαυστικός με γκολ, δοκάρι, κερδισμένο πέναλτι), ήταν βασικός στο «Μπερναμπέου» κόντρα στη Ρεάλ των «γκαλάκτικος» και το όνομά του άρχισε ν’ ακούγεται εκτός συνόρων. Ο ίδιος το είχε καταλάβει γι αυτό αντέδρασε άκομψα στην απόφαση του Σέρχιο Μαρκαριάν (είχε αντικαταστήσει τον Γιάννη Κυράστα) να μην τον χρησιμοποιήσει κόντρα στη Σπάρτα Πράγας (19/2/2002) λέγοντας ότι μόνο η εθνική Πολωνίας κατανοούσε την κλάση του. Με τον Μιχάλη Κωνσταντίνου να τραυματίζεται σε σύγκρουση με τον Ρόμπερτ Γιάρνι στο παιχνίδι του Οπόρτο (12 .3.2002) ο «Μάνος» πέρασε στο ματς στο 30΄ και πρόλαβε να θαμπώσει τους Πορτογάλους. “Πράσινο τυφώνα” τον αποκάλεσε την επόμενη μέρα στο πρωτοσέλιδό της η «Α Βola». Στον αξέχαστο προημιτελικό με την Μπάρτσα στη Βαρκελώνη σε 45 λεπτά πρόλαβε να κερδίσει ένα πέναλτι από τον γκολκίπερ Μπονάνο (που κακώς δεν υπέδειξε ο Ελβετός ρέφερι, Μέγιερ) και να χάσει φοβερή ευκαιρία στο 85΄.
Ο διεθνής φορ ξεχώρισε και την επόμενη περίοδο όντας πρώτος σκόρερ (4 γκολ) της ομάδας που έφτασε ως τα προημιτελικά του ΟΥΕΦΑ. Το Reuters τον αποκάλεσε “πύραυλο που αξίζεις να πληρώσεις εισιτήριο να δεις αν βέβαια τον… προλάβεις με το μάτι μετά το 3-0 με την Αντερλεχτ κι οι «μνηστήρες» πλήθυναν όταν “κάρφωσε” την Πόρτο του Μουρίνιο στο «Ντας Αντας».
Από τη σεζόν 2003-2004 άρχισαν τα προβλήματα τραυματισμών. Μ’ εξαίρεση κάποιες σποραδικές καλές εμφανίσεις (με γκολ σε Αρσεναλ, Βίσλα Κρακοβίας) αυτός ο καταπληκτικός παίκτης άρχισε να φθίνει. Πρόλαβε να παίξει μερικά παιχνίδια μέσα στο 2004 σφραγίζοντας το νταμπλ με τα γκολ σε ΠΑΟΚ, Προοδευτική, Πανηλειακό (πρωτάθλημα) και ΑΕΚ (κύπελλο). Τις σεζόν 2005-2006 δεν σκόραρε ούτε μία φορά σε σύνολο 19 συμμετοχών και η πώλησή του τον Γενάρη του 2006 στην αγγλική Πόρτσμουθ ήταν μονόδρομος αφού είχε προλάβει να τσακωθεί με τον Αλμπέρτο Μαλεζάνι επειδή δεν τον χρησιμοποιούσε!
Στην Αγγλία δεν «έπιασε». Έξι μήνες μετά γύρισε στην Ελλάδα για λογαριασμό της Ξάνθης, το 2012 φόρεσε ως και την φανέλα της Βέροιας! Έφτασε μέχρι την …Κίνα και την Κύπρο (ΑΠΟΠ Κινύρας), αλλά τίποτα από τα παραπάνω δεν θα συνέβαινε αν τα γόνατά του δεν τον «άφηναν» συχνά-πυκνά, κάτι που είχε ως αποτέλεσμα να κρεμάσει τα παπούτσια του στα 34 του χρόνια! Σε διαφορετική περίπτωση ο συγκεκριμένος ποδοσφαιριστής δεν θα χωρούσε στο ταπεινό ελληνικό πρωτάθλημα.
