Η γη του Σισέ!
Ήταν ο ποδοσφαιριστής με τη μεγαλύτερη επιρροή στην Ελλάδα! Και το dna του Τζιμπρίλ Σισέ επιζητά να το ζήσει ξανά!
Αν, το ποίημα του Ράντγιαρντ Κίπλινγκ γραφόταν στην εποχή της διαδραστική τέχνης και αν ο καθένας μπορούσε να προσθέσει έναν στίχο… Αν ανέβαινε ως μονόπρακτη παράσταση σε ένα σκοτεινό, συνοικιακό θέατρο με ηθοποιούς, ήρωες της καθημερινότητας και αν δεν είχε σημασία πως σε λένε, αλλά τι έχεις ζήσει… Αν στις παγωμένες, σχολικές αίθουσες διδασκόταν μέσα από παραδείγματα και αν άφηναν στους μαθητές τη δυνατότητα να ψάξουν για αληθινά πρότυπα. «Αν μπορείς στην καταστροφή να αντέξεις και να δώσεις κάποια λύση…» Αν υπάρχει ένα ποίημα να περιγράφει την βιβλική ζωή του Τζιμπρίλ Σισέ, τότε είναι σίγουρα εκείνο που εκδόθηκε το 1910 από τον σπουδαίο Άγγλο συγγραφέα και ποιητή.
Το δικό του ποίημα ξεκίνησε να γράφεται στις 12 Αυγούστου του 1981. Χωρίς υποθέσεις τότε. Μόνο καταφάσεις και μια φυσιολογική ζωή στην Ακτή Ελεφαντοστού, όπου ο Μανγκέ Σισέ έπαιζε ποδόσφαιρο και ήταν αρχηγός της Εθνικής ομάδας της χώρας. Ο Τζιμπρίλ ήταν εφτά χρονών όταν μαζί με τους γονείς του και τα έξι αδέλφια του μετακόμισαν στη Γαλλία. Και σε ηλικία εννέα χρονών, γεννήθηκαν οι πρώτες απορίες, οι πρώτες διακλαδώσεις που χρησιμοποιεί η μοίρα για να ελέγχει τη ζωή των θυμάτων της. Ο Μανγκέ και η Καριντιάτα χώρισαν. Ο πατέρας πήρε το δρόμο της επιστροφής στην Αφρική και η μητέρα του μαζί με εφτά παιδιά της βρέθηκε από μια βίλα σε ένα τριάρι. Πάλεψε για να μην τους λείψει τίποτα. Διπλές δουλειές, βραδινές βάρδιες και μια τίμια θυσία για να μην καταλήξουν οι γιοι της στους κακόφημους δρόμους της γειτονιάς τους.
Το ποδόσφαιρο έμοιαζε από το dna, επαγγελματικός προσανατολισμός. Ο Τζιμπρίλ ξεκίνησε μαζί με τα δύο τους αδέλφια στην Αρλές και έντεκα χρονών ήρθε η Νιμς Ολυμπίκ για να τον πάρει στις ακαδημίες της. Το όνομά του έγινε αρκετά γνωστό, ώστε το μεγάλο σχολείο της Οσέρ και ο σπουδαίος δάσκαλος Γκι Ρου, που από όνομα και μόνο παραπέμπει σε βουδιστή μοναχό, να τον φωνάξουν κοντά τους. Ο Σισέ μετακόμισε σε ηλικία 14 ετών και αφού ξεπέρασε την κατάθλιψη της μοναξιάς και τη νοσταλγία για το σπίτι του, άρχισε να κατακτά τον κόσμο. Μέχρι και τον πατέρα του κατέκτησε, που τον πήρε τηλέφωνο 17 χρόνια μετά το διαζύγιο για να τον συγχαρεί για το πρώτο του γκολ.
Τα σκαλοπάτια τα ανέβαινε σε εξαντλητικούς ρυθμούς. Ρυθμούς που μπορούν να σε εξουθενώσουν τόσο σωματικά, όσο και ψυχικά. Το 2002 θα είναι πρώτος σκόρερ στη Γαλλία και μια όαση για τους τρικολόρ στο Παγκόσμιο Κύπελλο στην Κορέα. Το 2004 ήρθε η πρώτη μεταγραφή και ένας στίχος να του στοιχειώσει τα όνειρα. «Αν ποτέ δε σε μεθύσει του θριάμβου το κρασί…». Ο Τζιμπρίλ Σισέ θα κάνει το πρώτο του μεγάλο λάθος. Θα αποβληθεί στα τελικά του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος κάτω των 21 ετών για χτύπημα εκτός φάσης και θα χάσει το Euro 2004 της Πορτογαλίας. Ο κόσμος θα κοιτάει τον επιθετικό-θαύμα λιγάκι πιο υποψιασμένος, έτοιμος να τον στείλει στη γκιλοτίνα.
Και ήταν, τότε, με όλα στα βλέμματα στραμμένα πάνω του, που το σταυροδρόμι οδηγούσε στο κενό. Στις 30 Οκτωβρίου του 2004 ο τραυματισμός του θα προκαλέσει σοκ και αποστροφή. Κάταγμα κνήμης-περόνης και όπως ο ίδιος θα αποκάλυπτε αργότερα, αν οι γιατροί δεν είχαν ενεργήσει άμεσα μπορεί να χρειαζόταν ακρωτηριασμός. «Στο ασθενοφόρο ο γιατρός μου έλεγε πως η σεζόν τελείωσε. Κι εγώ του είπα: «Όχι θα παίξω ξανά». Πίστευε τότε ότι έφταιγε η μορφίνη που μου έδωσαν για να μην πονάω. Ίσως γιατί έλεγα «πως είμαι διακοπές και πάω στην Ίμπιζα να κάνω πάρτι»».
Το πείσμα του, είναι παροιμιώδες. Πηγή έμπνευσης. «Αν μπορείς το όνειρό σου να μην γίνει όλεθρός σου». Ο Τζιμπρίλ Σισέ γύρισε στις 13 Απριλίου. Σκόραρε στον τελικό του Champions League στην Κωνσταντινούπολη. Στέφθηκε πρωταθλητής Ευρώπης. Νίκησε! Και μετά; Πάλι σκοτάδι! Κι άλλο σταυροδρόμι κι άλλο κενό. Ο Γάλλος επιθετικός μετά από μια μέτρια χρονιά στη Λίβερπουλ, επέστρεφε στη Μαρσέιγ και προετοιμαζόταν με την Εθνική ομάδα για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2006. Στις 7 Ιουνίου κατά τη διάρκεια φιλικού με την Κορέα και σε μια ανύποπτη φάση, οι φωνές του Tζιμπρίλ Σισέ πάλι θα σπάσουν τη νεκρική σιγή. Ίδιο τραυματισμός στο δεξί του πόδι αυτή τη φορά… «Είναι σκληρό να ακούς τον Τζιμπρίλ να φωνάζει έτσι. Δεν χάνεις μόνο έναν συμπαίκτη, αλλά κι ένα φίλο σου. Είναι αγωνιστής, όμως, και θα γυρίσει». Η Γαλλία θα παίξει στο μουντιάλ με περιβραχιόνιο που θα φέρει το όνομά του. Κι όταν θα έρθει η πικρή ήττα στον τελικό από την Ιταλία, ο Σισέ θα τρέξει στο πλευρό των φίλων του. Με ένα μπαστούνι να μαρτυρά τι είχε περάσει λίγο καιρό πριν. Θα ήταν η τελευταία φορά που θα επέτρεπε στον κόσμο να τον δει έτσι. «Ο δεύτερος τραυματισμός ήταν χειρότερος γιατί οι γαλλικές εφημερίδες έγραψαν ότι τελείωσε το ποδόσφαιρο για μένα. Τρελά πράγματα. Εγώ γύρισα, έπαιξα ξανά».
Ο Σισέ θα γυρίσει στις 20 Οκτωβρίου του 2006 και η παρουσία του θα μοιάζει πιο ανθρώπινη. Οι δημοσιογράφοι έμοιαζαν να έχουν πρόβλημα να το αποδεχτούν, όμως ο ίδιος και η Μαρσέιγ όχι. Έμεινε δύο χρόνια στη Μασσαλία και μετά επέστρεψε σπίτι του, όπως θεωρούσε πλέον την Αγγλία. Οι «μαυρόγατες» για έναν ποδοσφαιριστή που έχει περάσει τόσα στην καριέρα του δεν ακούγονται και ως συνώνυμο της επιτυχίας, αλλά στη Σάντερλαντ ο Τζιμπρίλ Σισέ θα είναι και πάλι ήρωας. 11 γκολ σε 38 αγώνες και πολλά ακόμα καυτά περιστατικά που θα τον κάνουν τον χαϊδεμένο των αγγλικών μίντια.
Τα κουρέματά του, η γνωριμία και ο γάμος με κατακόκκινο κουστούμι σε ένα στοιχειωμένο κάστρο με την Τζουντ Λίτλερ άλειφαν το βούτυρο στο ψωμί των tabloids που διασκέδαζαν με τις εκκεντρικότητές του και ήταν έτοιμα να τον στριμώξουν στον τοίχο για οτιδήποτε διέρρεε. Άλλοτε ήταν υποτιθέμενη επίθεση σε 15χρονο αγόρι, άλλοτε δήθεν ξυλοδαρμός της εγκύου γυναίκας του, άλλοτε επίθεση σε στριπτιζέζ και οποιαδήποτε πληροφορία έφερε το όνομά του έμοιαζε να πουλάει. Ο Τζιμπρίλ ο ίδιος έμοιαζε ως ένα προϊόν φουλ εμπορικό και κάποιες στιγμές ως τέτοιο προωθούσε τον εαυτό του.
Έγινε ηθοποιός σε γαλλικές ταινίες και σειρές, έπαιξε ως dj σε κλαμπ, κυκλοφόρησε cd με τις μουσικές του επιλογές κι έφτιαξε τη δική του σειρά ρούχων. Θα ήταν σχεδιαστής, όπως λέει, αν δεν ήταν ποδοσφαιριστής. Κι έκανε τατουάζ! Συνέχεια, ασταμάτητα. Το 2000 έκανε το πρώτο του. Το 2006 είχε 17 στο σώμα του. Κι όταν ήρθε στην Ελλάδα περισσότερα από 40. Θα έφευγε με δύο ακόμα…
Διαβάστε τη συνέχεια του αφιερώματος στο sdna.gr
To Panathinaikos24.gr είναι δίπλα σε κάθε άθλημα και κάθε στιγμή του Παναθηναϊκού. Είτε πρόκειται για μπάλα ποδοσφαίρου είτε για μπάλα μπάσκετ, είτε για το παρκέ του βόλεϊ, αλλά και για κάθε άθλημα και κάθε είδηση του ερασιτέχνη.
Με καθημερινά blogs που καλύπτουν όλο το φάσμα του πράσινου οργανισμού, με ζωντανές εκπομπές που τις έχετε αγκαλιάσει από την πρώτη στιγμή και φυσικά με όλη την επικαιρότητα από τον αθλητισμό και όχι μόνο. Panathinaikos24.gr, το πρώτο «πράσινο» σάιτ που αγκαλιάσατε από την πρώτη στιγμή είναι εδώ, έτοιμο να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της εποχής και όπου χτυπάει η καρδιά του Παναθηναϊκού.
